Verwondering is de juiste reactie op de realiteit.

De werkelijkheid zien is net zo eenvoudig als je eigen gezicht in een spiegel zien. Alleen moet de spiegel helder en waar zijn. Een rustige geest, niet verstoord door verlangens en angsten, vrij van ideeën en meningen, duidelijk op alle niveaus, is nodig om de werkelijkheid te reflecteren. Wees helder en rustig; alert en onthecht, alles andere zal vanzelf gebeuren.

Een geest die nu wordt vertroebeld door de illusies van de aangeboren duisternis van het leven, is als een dof spiegel, maar wanneer het wordt gepolijst, zal het zeker als een heldere spiegel worden, die de essentiële natuur van de verschijnselen en het ware aspect van de werkelijkheid weerspiegelt. Wek diep geloof op en polijst je spiegel ijverig dag en nacht. Hoe zou je het moeten polijsten? Alleen door Nam-myoho-renge-kyo te reciteren.

Geluk is je ware natuur. Je identificeert jezelf met het lichaam en de geest, voelt de beperkingen ervan en lijdt. Realiseer je ware zelf om de voorraad van geluk te openen. Dat ware zelf is de realiteit, de Supreme Waarheid, die het zelf is van de hele wereld die je nu ziet, het zelf van alle zelven, het Enige ware, het Supreme, het Eeuwige zelf - in tegenstelling tot het ego of het lichamelijke idee van het zelf.

Jezelf als de enige werkelijkheid kennen en alles daarbuiten als tijdelijk en vergankelijk is vrijheid, vrede en vreugde. Het is allemaal heel eenvoudig. In plaats van dingen als ingebeeld te zien, leer ze te zien zoals ze zijn. Wanneer je alles kunt zien zoals het is, zul je ook jezelf zien zoals je bent. Het is als het reinigen van een spiegel. Dezelfde spiegel die je de wereld toont zoals die is, toont je ook je eigen gezicht. De gedachte 'ik ben' is het poetsdoek. Gebruik het.

Als boeddhist beschouw ik de dood als een normaal proces, een realiteit die ik accepteer zolang ik in dit aardse bestaan blijf. Wetende dat ik er niet aan kan ontsnappen, zie ik geen reden om me er zorgen over te maken. Ik beschouw de dood als het verwisselen van je kleren wanneer ze oud en versleten zijn, in plaats van als een definitief einde. Toch is de dood onvoorspelbaar: we weten niet wanneer of hoe het zal plaatsvinden. Dus is het verstandig om bepaalde voorzorgsmaatregelen te nemen voordat het daadwerkelijk gebeurt.

Degenen die verlangen om bedwelmd te blijven door de Werkelijkheid, hebben geen kunstmatige bedwelmende middelen nodig. Zich overgeven aan valse dingen zal alleen de valsheid vergroten, want elke richting is inderdaad oneindig. Degenen die het werkelijk authentieke Ding verlangen, gaan zelf met grote intensiteit verder om vooruit te komen in hun sadhana.

De ervaringen die drugs veroorzaken zijn zo ver verwijderd van de Realiteit als een mirage van water. Hoeveel je de mirage ook achterjaagt, je zult je dorst nooit lessen, en de zoektocht naar Waarheid door drugs moet eindigen in desillusie.

De essentie van meditatie is zo stil te zijn dat er geen beweging van gedachten in je is, dat woorden niet tussen jou en de realiteit komen, dat het hele net van woorden valt, dat je alleen blijft. Deze eenzaamheid, deze puurheid, deze onbewolkte lucht van je wezen is meditatie.

Alle spraak, actie en gedrag zijn schommelingen van bewustzijn. Heel het leven komt voort uit, en wordt ondersteund door, bewustzijn. Het hele universum is de uitdrukking van bewustzijn. De realiteit van het universum is een onbegrensde oceaan van bewustzijn in beweging.

Denken in termen van pessimisme of optimisme vereenvoudigt de waarheid te veel. Het probleem is om de realiteit te zien zoals ze is.

We moeten blijven leren. We moeten open zijn. En we moeten bereid zijn om onze kennis los te laten om tot een dieper begrip van de werkelijkheid te komen.

Elke waarneming kan ons op de juiste en volledige manier met de realiteit verbinden. Wat we zien hoeft niet bijzonder mooi te zijn; we kunnen alles waarderen dat bestaat. Er is een principe van magie in alles, een levendige kwaliteit. Iets levends, iets reëels, gebeurt in alles.

Leer te kijken zonder verbeelding, te luisteren zonder vervorming: dat is alles. Stop met het toekennen van namen en vormen aan het wezenlijk naamloze en vormloze, besef dat elke vorm van perceptie subjectief is, dat wat gezien of gehoord, aangeraakt of geroken, gevoeld of gedacht, verwacht of verbeeld is, in de geest zit en niet in de werkelijkheid, en je zult vrede en vrijheid van angst ervaren.

Als je de realiteit zoekt, moet je jezelf bevrijden van alle achtergronden, alle culturen, alle denk- en gevoelspatronen. Zelfs het idee om man of vrouw te zijn, of zelfs mens, moet worden verworpen. De oceaan van het leven bevat alles, niet alleen mensen. Dus, allereerst, verwerp alle zelfidentificatie, stop met jezelf te denken als dit of dat, dit of dat. Verwerp alle zelfzorg, maak je geen zorgen over je welzijn, materieel of spiritueel, verwerp elk verlangen, grof of subtiel, stop met denken aan prestaties van welke aard dan ook. Je bent compleet hier en nu, je hebt absoluut niets nodig.

Ik manifesteerde me op een dromerige manier aan dromerige wezens en gaf een dromerige Dharma, maar in werkelijkheid heb ik nooit onderwezen en ben ik nooit echt gekomen.

Zoek je eigen werkelijkheid, dat is wat een wijze zou moeten doen.

Alle beschrijvingen van de werkelijkheid zijn tijdelijke hypothesen.

Als de geest de werkelijkheid wil begrijpen, moet deze uit het verleden en de toekomst komen. Maar uit het verleden en de toekomst komen, is het niet meer de geest. Vandaar het aandringen van alle grote meesters van de wereld dat de deur naar de werkelijkheid geen-geest is.

Onze plannen zijn nooit zo smakelijk als de realiteit.

Voor het kritische verstand blijft er niets over van de absolute werkelijkheid.

Vreugde op zichzelf is de benadering van gezond verstand. Vreugde is om onze ogen te openen voor de realiteit van de situatie in plaats van partij te kiezen voor dit of dat standpunt.

Alle wezens bestaan in een onzichtbare staat en komen vervolgens in een staat van zichtbaarheid. Verandering gebeurt alleen aan de oppervlakte, aangezien de zelfbestaande glorie onveranderd blijft; de veranderende vorm beïnvloedt de zelfbestaande Realiteit niet. Atman, Ziel of het Zelf, woont in alles wat vergankelijk is, maar blijft onvergankelijk.