Als je de dualiteit kunt opgeven, blijft alleen Brahman over en weet je dat je dat Brahman bent, maar om deze ontdekking te doen is voortdurende meditatie nodig. Wijs hiervoor geen tijdsperiodes toe. Beschouw het niet als iets dat je doet wanneer je met gesloten ogen zit. Deze meditatie moet continu zijn. Doe het tijdens het eten, wandelen en zelfs praten. Het moet altijd worden voortgezet.

Veel leraren zullen je vertellen te geloven; dan sluiten ze je ogen van de rede en instrueren je om alleen hun logica te volgen. Maar ik wil dat je je ogen van de rede openhoudt; bovendien zal ik een ander oog in je openen, het oog van wijsheid.

Degenen die zonder mededogen zijn, kunnen niet zien wat met de ogen van mededogen gezien wordt.

Zoals men kan zien wanneer de ogen open zijn, zo kan men begrijpen wanneer het hart open is.

Laten we vooruitgaan in vrede, onze ogen gericht op de hemel, het enige doel van ons werk.

Dan realiseren we ons dat de gedegradeerde cocon waarin we ons verborgen hebben, walgelijk is, en we willen de lichten zo fel mogelijk aandoen. In feite draaien we de lichten niet omhoog, maar we openen gewoon onze ogen verder. We krijgen een bepaald soort koorts.

Wat een geweldige majesteit! Wat een verbluffende neerbuiging! O sublieme nederigheid! Dat de Heer van het hele universum, God en de Zoon van God, zich zo zou vernederen in de vorm van een klein brood, voor onze redding... In deze wereld kan ik de Allerhoogste Zoon van God niet met mijn eigen ogen zien, behalve door Zijn Allerheiligste Lichaam en Bloed.

Hij is de echte Guru die de vorm van het vormloze voor je ogen kan onthullen; die het eenvoudige pad leert, zonder rituelen of ceremonies; die je niet dwingt om je deuren te sluiten, je adem in te houden en de wereld te verwerpen; die je de hoogste Geest doet waarnemen telkens wanneer de geest zich eraan hecht; die je leert stil te zijn te midden van al je activiteiten. Onbevreesd, altijd ondergedompeld in geluk, behoudt hij de geest van yoga te midden van genot.

Voor één dag, alleen voor één dag, praat over datgene wat niemand verstoort en breng wat vrede in die mooie ogen.

Herinner je dat niets klein is in de ogen van God. Doe alles wat je doet met liefde.

Heb je ooit heel rustig gezeten met gesloten ogen en de beweging van je eigen denken bekeken? Heb je je geest zien werken? Of beter gezegd, heeft je geest zichzelf in werking geobserveerd, alleen om te zien wat je gedachten zijn, wat je gevoelens zijn, hoe je naar de bomen, de bloemen, de vogels, de mensen kijkt, hoe je reageert op een suggestie of reageert op een nieuw idee? Heb je dit ooit gedaan?

Wanneer je met je ogen kijkt naar de natuur die daarbuiten gebeurt... Kijk je naar jezelf.

Bid: Heer, laat mijn ogen alleen het goede in iedereen zien.

Kijk naar Zijn adorabele gezicht. Kijk naar Zijn glazige en ingezonken ogen. Kijk naar Zijn wonden. Kijk Jezus in het gezicht. Daar zul je zien hoe Hij van ons houdt.

Voordat er vrede kan worden gesloten, is oorlog nodig, en die oorlog moet met onszelf worden gevoerd. Onze ergste vijand zijn wijzelf: onze fouten, onze zwakheden, onze beperkingen. En onze geest is zo'n verrader! Wat doet het? Het verbergt onze fouten zelfs voor onze eigen ogen en wijst ons de reden aan voor al onze moeilijkheden: anderen! Zo misleidt het ons constant, houdt ons onwetend over de echte vijand en drijft ons naar die anderen om tegen hen te vechten, door hen als onze vijanden te tonen.

De dingen die het meest onze dankbaarheid verdienen, nemen we gewoon als vanzelfsprekend. Zonder lucht kunnen we niet langer dan een minuut of twee leven. Elke dag ademen we in en uit, maar voelen we ooit dankbaarheid voor de lucht? Als we geen water drinken, kunnen we niet overleven. Zelfs ons lichaam bestaat grotendeels uit water. Maar geven we enige waarde aan water? Elke ochtend wanneer we onze ogen openen, zien we de zon ons zegenen met licht en levensenergie, die we hard nodig hebben. Maar zijn we dankbaar voor de zon?

God is overal. De aanwezigheid van God is zowel in de ogen als in het object dat gezien wordt. De ziende en het geziene zijn God.

Hoe is het mogelijk dat een wezen met zulke gevoelige juwelen als de ogen, zulke betoverde muziekinstrumenten als de oren, en zo'n fabuleus arabeske van zenuwen als de hersenen zichzelf kan ervaren als iets minder dan een god?

Christus heeft nu geen lichaam behalve het mijne. Hij bidt in mij, werkt in mij, kijkt door mijn ogen, spreekt door mijn woorden, werkt door mijn handen, loopt met mijn voeten en liefhebt met mijn hart.

Veel ogen gaan door het weiland, maar weinigen zien de bloemen erin.

Dankbaarheid is het zoetste in het leven van een zoeker, in het hele menselijke leven. Als er dankbaarheid in je hart is, zal er enorme zoetheid in je ogen zijn.

Vreugde op zichzelf is de benadering van gezond verstand. Vreugde is om onze ogen te openen voor de realiteit van de situatie in plaats van partij te kiezen voor dit of dat standpunt.

Als er zoiets bestaat als heilige onthechting, dan is het het opgeven van kleine voordelen voor grotere voordelen; niet voor geen voordelen, maar met open ogen zien wat beter en wat minderwaardig is. Zelfs als de keuze moet liggen tussen twee tijdelijke voordelen, zal er altijd een worden gevonden die echter en duurzamer is; dat is degene die op dat moment gevolgd moet worden.