...In deze wereld kan ik de Allerhoogste Zoon van God niet met mijn eigen ogen zien, behalve in Zijn Allerheiligste Lichaam en Bloed.

Door onze ogen percepeert het universum zichzelf. Door onze oren luistert het universum naar zijn harmonieën. Wij zijn de getuigen waardoor het universum zich bewust wordt van zijn glorie, van zijn pracht.

Zen is een bevrijding van tijd. Want als we onze ogen openen en duidelijk zien, wordt het duidelijk dat er geen andere tijd is dan dit moment, en dat het verleden en de toekomst abstracties zijn zonder enige concrete realiteit.

Zo is het delen in de lijden van Christus tegelijkertijd lijden voor het koninkrijk van God. In de ogen van de rechtvaardige God, voor zijn oordeel. Degenen die delen in de lijden van Christus, worden waardig bevonden voor dit koninkrijk.

Ervaring toont aan dat Zijn de essentiële, fundamentele natuur van de geest is; maar omdat het meestal in harmonie blijft met de zintuigen die naar buiten gericht zijn op de manifeste gebieden van de schepping, mist de geest zijn eigen essentiële natuur of slaagt er niet in die te waarderen, net zoals de ogen zichzelf niet kunnen zien.

Het koninkrijk van God bevindt zich direct achter de duisternis van gesloten ogen, en de eerste poort die ervoor opent, is jouw vrede.

Als je echte dankbaarheid hebt, zal het zich automatisch uiten. Het zal zichtbaar zijn in je ogen, om je wezen heen, in je aura. Het is als de geur van een bloem. In de meeste gevallen, als er een mooie bloem is, zal de geur daar van nature zijn. De bloem en zijn geur kunnen niet worden gescheiden.

Mensen beschouwen het meestal als een wonder om op water of in dunne lucht te lopen. Maar ik denk dat het echte wonder niet is om op water of in dunne lucht te lopen, maar om op aarde te lopen. Elke dag zijn we betrokken bij een wonder dat we niet eens herkennen: een blauwe lucht, witte wolken, groene bladeren, de zwarte, nieuwsgierige ogen van een kind — onze eigen twee ogen. Alles is een wonder.

Wanneer we iets moois zien, wat is het? Het is gewoon wat licht dat onze ogen binnenkomt en ons gek maakt. Of een frequentie die ons oor binnenkomt, en we worden gek. Of iets dat over onze tong schraapt. En wat is de tong... het is gewoon een stukje vlees dat rondwappert. Maar wanneer iets de oppervlakte aanraakt, worden we gek. Dit is wat materieel genot betekent, en we nemen het serieus.

Fysieke schoonheid en lelijkheid zijn niet erg belangrijk. Het echte is het innerlijke. Ik kan je leren hoe je van binnen mooi kunt zijn, en dat is echte schoonheid. Zodra dat er is, zal je fysieke vorm niet veel meer uitmaken. Je ogen zullen beginnen te stralen van vreugde; je gezicht zal een glans hebben, een glorie. De vorm wordt onbelangrijk. Wanneer er iets van binnenuit begint te stromen, een soort gratie, wordt de uiterlijke vorm gewoon opzij gezet.

Wanneer het vleesetende dier prooi vindt, grijpt het deze moedig en drinkt gretig het spuitende bloed. Het herbivore dier daarentegen weigert zijn natuurlijke voedsel en laat het onaangeroerd als er een beetje bloed op is gesprenkeld. Bij mensen zien we dat ze zelfs het zien van slachtingen niet kunnen verdragen. Slachthuizen worden altijd aanbevolen ver van steden. Kan vlees dan als natuurlijk voedsel voor de mens worden beschouwd, wanneer zowel zijn ogen als neus er zo op tegen zijn, tenzij misleid door smaken van kruiden, zout en suiker?

Alles is Gods wil, maar Maya voorkomt dat je weet dat het allemaal Gods wil is. Hij gaf ons ogen, oren, neus, mond. Maar Hij gaf ons ook wijsheid om ze te gebruiken om God te bereiken.

Als ik de beroemde Henry Ford zou vragen hierheen te komen en te doen wat ik hem zeg, zou hij dat dan doen? Nooit! Maar als ik een duizend jaar oud lijk voor zijn ogen tot leven zou wekken, zou hij graag blijven om mijn kleren te wassen!

Streef ernaar de ogen van het lichaam te sluiten en die van de ziel te openen en in je eigen hart te kijken.

Wat verwerpelijk is, is dat, terwijl ze zelf een goed leven leiden en dat van boze mensen verachten, sommige mensen, bang om te beledigen, hun ogen sluiten voor slechte daden in plaats van ze te veroordelen en hun boosheid aan te wijzen.

Voor mij betekent gebed het hart richten op God; het betekent je ogen eenvoudig omhoog richten naar de hemel, een roep van dankbare liefde, van de top van vreugde of de diepte van wanhoop; het is een enorme, bovennatuurlijke kracht die mijn hart opent en me nauw verbindt met Jezus.

Schoonheid ligt in de ogen van de toeschouwer.

Sommige mensen lezen boeken om God te ontdekken. Maar er is een groot boek: het uiterlijk van de geschapen dingen. Kijk omhoog! Kijk omlaag! Lees het. God, die je wilt ontdekken, heeft dat boek nooit met inkt geschreven. In plaats daarvan heeft Hij de dingen die Hij heeft gemaakt voor je ogen geplaatst. Kun je een luidere stem dan dat vragen?

Waar je ook heen gaat, je zult je leraar vinden, zolang je ogen hebt om te zien en oren om te horen.

God is het leven achter je leven, het zicht achter je ogen, de smaak achter je tong...

Broeders en zusters, de dood van het lichaam vindt elk moment plaats. Open je ogen en kijk! Waarom huil je als een gek? Huil je voor wie? Voor een lichaam van botten, vlees, huid en merg? Wat heeft het voor waarde? Dit lichaam neemt jou, alle anderen en mij mee naar de staat van ontbinding. Denk na over hoe je twintig jaar geleden was, ben je nu nog hetzelfde? Hoeveel verandering heeft er plaatsgevonden?

Er wordt gezegd dat de geleerden ogen hebben die zien; de onwetenden hebben alleen twee zweren op hun gezicht.

Wie maken ons onwetend? Wijzelf. We leggen onze handen over onze ogen en huilen omdat het donker is.