Liefde kan bereiken wat het intellect niet kan begrijpen.

Geef de identificatie op met deze massa van vlees, evenals met wat denkt dat het een massa is. Beide zijn intellectuele verbeeldingen. Erken je ware zelf als ongedifferentieerd bewustzijn, niet beïnvloed door tijd, verleden, heden of toekomst, en betreed de Vrede.

Een persoon van intellect en kennis is degene die zijn eigen geest heeft overwonnen.

Wat ik moet doen, is alles wat mij aangaat, niet wat mensen denken. Deze regel, even moeilijk in het daadwerkelijke als in het intellectuele leven, kan het hele onderscheid maken tussen grootheid en gemeneheid. Het is moeilijker, omdat je altijd mensen zult vinden die denken dat ze beter weten wat jouw plicht is dan jijzelf. Het is gemakkelijk om te leven naar de mening van de wereld; het is gemakkelijk om in afzondering naar de onze te leven; maar de grote man is degene die te midden van de menigte met volmaakte zachtheid de onafhankelijkheid van de afzondering behoudt.

Een filosoof is een soort intellectuele boer die staren naar dingen die verstandige mensen als vanzelfsprekend beschouwen.

Wat nodig is, is een geest van grensvervaging, tussen individuen, tussen klassen, seksuele oriëntaties, rijk en arm, man en vrouw, intellectuele en gevoelsmatige types. Als dit kan gebeuren, zullen we een nieuwe wereld creëren. En als dit niet gebeurt, is de natuur vrij meedogenloos en heeft ze een plek voor ons in de schalie van deze planeet, waar velen ons al voorgingen.

Het onvermogen om de mystieke ervaring te accepteren is meer dan een intellectuele handicap. Het gebrek aan bewustzijn van de fundamentele eenheid van organisme en omgeving is een ernstige en gevaarlijke hallucinatie. Want in een beschaving uitgerust met immense technologische macht, leidt het gevoel van vervreemding tussen mens en natuur tot het gebruik van technologie in een vijandige geest – naar de “verovering”.

Vaak lossen de handen een mysterie op waarmee het intellect tevergeefs heeft geworsteld.

Voorbij de zintuigen zijn de objecten, voorbij de objecten is de geest, voorbij de geest is het intellect, voorbij het intellect is de grote Atman.

De meditatieve staat is de hoogste staat van bestaan. Zolang er verlangen is, kan er geen echt geluk zijn. Alleen de contemplatieve, getuige-achtige studie van objecten brengt ons echt plezier en geluk. Het dier heeft zijn geluk in de zintuigen, de mens in zijn intellect, en de god in spirituele contemplatie. Alleen voor de ziel die deze contemplatieve staat heeft bereikt, wordt de wereld echt mooi. Voor degene die niets verlangt en zich er niet mee bemoeit, zijn de vele veranderingen van de natuur één panoramisch geheel van schoonheid en verhevenheid.

Ons onderwijssysteem moet zowel het intellect als het hart gelijk belangrijk maken.

Verbrand de wereldlijke liefde, wrijf de as en maak er inkt van, maak het hart de pen, het intellect de schrijver, schrijf datgene wat geen einde of limiet heeft.

Laat het hart, de Innerlijke Mens in het hart, je leiden, in plaats van emoties en intellect.

Een lamp flikkert niet op een plek waar geen wind waait; zo is het met een yogi, die zijn geest, intellect en zichzelf controleert, ondergedompeld in de geest binnenin hem.

Het feit dat wetten aan de mens zijn gegeven, zowel bevestigend als negatief, ondersteunt het principe dat Gods kennis van toekomstige gebeurtenissen hun karakter niet verandert. De grote twijfel die zich in onze geest voordoet, is het resultaat van de onvoldoende capaciteit van ons intellect.

Verwar begrip niet met een grotere woordenschat; heilige geschriften zijn nuttig om het verlangen naar innerlijke realisatie te stimuleren, mits langzaam één strofe tegelijk wordt opgenomen. Voortdurende intellectuele studie leidt tot ijdelheid en de valse voldoening van onverteerde kennis.

Deze gezang van de Hare Krishna mantra wordt uitgevoerd vanaf het spirituele platform en daardoor overschrijdt deze geluidsvibratie alle lagere niveaus van bewustzijn - namelijk zintuiglijk, mentaal en intellectueel.

Het onvermogen om de mystieke ervaring te accepteren is meer dan een intellectuele handicap.

Swami kan je geen gemoedsrust geven; je moet er zelf voor werken. Stop eerst met vragen en vraag: 'Wie ben ik?'. Dit is mijn lichaam, mijn geest, mijn intelligentie. Maar wie is deze 'Mijn'? Wie claimt het eigendom van datgene wat als 'mijn' wordt verklaard? 'Mijn' duidt op eigendom. Dit 'Mijn' is het leven. Zolang het leven in het lichaam is, is er een verbinding tussen de 'mijn' en het intellect - 'mijn' lichaam, 'mijn' huis, 'mijn' land. Maar op het moment dat je het leven uit het lichaam verwijdert, is er geen 'mijn' of gevoel van bezit meer. Het leven is God.

Hoe intellectueler je bent, hoe egoïstischer je wordt, en overgave wordt moeilijker.

Het hebben van een ontwikkeld intellect is altijd nuttig als men het van boven kan verlichten en het voor een goddelijk gebruik kan wenden.

De taak van zowel ouders als leraren is om het kind in staat te stellen en te helpen zichzelf op te voeden, zijn eigen intellectuele, morele, esthetische en praktische capaciteiten te ontwikkelen en vrij te groeien als een organisch wezen, niet gekneed en onder druk gezet in een vorm als een inert plastisch materiaal.

De agnosticus, de scepticus, is neurotisch, maar dit impliceert geen valse filosofie; het impliceert de ontdekking van feiten waar hij niet weet hoe zich aan te passen. De intellectueel die probeert te ontsnappen aan neurosis door de feiten te ontvluchten, handelt gewoon volgens het principe: "waar onwetendheid geluk is, is het dwaas om wijs te zijn."