Raadpleeg je geest, je ziel over alles.

Alle wezens bestaan in een onzichtbare staat en komen vervolgens in een staat van zichtbaarheid. Verandering gebeurt alleen aan de oppervlakte, aangezien de zelfbestaande glorie onveranderd blijft; de veranderende vorm beïnvloedt de zelfbestaande Realiteit niet. Atman, Ziel of het Zelf, woont in alles wat vergankelijk is, maar blijft onvergankelijk.

God heeft mij geopenbaard dat alleen de Paramatman, die door de Veden wordt beschreven als de Pure Ziel, zo onveranderlijk is als de berg Sumeru, ongehecht en voorbij pijn en plezier. Er is veel verwarring in deze wereld van zijn maya. Men kan niet zeggen dat 'dit' na 'dat' komt of dat 'dit' 'dat' zal voortbrengen.

De ziel is als de maan. Alle situaties in ons leven, relaties, jeugd, etc. zijn als de wolken. Tijd is als de wind. Net zoals de wind de wolken beweegt, beweegt de tijd alle situaties in ons leven. Maar de ziel blijft altijd hetzelfde. Daarom moeten we ons richten op de eeuwige ziel en niet op de tijdelijke situaties. Degene die zich richt op de ziel is een persoon die op de maan lijkt.

Noch ben ik dit lichaam, noch de ziel, Noch deze vluchtige beelden die voorbijtrekken, Noch concepten en gedachten, mentale beelden, Noch gevoelens en het labyrint van de psyche. Wie ben ik dan? Een bewustzijn zonder oorsprong, Niet geboren in de tijd, noch verwekt hier beneden. Ik ben dat wat was, is en altijd zal zijn, Een juweel in de kroon van het Divine Zelf, Een ster in het firmament van de Verlichte.

Een totale spirituele richting gegeven aan het hele leven en de hele natuur kan de mensheid alleen boven zichzelf tillen... Het is alleen de volledige opkomst van de ziel, de volledige afdaling van het inheemse licht en de kracht van de Geest en de daaropvolgende vervanging of transformatie en verheffing van onze onvoldoende mentale en vitale natuur door een spirituele en supramentele Supernatuur die dit evolutionaire wonder kan bewerkstelligen.

Als de dood het einde zou zijn, dan is er geen God en zijn er geen gerealiseerde meesters – het is allemaal een hoop leugens. De groten zouden je niet aansporen om beter te worden, want wat zou het nut zijn als, goed of slecht, we aan het einde van het leven allemaal weggeworpen zouden worden? Wat zou de waarde van de geschriften zijn? Er zou geen gerechtigheid zijn als dit huidige bestaan alles is wat er is voor elk individueel leven. Wat van die zielen die maar een paar jaar leefden of in blinde of verkrüppelde lichamen leefden?

De reflectie, de waarschijnlijkheid, van het leven die in de lichamelijke cellen van de zielbron schijnt, is de enige oorzaak van de gehechtheid van de mens aan zijn lichaam; blijkbaar zou hij geen eerbetoon brengen aan een stuk klei. Een mens identificeert zich ten onrechte met zijn fysieke vorm omdat de levensstromen van de ziel met zo'n intense kracht in het vlees worden ingeademd dat de mens het effect met de oorzaak verwart en idolatristisch gelooft dat het lichaam een eigen leven heeft.

Het prana dat in dat lichaam verbleef, heeft het verlaten. Je hebt de werkelijke identiteit van die persoon nooit gekend. Je wist het niet terwijl ze hier waren, en je weet het nu nog steeds niet nu ze weg zijn. Vertel me, wie is er werkelijk gestorven? Datgene wat leek te zijn vertrokken, is in werkelijkheid eeuwig aanwezig. Rouw niet. In plaats daarvan zou je om jezelf moeten rouwen, omdat je het echte niet herkent en huilt om het irreële. Wees vrij van zorgen en emoties over de verdere reis van die ziel.

Een adept van Kriya Yoga overwint de dood door de ziel voorbij identificatie met het fysieke lichaam te brengen, bewust en naar wens; en vervolgens weer terug te keren naar het bewustzijn van de sterfelijke vorm. Door dit proces ervaart hij het lichaam slechts als de materiële woonplaats van de ziel. Hij kan daarin blijven zolang hij wil; en nadat dat lichaam zijn nut heeft vervuld, kan hij het naar wens verlaten zonder fysieke of mentale pijn door gehechtheid te lijden, en zijn alomtegenwoordige huis in God binnengaan.

Het idee van beloning en straf komt ook uit deze wet voort. Wat we zaaien, moeten we oogsten. Het kan niet anders zijn. [...] Als iemand zijn hele leven doorbrengt met slechte gedachten en verkeerde daden, dan is het zinloos voor hem om geluk in het hiernamaals te zoeken; want ons hiernamaals is geen kwestie van toeval, maar volgt als de reactie op onze huidige acties. [...] We moeten echter nooit uit het oog verliezen dat al deze ideeën van beloning en straf zich bevinden in het rijk van relativiteit of eindigheid. Geen ziel kan eeuwig verdoemd worden door haar eindige slechte daden; want oorzaak en gevolg moeten altijd gelijk zijn. Zo kunnen we met gezond verstand zien dat de theorie van eeuwige verdoemenis en eeuwige hemel onmogelijk en onlogisch is, aangezien geen eindige handeling een oneindig resultaat kan creëren. Daarom is volgens Vedanta het doel van de mensheid niet tijdelijk plezier of pijn, maar Mukti of absolute vrijheid; en elke ziel marcheert bewust of onbewust naar dit doel door de verschillende ervaringen van leven en dood.

De tekenen van goede gezondheid zijn een intellect dat vrij is van remmingen en arrogantie, een hart dat vol mededogen is, een geest zonder verwarring, een geheugen zonder trauma's en een ziel zonder verdriet.

Als je de constante aanwezigheid van de ziel in je leven waarneemt, zul je transformatie ervaren.

Het lichaam is slechts een kledingstuk. Hoe vaak heb je je kleding in dit leven veranderd, maar daardoor zou je niet zeggen dat je veranderd bent. Evenzo, wanneer je dit lichamelijke kledingstuk bij de dood opgeeft, verander je niet. Je bent precies hetzelfde, een onsterfelijke ziel, een kind van God.

We zouden moeten leren iedereen gelijkwaardig lief te hebben, want in essentie zijn we allemaal één, één Atman, één ziel.

De hoogste staat van menselijke liefde is... de eenheid van één ziel in twee lichamen.

Een gemeenschap heeft een ziel nodig om een waar thuis voor mensen te worden. Jullie... het volk moet het deze ziel geven.

Als je bang bent, blijf je alleen maar angst maken. Als je het wilt veranderen, verander het dan vanuit je ziel.

Alles zal doorgaan, geen enkele ziel (jiva) zal verloren gaan.

Spirituele praktijken helpen ons om van identificatie met het ego naar identificatie met de ziel te gaan. Ook ouderdom doet dat voor je. Het geestelijkt mensen van nature.

Het geweldige is dat de ziel al in zekere mate weet dat er iets achter het sluier is, de sluier van verwarring, dat er iets te zoeken is in de hoogste sferen van het leven, dat er schoonheid te zien is, dat er Iemand te kennen is die te kennen is.

We zoeken altijd God ver weg, terwijl Hij eigenlijk dichter bij ons is dan onze eigen ziel.

Liefde kan een zeer mystiek en mysterieuze zaak zijn, omdat liefde uit de diepste diepten van onze ziel opwelt. Het komt niet voort uit de steeds veranderende getijden van onze geest of intellect.