Wanneer je iets duidelijk in je geest ziet, neemt je creatieve "succesmechanisme" in jou het over en doet het de taak veel beter dan jij zou kunnen doen met bewust inspanning of "wilskracht."

Wees stil. Het kost geen moeite om stil te zijn; het is volkomen eenvoudig. Wanneer je geest stil is, heb je geen naam, geen verleden, geen relaties, geen land, geen spirituele prestaties, geen gebrek aan spirituele prestaties. Er is alleen de aanwezigheid van zijn met zichzelf.

De enige manier om iets te bereiken in de innerlijke wereld is loslaten – een soort moeiteloosheid, ontspanning. Het is geen doen; het is niet-doen. Het is geen actie; het is inactie. En het lijkt moeilijk omdat iedereen vanaf het begin wordt verteld: "Doe iets; ga niet gewoon zitten! Iets is altijd beter dan niets." In de innerlijke wereld zijn dit niet de wetten. Niets is beter dan alles.

Ik geloof dat constante inspanning, onvermoeibare inzet, het nastreven van duidelijke doelen met oprechte inspanning de enige weg is.

Succes is het dichtst bij degenen wiens inspanningen intens en oprecht zijn.

Onze inspanningen om haat en onverschilligheid uit de wereld te verwijderen, beginnen door ze uit onze eigen geest te verwijderen.

Wat is de waarde van een geluk waarvoor je moet strijden en werken? Echte geluk is spontaan en moeiteloos.

De moraalist is de persoon die mensen vertelt dat ze onzelfzuchtig zouden moeten zijn, terwijl ze zich nog steeds als ego's voelen, en zijn inspanningen zijn altijd en onveranderlijk vruchteloos.

Een van de redenen waarom het zo moeilijk leek voor een persoon om zijn gewoonten, zijn persoonlijkheid of zijn manier van leven te veranderen, is dat bijna alle pogingen tot verandering tot nu toe gericht waren op de omtrek van het zelf, zeg maar, in plaats van op het centrum.

Het is de taak van bewuste, rationele gedachten om te beslissen wat je wilt, de doelen te kiezen die je wilt bereiken en je daarop te concentreren in plaats van op wat je niet wilt. Tijd en moeite besteden aan concentreren op wat je niet wilt is irrationeel.

We moeten streven naar vrijheid als we streven naar zelfkennis. De taak van zelfkennis en verder zelfontwikkeling is van zulke belang en ernst, dat het proberen op elke oude manier en onder andere zaken onmogelijk is. De persoon die deze taak op zich neemt, moet het als eerste in zijn leven stellen, wat niet zo lang is dat hij het zich kan veroorloven het te verspillen aan onbelangrijke zaken.

Wanneer de geest wordt weggerukt van zijn bezorgdheden, wordt hij rustig. Als je deze rust niet verstoort en erin blijft, ontdek je dat het doordrenkt is met een licht en een liefde die je nog nooit hebt gekend; en toch herken je het onmiddellijk als je eigen natuur. Zodra je deze ervaring hebt doorgemaakt, zul je nooit meer dezelfde persoon zijn; de onhandelbare geest kan zijn rust verstoren en zijn visie uitwissen; maar hij zal terugkeren, mits de inspanning wordt volgehouden; tot de dag waarop alle banden worden verbroken, illusies en gehechtheden eindigen en het leven zich volledig concentreert op het huidige moment.

Ontwaak jezelf met je eigen inspanningen, let op jezelf. En leef vreugdevol.

Er is niets zo eenvoudig als het Zelf te zijn. Het vereist geen inspanning, geen hulp. Men moet de verkeerde identiteit laten vallen en zijn eeuwige, natuurlijke, inherente staat zijn.

God-realisatie wordt alleen bereikt door grote inspanning van de yogi en door goddelijke genade.

We veronachtzamen het idee van verlichting niet, maar het belangrijkste is dit moment, niet een dag in de toekomst. We moeten onze inspanning in dit moment doen. Dit is het belangrijkste voor onze praktijk.

Het gelukkig houden van de geest maakt werk moeiteloos. Dit is de vaardigheid voor productiviteit!

Meditatie is niets anders dan de poging om alle vreemde elementen los te laten, zodat je jezelf kunt zien zoals je was voordat je werd geboren, weerspiegeld in zijn puurheid. Het is een grote stilte en een grote vreugde om daar te zijn, en zodra je daar blijft, is er geen dood en geen tijd. Alle angst, alle hebzucht, alle woede verdwijnt: je bent daar gewoon zonder idee, zonder verlangen.

Want de krachten van onze geest, leven en lichaam zijn gebonden aan hun eigen beperkingen, en hoe hoog ze ook stijgen of hoe ver ze zich ook uitbreiden, ze kunnen niet verder gaan dan deze. Maar toch kan de mentale mens zich openen voor wat buiten hem ligt en een Supramentele Licht, Waarheid en Kracht oproepen om in hem te werken en te doen wat de geest niet kan doen. Als de geest zich niet door inspanning kan transformeren in wat buiten de geest ligt, kan de Supergeest afdalen en de geest in zijn eigen substantie transformeren.

We moeten herhaaldelijk een volhardende inspanning leveren om de positieve aspecten in onszelf te cultiveren.

Wanneer je ware, moeiteloze, blije en dankbare natuur gerealiseerd is, zal het niet inconsistent zijn met de gewone activiteiten van het leven.

Als je je best doet om vriendelijker te zijn, mededogen te koesteren en de wereld een betere plek te maken, dan kun je zeggen: "Ten minste heb ik mijn best gedaan."

Als je trots bent op je prestatie of ontmoedigd raakt door je idealistische inspanning, zal je praktijk je beperken door een dikke muur.