Wanneer ik zeg "Ik ben", bedoel ik niet een afzonderlijk wezen met een lichaam als centrum, ik bedoel de totaliteit van zijn, de oceaan van bewustzijn, het hele universum van alles wat bekend is. Ik heb niets te wensen, want ik ben voor altijd compleet.

Men kan licht boven het hoofd zien; dat wijst op een bewustzijn buiten het lichaam. Maar dat zelf is niet het Waarheidsbewustzijn of Vijnana. Maar veel licht dat daarvandaan neerdaalt, verlicht dit bewustzijn.

Wees nergens bang voor. Haal niemand, geef liefde aan allen, voel de liefde van God, zie Zijn aanwezigheid in iedereen en heb slechts één verlangen - Zijn constante aanwezigheid in de tempel van je bewustzijn - dat is de manier om in deze wereld te leven.

Zoals God met Arjuna sprak, zo zal Hij met jou spreken. Zoals Hij de geest en het bewustzijn van Arjuna verhief, zo zal Hij jou verheffen. Zoals Hij Arjuna de hoogste spirituele visie gaf, zo zal Hij jou verlichting schenken.

De sleutel voor groei is de introductie van hogere dimensies van bewustzijn in ons bewustzijn.

Als je het beleg lang genoeg kunt volhouden, komt er een moment waarop er geen gedachten meer opkomen; of als ze dat wel doen, zullen het slechts vluchtige, niet-afleidende beelden aan de rand van het bewustzijn zijn. In die gedachtevrije toestand begin je jezelf te ervaren als bewustzijn, niet als geest of lichaam.

Advaita Vedanta maakt een duidelijk onderscheid tussen geest en bewustzijn op basis van het feit dat de geest iets is dat verschijnt voor het bewustzijn. Daarom is bewustzijn gewoon datgene dat alle objecten verlicht … Ervaring vanuit het eerste persoon is wat bewustzijn doet … Vanuit het perspectief van Advaita is de definitie van ervaring ‘bewustzijn plus object’.

Tayumanuvar, een Tamil-heilige die vaak door Bhagavan werd geciteerd, schreef in een van zijn gedichten: 'Mijn Guru vertelde me alleen dat ik bewustzijn ben. Toen ik dit hoorde, hield ik me vast aan bewustzijn. Wat hij me vertelde was slechts één zin, maar ik kan de gelukzaligheid die ik bereikte door me vast te houden aan die ene simpele zin niet beschrijven. Door die ene zin bereikte ik een vrede en een geluk die nooit in woorden kunnen worden uitgelegd.'

De geest is slechts een verzameling van gedachten en de denker die ze denkt. De denker is de 'ik'-gedachte, de primaire gedachte die uit het Zelf oprijst vóór alle andere gedachten, die zich met alle andere gedachten identificeert en zegt: 'Ik ben dit lichaam'. Wanneer je alle gedachten hebt uitgeroeid, behalve de denker zelf, door onophoudelijk onderzoek of door ze geen aandacht te schenken, zinkt de 'ik'-gedachte in het Hart en geeft zich over, waarbij alleen een bewustzijn van bewustzijn achterblijft.

Een persoon die niet mediteert, weet niet hoe hij zijn bewustzijn kan uitbreiden. Hij heeft een beperkte visie, alsof hij door een raam kijkt, maar wanneer hij leert zijn bewustzijn uit te breiden, is het alsof hij door een deur gaat. Het is precies alsof iemand door een klein raam in een huis kijkt. Vanuit het raam is zijn zicht erg beperkt, maar als hij het huis verlaat, heeft hij een veel breder uitzicht. Wanneer hij naar het dak gaat, kan hij nog duidelijker zien. Naarmate het bewustzijn van iemand uitbreidt, wordt zijn visie helderder en begrijpt hij de dingen zoals ze zijn.

Alles is een spel in bewustzijn. Alle verdeeldheid is illusoir. Je kunt alleen het valse kennen. Het ware moet jijzelf zijn.

De opstand in onze wereld en de opstand in ons bewustzijn zijn één en hetzelfde.

Yoga is het tot rust brengen van de geest in stilte. Wanneer de geest zich heeft gekalmeerd, zijn we gevestigd in onze essentiële natuur, die onbeperkt Bewustzijn is. Onze essentiële natuur wordt meestal overschaduwd door de activiteit van de geest.

Zoals de vis het water niet kent, zo zijn mensen onwetend over ruimte. Het bewustzijn houdt zich alleen bezig met veranderende en variërende details; het negeert constanten, vooral constante achtergronden. Alleen heel uitzonderlijke mensen zijn zich bewust van wat de basis van alles is.

De grootste barrière voor bewustzijn is het geloof dat men al bewust is.

Echte meditatie wordt niet door ons gedaan. Het wordt gedaan door onze Innerlijke Piloot, de Opperste, die voortdurend in en door ons mediteert. Wij zijn slechts het vat, en we laten Hem ons vullen met Zijn volledige Bewustzijn.

Hoe verder we komen in Krishna-bewustzijn, hoe meer we onze servicehouding moeten versterken om het gewicht van verantwoordelijkheid te dragen.

Je moet elke centimeter van je lichaam vullen met de asana, van je borst en armen tot je benen en de toppen van je vingers en tenen, zodat de asana uit de kern van je lichaam straalt en de volledige diameter en omtrek van je ledematen vult. Je moet je intelligentie, je bewustzijn en je bewustzijn in elke centimeter van je lichaam voelen.

De progressieve groei van het eindige bewustzijn van de mens naar dit Zelf, naar het universele, het eeuwige, het oneindige, met één woord zijn groei naar spiritueel bewustzijn door de ontwikkeling van zijn gewone onwetende natuurlijke wezen naar een verlichte goddelijke natuur, dit is voor het Indiase denken de betekenis van het leven en het doel van het menselijk bestaan.

In het licht van bewustzijn gebeuren allerlei dingen en men hoeft geen bijzondere waarde aan iets toe te kennen. Het zicht op een bloem is net zo wonderbaarlijk als de visie van God. Laat ze zijn. Waarom ze herinneren en dan herinnering tot een probleem maken? Wees vlak over hen; verdeel ze niet in hoog en laag, binnen en buiten, blijvend en vergankelijk. Ga verder, ga terug naar de bron, ga naar het zelf dat hetzelfde is, wat er ook gebeurt.

Wanneer een persoon met Krishna-bewustzijn wordt verheven tot een verantwoordelijke positie, wordt hij nooit verwaand. Net als een boom die overbeladen is met vruchten, wordt hij nederig en buigt zich. Evenzo wordt een grote ziel in Krishna-bewustzijn nederiger dan het gras en buigt zich zoals de vruchtbare bomen, omdat een persoon met Krishna-bewustzijn als de agent van Krishna handelt en daarom zijn plicht met grote verantwoordelijkheid uitvoert.

Laten we mediteren totdat we de Onbegrensde Christus in onze eigen harten zien regeren. Laten we leren de te liefhebben die ons niet liefhebben en degenen te vergeven die ons kwaad doen. Laten we al onze mentale grenzen van kleur, geloof en nationaliteit doorbreken en iedereen ontvangen - zelfs onze levenloze en dierlijke broeders - in de eindeloze, omarmende armen van ons Christusbewustzijn. Dit zal een ware en passende viering zijn van de komst van Jezus Christus op deze aarde.

In het hindoeïsme is het concept van schepping, schoonheid en kracht intricately verweven in het symbolisme van de dans van Shiva en Shakti. Shiva vertegenwoordigt het mannelijke principe, vaak afgebeeld als de god van vernietiging en transformatie, terwijl Shakti het vrouwelijke principe belichaamt, dat de oerkracht en creativiteit symboliseert. Samen symboliseert hun dans de wisselwerking tussen bewustzijn (Shiva) en energie (Shakti) die het proces van schepping, behoud en vernietiging in het universum aandrijft.