De natuurliefhebber is degene wiens innerlijke en uiterlijke zintuigen nog steeds werkelijk op elkaar zijn afgestemd; die de geest van de jeugd heeft behouden tot in de volwassenheid. Zijn omgang met hemel en aarde wordt een deel van zijn dagelijkse voedsel. In de aanwezigheid van de natuur stroomt een wilde vreugde door de man, ondanks echte verdriet.

Een nieuwe mensheid zal geboren worden, voller in conceptie en rijker in ervaring en prestaties op alle gebieden. De vreugde van het leven zal bij elke man behoren, liefde zal de menselijke samenleving domineren, waarheid en deugd zullen in de wereld regeren, vrede op aarde zal permanent zijn en allen zullen leven in vervulling van de volheid van het leven in Godsbewustzijn.

Vrede is het meest begeerde bezit op aarde. Het is de grootste schat in het hele universum. Vrede is de belangrijkste en onmisbare factor voor alle groei en ontwikkeling. Het is in de rust en stilte van de nacht dat het zaad langzaam uit de grond ontspruit. De knop opent zich in de diepte van de stilste uren. Evenzo, in een staat van vrede en liefde, evolueren mensen, groeien in hun onderscheidende cultuur en ontwikkelen een perfecte beschaving.

Души людей, на пути к жизни на Земле, проходят через комнату, полную огней; каждая берет свечку — часто лишь искорку — чтобы направить её в туманной стране этого мира. Но некоторые души, благодаря редкому счастью, задерживаются дольше — у них есть время взять горсть свечек, которые они переплетают в факел. Это носители факела человечества — поэты, пророки и святые, которые ведут и поднимают род из тьмы, к свету. Они — законодатели и спасители, носители света, показывающие путь и говорящие правду, и без них человечество потеряло бы свой путь в темноте.

Het is onjuist te spreken van realisatie. Wat is er te realiseren? Het ware is altijd zoals het altijd is geweest. We creëren niets nieuws of bereiken iets wat we niet hadden. De illustratie die in boeken wordt gegeven is deze. We graven een put en creëren een grote kuil. De ruimte in de put is niet door ons gecreëerd. We hebben alleen de aarde verwijderd die de ruimte vulde. De ruimte was daar toen en is er ook nu. Evenzo moeten we gewoon alle eeuwenoude sanskars [aangeboren neigingen] die in ons zijn, weggooien. Wanneer deze allemaal zijn opgegeven, zal het Zelf alleen schijnen.

Ja, de beschaving van de liefde is mogelijk; het is geen utopie. Maar het is alleen mogelijk door een constante en bereidwillige verwijzing naar de "Vader van wie alle vaderschap en moederschap op aarde is genoemd," van wie elke menselijke familie komt.

De aarde is verdwenen onder mijn voeten, ze vluchtte voor al mijn extase. Nu, als een zingend luchtwezen, voel ik de roos zich blijven openen.

We leven niet echt op de top van een vaste aarde, maar op de bodem van een oceaan van lucht.

Beproevingen helpen ons om ons los te maken van de aarde; ze laten ons hoger kijken dan deze wereld.

Wees een tuinier. Graaf een greppel. Zwoeg en zweet. Draai de aarde om. Zoek de diepte. En geef de planten op tijd water. Zet dit werk voort. Laat zoete stromen stromen en edele en overvloedige vruchten opkomen. Neem dit voedsel en drinken, en draag het naar God als je ware aanbidding.

De dood is geen uitwissing van bestaan, geen definitieve ontsnapping aan het leven; de dood is ook geen deur naar onsterfelijkheid. Degene die voor zijn Zelf is gevlucht in aardse genoegens, zal het niet terugvinden te midden van de vergankelijke charmes van een astrale wereld. Daar verzamelt hij alleen fijnere waarnemingen en gevoeligere reacties op het mooie en het goede, die één zijn. Het is op het aambeeld van deze grove aarde dat de strijdende mens het onverwoestbare goud van spirituele identiteit moet smeden.

De aarde wordt genoten door helden.

De aarde is de basis van het leven. Tijd doorbrengen met het aanraken van grond, planten of bomen zal je systeem harmoniseren.

Liefde heeft geen grenzen; het is de grootste kracht op aarde.

Yin en yang, man en vrouw, sterk en zwak, star en teder, hemel en aarde, licht en donker, donder en bliksem, kou en warmte, goed en kwaad... de wisselwerking van tegenovergestelde principes vormt het universum.

Als we konden voelen wat we de Aarde aandoen, zouden we onmiddellijk stoppen.

Ik weet niet of het universum, met zijn ontelbare sterrenstelsels, sterren en planeten, een dieper betekenis heeft of niet, maar ten minste is het duidelijk dat wij mensen die op deze aarde leven de taak hebben om een gelukkig leven voor onszelf te maken. Daarom is het belangrijk om te ontdekken wat het grootste geluk zal brengen.

God heeft de tijden van dergelijke onwetendheid over het hoofd gezien, maar nu zegt Hij tegen de mensheid dat ze zich overal moeten bekeren. Want Hij heeft een dag vastgesteld waarop Hij de bewoonde aarde in gerechtigheid zal oordelen door een man die Hij heeft aangesteld, en Hij heeft aan alle mensen een garantie gegeven doordat Hij hem uit de doden heeft opgewekt.

Elke wetenschapper, door persoonlijk onderzoek en studie, voltooit zichzelf en zijn eigen menselijkheid. ... Wetenschappelijk onderzoek is voor jou, zoals het voor velen is, de weg naar een persoonlijk ontmoeting met de waarheid, en misschien de bevoorrechte plek voor de ontmoeting zelf met God, de Schepper van hemel en aarde. Wetenschap straalt in al haar waarde als een goed dat ons bestaan kan motiveren, als een grote ervaring van vrijheid voor de waarheid, als een fundamenteel werk van dienstbaarheid. Door onderzoek groeit elke wetenschapper als mens en helpt anderen hetzelfde te doen.

Als het waar is dat de geest betrokken is bij Materie en de schijnbare Natuur de geheime God is, dan is de manifestatie van het goddelijke in zichzelf en de realisatie van God binnen en buiten het hoogste en meest legitieme doel dat de mens op aarde kan bereiken.

De hersenen creëren niet het bewustzijn, maar het bewustzijn creëerde de hersenen, de meest complexe fysieke vorm op aarde, voor zijn expressie.

We graven een put en creëren een enorm gat. De ruimte in het gat of de put is niet door ons gecreëerd. We hebben gewoon de aarde verwijderd die de ruimte daar vulde. De ruimte was daar toen en is er nu ook.

Het enige duidelijke is dat wij mensen de enige soort zijn met de kracht om de aarde te vernietigen zoals we die kennen. Vogels hebben die macht niet, net als insecten en andere zoogdieren. Toch, als we de aarde kunnen vernietigen, hebben we ook de capaciteit om haar te beschermen.