In één woord, men zou van God verlangen naar verlangenloosheid. Want verlangen alleen is de wortel van alle lijden. Het is de oorzaak van herhaalde geboorten en sterfgevallen. Het is het obstakel op de weg naar bevrijding.

Wat heb je te vrezen? Niets. Wie heb je te vrezen? Niemand. Waarom? Omdat wie zich met God verbindt drie grote privileges verkrijgt: almacht zonder macht, dronkenschap zonder wijn en leven zonder dood.

Waar je ook bang voor bent, probeer te verkennen, en je zult de dood ergens achter vinden. Alle angst komt van de dood. De dood is de enige bron van angst.

De dood zou niet slecht worden genoemd, mensen, als men wist hoe echt te sterven.

De dood is iets onvermijdelijks. Wanneer een man heeft gedaan wat hij beschouwt als zijn plicht tegenover zijn volk en zijn land, kan hij in vrede rusten. Ik geloof dat ik deze inspanning heb geleverd en daarom zal ik voor eeuwig slapen.

Denk niet aan het lichaam. Het lichaam komt en gaat; voor het is er geboorte en er is dood. Maar jij bent niet het lichaam. Het lichaam is slechts roest en stof. Denk alleen aan God. Houd van God.

Het waarnemen dat vorm de leegte onthult, en het zien dat de leegte de vorm onthult, is het geheim om de dood te overwinnen. In de mate dat men zich niet bewust is van ruimte, is men zich niet bewust van de eigen eeuwigheid - het is hetzelfde!

Leven zonder de dood en geluk zonder ellende zijn tegenstellingen, en geen van beiden kan alleen worden gevonden, omdat elk een andere manifestatie is van hetzelfde.

De dood kan op elk moment roepen. Elk moment komt iedereen dichter bij de dood.

Jullie eten vlees. Veel mensen moeten dieren doden vanwege jullie niet-vegetarisme. Jullie zijn verantwoordelijk voor de dood van die dieren. Ze worden gedood omdat jullie ze eten. Dit is een zonde. Wat een zonde om onschuldige dieren te doden en ze te eten.

Er is een onbeschrijfelijk mysterie dat ten grondslag ligt aan onszelf en de wereld. Het is de duisternis waaruit het licht schijnt. Wanneer je de integriteit van het universum erkent en dat de dood net zo zeker is als de geboorte, kun je ontspannen en accepteren dat dit is zoals het is. Er is verder niets te doen.

De gewelddadige kan geen natuurlijke dood hebben.

Boeddha’s bewegen zich vrij door geboorte en dood, verschijnen en verdwijnen naar eigen wil.

In de angst voor de dood trok ik de bergen in - keer op keer mediteerde ik over de onzekerheid van het uur van de dood, het veroveren van de vesting van de onsterfelijke, eindeloze aard van de geest. Nu is alle angst voor de dood voorbij.

De dood biedt de mensheid een volledig zicht op de waarheid.

Waar ik ben, is de dood niet; waar de dood is, ben ik niet.

Waarom ben je bang voor de dood? Waar je bent, is de dood niet. Waar de dood is, ben jij niet. Waar ben je bang voor?

Jullie houding moet hetzelfde zijn als die van Christus Jezus: Die, hoewel Hij in wezen God was, het niet als iets beschouwde om zich vast te houden aan gelijkheid met God, maar zich zelf verontreinigde, de gedaante van een dienaar aannam, en gelijk werd aan de mensen. En gevonden in uiterlijk als een man, verootmoedigde Hij zichzelf en werd gehoorzaam tot de dood, zelfs de dood aan het kruis!

Je bestaat in de tijd, maar je behoort tot de eeuwigheid. Je bent een doordringing van de eeuwigheid in de wereld van tijd. Je bent onsterfelijk, levend in een lichaam van dood. Je bewustzijn kent geen dood, geen geboorte. Alleen je lichaam wordt geboren en sterft. Maar je bent je bewustzijn niet bewust. Je bent je bewustzijn niet bewust. En dit is de hele kunst van meditatie: je bewust worden van het bewustzijn zelf.

Onthoud, je bent niet zo ellendig als je jezelf hebt voorgesteld. Jij bent ook God, en het cultiveren van dit constante bewustzijn in jezelf zal je helpen valse gehechtheden te vermijden, jezelf te identificeren met je lichaam, geest en zintuigen. Dus je moet tegen jezelf zeggen: "Lichaam, geest en zintuigen zijn van mij, maar zij zijn niet ik, want ik ben die eeuwige vlam die niet onderhevig is aan verandering, dood en verval." Dit bewustzijn zou altijd bij je moeten zijn.

Als geluk altijd afhankelijk is van iets wat in de toekomst wordt verwacht, achtervolgen we een luchtspiegeling die altijd aan ons ontsnapt, totdat de toekomst, en wijzelf, verdwijnen in de afgrond van de dood.

In de natuur staat niets stil, alles pulseert, verschijnt en verdwijnt. Hart, ademhaling, spijsvertering, slaap en waakzaamheid - geboorte en dood - alles komt en gaat in golven. Ritme, periodiciteit, harmonieuze afwisseling van extremen is de regel. Er is geen nut in het rebelleren tegen het patroon van het leven.

De dood is slechts het veranderen van onze kleren om in bruidskleding bij de poort van het Eeuwige te wachten.