De schil moet worden gebroken als wat erin zit eruit moet komen, want als je de kern wilt, moet je de schil breken.

Tenzij je je natuur ziet, moet je niet rondgaan en de goedheid van anderen bekritiseren. Er is geen voordeel in jezelf bedriegen. Goed en slecht zijn duidelijk te onderscheiden. Oorzaak en effect zijn duidelijk. Maar dwazen geloven niet en vallen recht in een hel van eindeloze duisternis zonder het te weten. Wat hen ervan weerhoudt te geloven is het gewicht van hun karma. Ze zijn als blinde mensen die niet geloven dat er zoiets als licht bestaat. Zelfs als je het hen uitlegt, zullen ze nog steeds niet geloven, omdat ze blind zijn. Hoe kunnen ze licht onderscheiden?

Het wordt gezegd over Lord Boeddha dat hij liefde en mededogen toonde door te zien hoe de gehele mensheid naar de hel ging door het doden van dieren. Daarom verscheen hij om ahimsa, geweldloosheid, te onderwijzen en mededogen te hebben voor zowel dieren als mensen. In de christelijke religie wordt ook duidelijk gezegd: 'Gij zult niet doden'. Overal wordt het doden van dieren beperkt. In geen enkele religie is onnodig doden van dieren toegestaan. Maar niemand maakt zich zorgen. Het doden neemt toe, evenals de reacties. Elke tien jaar vind je een oorlog. Dit zijn de reacties.

Als de hel mogelijk zou zijn, zou het de kortste weg naar de hoogste hemel zijn. Want waarlijk, God houdt van.

Zoals de schil, het vruchtvlees en de pit van de vrucht allemaal uit één zaad van de boom voortkomen, zo komt de hele schepping, zowel het levende als het levenloze, spirituele en materiële, uit de ene Heer.

Het is je gehechtheid die de hel creëert.

Het is bijna onmogelijk om een groene noot uit zijn schil te krijgen, maar laat het drogen en de lichtste tik zal het doen.

Anderen begaan allerlei boze daden en beweren dat karma niet bestaat. Ze beweren ten onrechte dat, aangezien alles leeg is, het begaan van kwaad niet verkeerd is. Dergelijke mensen vallen in een hel van eindeloze duisternis zonder hoop op bevrijding. Wijzen hebben zo'n opvatting niet.

Vrees niet voor wie het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden. Vrees eerder degene die zowel ziel als lichaam in de hel kan vernietigen. — Matteüs 10:28

Het kapitalisme gaat zichzelf tenietdoen, maar voordat dat gebeurt, ga je $50 betalen voor een latte, omdat inflatie ons allemaal zal verarmen voordat mensen boos genoeg worden om te beseffen dat de afgelopen honderd jaar economische vooruitgang eigenlijk een schijnspel was om miljardairs te creëren, terwijl de grote massa van mensen zag hoe hun levensstandaard werd geërodeerd en vernietigd.

Hemel en Hel zijn denkbeeldige creaties van onwetende geesten.

De meeste van ons zijn ervan overtuigd dat we ons ego zijn, dat is wie we denken dat we zijn. Het ego maakt deel uit van onze incarnatie. Het sterft samen met het lichaam, en daarom zijn we zo bang voor de dood. De dood schrikt de hel uit wie je denkt dat je bent, vooral als je denkt dat je dit lichaam bent.

Degenen die mij God noemen, zullen in de diepe put van de hel vallen. Beschouw mij als een van zijn slaven en twijfel daar niet aan. Ik ben een dienaar van het Opperste Wezen; en ik ben gekomen om het wonderbaarlijke drama van het leven te aanschouwen.

God is geen rechtvaardigheid. Rechtvaardigheid ligt in zijn aard, maar liefde overheerst. Mensen hechten zoveel belang aan daden en hun resultaten. Ze weten niet dat boven daad en resultaat een wet is die het vuur van de hel kan verteren, die kan heersen, zelfs als de hele wereld wordt ondergedompeld in de vloed van vernietiging; ze weten niet dat de kracht van liefde groter is dan welke andere kracht dan ook.

De geest moet de dienaar van het intellect worden, niet de slaaf van de zintuigen. Het moet discrimineren en zich losmaken van het lichaam. Zoals de rijpe tamarindvrucht, die loskomt binnen de schaal, moet het losstaan van deze schaal, dit omhulsel dat lichaam wordt genoemd.

Een Tibetaanse Lama zei tegen me: "De beste plek om te staan, Ram Dass, is halverwege tussen hoop en hopeloosheid." Dus ik kan een scenario voor de 21ste eeuw in elke richting schrijven. Eén is dat alles naar de hel gaat en dat het echt de donkere eeuw is.

Hoewel de activiteiten van een devotee en de misdaden van een pseudo-devotee vergelijkbaar lijken, is er een hemels groot verschil – zoals melk en kalkwater.

Geloof is wat overblijft nadat al je overtuigingen naar de hel zijn geblazen.

Hemel en hel zijn beide creaties van verlangen.

Als in deze hel van de wereld iemand zelfs maar voor een dag wat vreugde en vrede in het hart van één persoon kan brengen, is dat het enige dat waar is; dit heb ik geleerd na het lijden van mijn hele leven; alles anders is pure illusie.

Geen boom, zo wordt gezegd, kan tot de hemel groeien als zijn wortels niet tot in de hel reiken.

Hel is geen straf, het is training.

Een zekere vorm van lijden leidt vaak tot bereidheid. Je zou kunnen zeggen dat het de schaal van de egoïstische geest breekt, waarmee veel mensen zich identificeren als "ik". Het leven breekt die schaal open en zodra die scheur daar is, worden we gemakkelijker bereikt door spirituele leringen.