Spiritualiteit is de meester sleutel van de Indiase geest. Het is deze dominante neiging van India die karakter geeft aan alle uitingen van haar cultuur. In feite zijn ze voortgekomen uit haar aangeboren spirituele neiging, waarvan haar religie een natuurlijke bloei is. De Indiase geest heeft altijd begrepen dat het Hoogste het Oneindige is en heeft waargenomen dat het Oneindige zich voor de ziel in de Natuur altijd moet presenteren in een oneindige verscheidenheid aan aspecten.

Zonder bescheidenheid is een vrouw beroofd van schoonheid en cultuur. Nederigheid, zuiverheid van gedachten en manieren, zachtheid, overgave aan hoge idealen, gevoeligheid, zoetheid van humeur - de bijzondere mengeling van al deze eigenschappen is bescheidenheid. Het is de meest onschatbare van alle juwelen voor vrouwen.

Seksuele liefde is een moeilijke en problematische relatie in culturen waar een sterk gevoel van scheiding van de mens van de natuur bestaat, vooral wanneer het rijk van de natuur als inferieur of besmet met kwaad wordt gezien.

De satsang is - binnen de massacultuur - als kleine paddenstoelen hier en daar, en iemand, misschien een christen, een hindoe en een boeddhist, komen samen; het maakt niet uit, want dat zijn paden. Het zijn paden naar de Ene. Maar die satsangs zijn wat de wereld nodig heeft. En zoals ik zeg - van hart tot hart - dat is wat satsang is.

Dit is wat ze zo lang onderdrukt hebben. Daarom hebben ze zo'n angst voor psychedelica, omdat ze begrijpen dat zodra je de innerlijke kern van je eigen en iemand anders wezen aanraakt, je niet meer kunt worden meegesleept in fetisjisme van dingen en consumentisme. De boodschap van psychedelica is dat cultuur opnieuw kan worden opgebouwd als een reeks emotionele waarden in plaats van producten. Dit zijn beangstigende nieuws.

Ik denk dat de echte test van psychedelica is wat je ermee doet wanneer je niet onder invloed bent, wat voor cultuur je bouwt, wat voor kunst, wat voor technologieën... Wat er ontbreekt in de westerse geest, is het gevoel van verbondenheid en relatie met de rest van het leven, de atmosfeer, het ecosysteem, het verleden, de toekomst van onze kinderen. Als we die dingen zouden voelen, zouden we cultuur niet beoefenen zoals we die nu doen.

Moge de cultuur van het leven en de liefde de logica van de dood tevergeefs maken.

Vriendelijkheid en een goed hart zijn de basis voor succes in dit leven, vooruitgang op het spirituele pad en de vervulling van onze verlangens. Onze behoefte eraan is niet beperkt tot een specifieke tijd, plaats, maatschappij of cultuur.

De ijver van onze cultuur voor levensduur onthult onze ongelooflijke collectieve angst voor de dood.

Alleen geloof in Christus geeft aanleiding tot een cultuur die in tegenstelling staat tot egoïsme en de dood.

Ego is een structuur die wordt opgebouwd door een neurotisch individu die lid is van een neurotische cultuur tegen de feiten van de zaak. En cultuur, die we aantrekken als een jas, is de gecollectiviseerde consensus over welke neurotische gedragingen acceptabel zijn.

Cultuur is de grootste barrière voor je verlichting, je opleiding en je fatsoen.

Ashrams en gurukulas (spirituele scholen) zijn de pijlers van de spirituele cultuur. Als we sadhana uitvoeren volgens het advies van de guru, hoeven we nergens anders heen te gaan. We zullen alles krijgen wat we nodig hebben van de guru.

Gebruik radio, tv en films selectief; alleen voor programma's die onze kennis en cultuur verbeteren. Televisie is tele-visham (tele-vergif, in Malayalam). Als we niet voorzichtig zijn, kan het onze cultuur verderven, onze ogen beschadigen en onze tijd verspillen.

We brengen onze kinderen niet ter wereld in de wereld van de natuur. We brengen onze kinderen ter wereld in de wereld van cultuur.

Het grootste avontuur is om je authentieke, ware zelf te claimen, wat je niet door de cultuur wordt gegeven. De cultuur zal je niet uitleggen hoe je een echt mens kunt zijn. Het zal je vertellen hoe je bankier, politicus, indiaanse leider, masseur, actrice, wat dan ook kunt zijn, maar het zal je je ware zelf niet geven.

Vrede is het meest begeerde bezit op aarde. Het is de grootste schat in het hele universum. Vrede is de belangrijkste en onmisbare factor voor alle groei en ontwikkeling. Het is in de rust en stilte van de nacht dat het zaad langzaam uit de grond ontspruit. De knop opent zich in de diepte van de stilste uren. Evenzo, in een staat van vrede en liefde, evolueren mensen, groeien in hun onderscheidende cultuur en ontwikkelen een perfecte beschaving.

Er is niets mis met mediteren alleen om te mediteren, op dezelfde manier dat je muziek alleen voor de muziek luistert. Als je naar concerten gaat om "cultuur te verkrijgen" of om je geest te verbeteren, zul je daar zitten zo doof als een deurpost.

Men wordt gedwongen niet te spreken over wat gemeenschappelijk is tussen de culturen, maar over wat gemeenschappelijk is tussen de mythes, en dat in zijn eenvoudigste archetypische vormen

Veel van het geweld dat de mensheid in onze tijd lijdt, heeft zijn wortels in misverstanden evenals in de afwijzing van de waarden en identiteit van vreemde culturen. Toerisme verbetert de relaties tussen individuen en volkeren; wanneer ze hartelijk, respectvol en gebaseerd op solidariteit zijn, vormen ze, als het ware, een open deur naar vrede en harmonieuze co-existentie.

Cultuur en beschaving zijn twee onlosmakelijke aspecten van de levensstijl van een gemeenschap, land of natie. Een man kan als gecultiveerd worden beschouwd als hij zich netjes kleedt en zich dan voor anderen presenteert – maar dit maakt hem niet noodzakelijk een beschaafd persoon. Beschaving verwijst naar de manier waarop een natie denkt en voelt; naar de ontwikkeling van idealen zoals niet doden, mededogen, oprechtheid en trouw. Cultuur is een externe manier van leven. Cultuur is een bloem, terwijl beschaving als de geur van de bloem is. Een man kan arm zijn en toch een beschaafd persoon zijn. Een gecultiveerde man, zonder beschaving, die misschien succesvol is in de externe wereld, is niet nuttig voor de samenleving, omdat hij de innerlijke kwaliteiten en deugden mist die de groei van het individu en de natie verrijken. Cultuur is extern, beschaving is intern. In de moderne wereld is de integratie van deze twee noodzakelijk. De Indiase beschaving is zeer rijk, maar haar cultuur is een pseudo-Engelse cultuur die nog steeds problemen in India veroorzaakt.

Het is juist het afwenden van de mens van het instinct - zijn verzet tegen het instinct - dat het bewustzijn creëert. Het instinct is natuur en streeft ernaar de natuur te behouden; terwijl het bewustzijn alleen cultuur of de ontkenning ervan kan zoeken.

De Kerk staat de cultuur van de dood tegen met de cultuur van de liefde.