Vedanta leert mensen eerst in zichzelf te geloven.

Liefde en mededogen ontwikkelen en woede en wrok verminderen is een universele activiteit die geen geloof in enige religie vereist.

De aarde zal haar oogst niet blijven aanbieden, behalve met trouw beheer. We kunnen niet zeggen dat we van het land houden en vervolgens stappen ondernemen om het te vernietigen voor het gebruik door toekomstige generaties.

Geloof is een functie van het hart.

In het hart van stilte is gebed. In het hart van gebed is geloof. In het hart van geloof is leven. In het hart van het leven is dienst.

Wanneer mensen het vertrouwen in de natuurlijke goedheid van het menselijke karakter verliezen, het gebrek aan vertrouwen in spirituele goedheid, is dat een van de redenen waarom corruptie vandaag de dag zo wijdverspreid is.

Geloof alleen is wat echt belangrijk is.

Stel geen vertrouwen in verlossing door de politieke orde.

Wat genade bedoeld is om te doen, is goede mensen te helpen, niet om hun lijden te ontlopen, maar om het te dragen met een sterk hart, met een vastberadenheid die zijn kracht in geloof vindt.

Geloof en angst gaan niet samen.

Wanneer het geloof sterk genoeg is, is het voldoende om gewoon te zijn. Het is een reis naar eenvoud, naar stilte, naar een soort vreugde die niet in de tijd ligt. Het is een reis die ons heeft geleid van de primaire identificatie met ons lichaam en onze psyche, naar een identificatie met God, en uiteindelijk voorbij identificatie.

Heb dit geloof dat iemand daar is om jouw zwaktes weg te nemen. Oké, je bent één keer, twee keer, drie keer gestruikeld. Het maakt niet uit. Blijf vooruitgaan. Mensen doen geloften om nooit meer fouten te maken. Het breken van geloften maakt het erger. Zich overgeven is beter.

De mens lijdt door gebrek aan geloof in God.

Stabiele geloof is sterker dan het lot. Het lot is het resultaat van oorzaken, meestal toevallig, en is daarom losjes geweven. Vertrouwen en goede hoop zullen het gemakkelijk overwinnen.

Geloof is realiseren dat je altijd krijgt wat je nodig hebt.

Geloof, bewustzijn en waakzaamheid bestaan buiten de denkende geest.

Wees tolerant. Zie de eenheid van alle geloven, sekten, geloven en religies. Respecteer de meningen, opvattingen en gevoelens van iedereen.

De grootste religie is trouw aan je eigen natuur. Heb vertrouwen in jezelf.

Het geloof is de vogel die het licht voelt en zingt wanneer de dageraad nog donker is. In feite beginnen de mensen die ons leven het meest veranderen, ons te zingen terwijl we nog in de duisternis zijn. Als we naar hun lied luisteren, zullen we de dageraad van een nieuw deel van onszelf zien.

Een werkelijk religieus persoon moet denken dat andere religies ook veel wegen naar de waarheid hebben. Men moet altijd een houding van respect jegens andere religies handhaven. Twist niet; blijf stevig staan in je eigen geloof en mening en geef anderen dezelfde vrijheid om hun eigen geloof en mening te hebben.

Elke religie heeft de mensheid geholpen. Het paganisme vergrootte in de mens het licht van schoonheid, de omvang en hoogte van zijn leven, zijn streven naar veelzijdige perfectie; het christendom gaf hem een visie van goddelijke liefde en naastenliefde; het boeddhisme toonde hem een edel pad om wijzer, zachter en purer te worden, het jodendom en de islam hoe religieus trouw te zijn in actie en ijverig toegewijd aan God; het hindoeïsme opende de grootste en diepste spirituele mogelijkheden voor hem.

Cultuur en beschaving zijn twee onlosmakelijke aspecten van de levensstijl van een gemeenschap, land of natie. Een man kan als gecultiveerd worden beschouwd als hij zich netjes kleedt en zich dan voor anderen presenteert – maar dit maakt hem niet noodzakelijk een beschaafd persoon. Beschaving verwijst naar de manier waarop een natie denkt en voelt; naar de ontwikkeling van idealen zoals niet doden, mededogen, oprechtheid en trouw. Cultuur is een externe manier van leven. Cultuur is een bloem, terwijl beschaving als de geur van de bloem is. Een man kan arm zijn en toch een beschaafd persoon zijn. Een gecultiveerde man, zonder beschaving, die misschien succesvol is in de externe wereld, is niet nuttig voor de samenleving, omdat hij de innerlijke kwaliteiten en deugden mist die de groei van het individu en de natie verrijken. Cultuur is extern, beschaving is intern. In de moderne wereld is de integratie van deze twee noodzakelijk. De Indiase beschaving is zeer rijk, maar haar cultuur is een pseudo-Engelse cultuur die nog steeds problemen in India veroorzaakt.

Geloof... is loslaten en jezelf toevertrouwen aan het onbekende.