Als we lijden in het lijden van anderen en gelukkig zijn in het geluk van anderen, dan houden we van God.

In het Oosten zeggen ze dat lijden vermeden kan worden en niet noodzakelijk is. Het leven is gelukzaligheid! Weet je waarom? Dit komt omdat wijsheid, yoga en meditatie manieren zijn om lijden te vermijden dat nog niet is gekomen.

Als wij alle dingen geduldig en met blijdschap verdragen, denkend aan de lijden van onze Gezegende Heer, en alles verdragen uit liefde voor Hem: hierin is perfecte vreugde.

Neurose is het lijden van een ziel die zijn betekenis niet heeft ontdekt.

De wortel van lijden is gehechtheid.

Naarmate we een dieper zelfbewustzijn ontwikkelen, leren we lijden te erkennen zonder ons ermee te identificeren. Uiteindelijk transcenderen we het zelfs.

Externe omstandigheden kunnen je alleen fysieke pijn bezorgen. Lijden ontstaat in je geest.

Zorg ervoor dat je je verplichtingen nakomt. Acties, waarin je niet emotioneel betrokken bent en die nuttig zijn en geen lijden veroorzaken, zullen je niet binden. Je kunt je in verschillende richtingen inzetten en met enorme inzet werken, maar toch innerlijk vrij en rustig blijven, met een spiegelachtige geest die alles reflecteert zonder beïnvloed te worden.

Zou het niet geweldig zijn als je ze van al het lijden zou kunnen besparen? Nee, dat zou het niet zijn. Ze zouden zich niet als mensen ontwikkelen en oppervlakkig blijven, geïdentificeerd met de externe vorm van dingen. Lijden drijft je dieper. Het paradox is dat lijden wordt veroorzaakt door identificatie met vorm en de identificatie met vorm erodeert. Veel van dit wordt veroorzaakt door het ego, hoewel uiteindelijk lijden het ego vernietigt, maar pas wanneer je bewust lijdt.

Hoe lang willen we dit drama voortzetten, dit spel van karma, dit spel van emoties, woede, jaloezie, angst, frustratie en zorgen? We kiezen of we het drama nog een beetje langer willen voortzetten. Gurudev gebruikte graag de uitdrukking: "De wereld is het spel van kus en trap." Deze wereld is vol lijden, maar weinig plezier. Een beetje zoetheid, veel zuurheid. Gurudev noemde het een "suikergekristalliseerde bittere pil".

Na realisatie, of een jnani een ander lichaam aanneemt, is aan hem of haar, omdat hij of zij geen karma meer heeft. Eerst moeten zoekers beslissen of ze realisatie willen. Vervolgens moeten ze zichzelf vragen waarom ze gerealiseerd willen worden. Realisatie betekent vrij zijn. Vrij van wat? Vrij van alle lijden: duhkha nivritti. Als iemand vrij is van al het lijden, wat gebeurt er dan? Eeuwige gelukzaligheid. Als het doel is om eeuwige gelukzaligheid te bereiken door vrij te zijn van lijden, maakt het dan uit of een gerealiseerde persoon terugkeert of niet, als ze in een staat van gelukzaligheid zijn?

De weg naar de waarheid ligt door de vernietiging van het valse. Om het valse te vernietigen, moet je je diepgewortelde overtuigingen in twijfel trekken. Van deze overtuigingen is het idee dat je het lichaam bent de ergste. Met het lichaam komt de wereld, met de wereld - God, die verondersteld wordt de wereld te hebben geschapen, en zo beginnen angsten, religies, gebeden, offers, allerlei systemen - alles om het kind-man te beschermen en te ondersteunen, angstig door de monsters die hij zelf heeft gecreëerd. Realiseer je dat wat je bent niet kan worden geboren of sterven en met de angst verdwenen, eindigt al het lijden.

Of je nu creëert of een objectief stukje creativiteit observeert, meditatie zou de sleutel moeten zijn. Zonder het kan de geest alleen maar zijn nachtmerries op het doek verspreiden. De meeste schilderijen van de grote schilders zoals Paul Gauguin of Picasso zijn bijna als braaksel. Ze konden hun pijn en lijden niet bevatten - het was zoveel dat ze het op het doek gooiden om verlichting te vinden. De echte objectieve kunst is geen verlichting; het is geen ziekte waarvan je af wilt komen. Het is een gelukzaligheid die je wilt delen. En condividend, it grows; the more you share it, the more you’ll have of it.

Een student, vol emoties en huilend, smeekte: "Waarom is er zoveel lijden?" Suzuki Roshi antwoordde: "Geen reden."

Zelfs Avataras, heiligen en wijzen moeten de beproeving van lijden ondergaan, want zij nemen op zich de last van de zonden van nalatigheid en daden van gewone mensen en offeren zich zo op voor het welzijn van de mensheid.

Wees niet bang. De menselijke geboorte is vol lijden en men moet alles geduldig verdragen door de Naam van God uit te spreken. Niemand, zelfs God in menselijke vorm, kan ontsnappen aan het lijden van lichaam en geest.

De belangrijkste oorzaak van je lijden is het zaad van woede in jou, omdat het te vaak is bewaterd, door jou en door anderen.

Waardeloos zijn degenen die anderen wreed schaden uit wraak, terwijl degenen die stoïcijns verdragen als opgeslagen goud zijn. De voldoening van de wraakzuchtigen duurt slechts een dag, maar de glorie van de volhouders duurt tot het einde der tijden. Hoewel je onterecht benadeeld bent, is het het beste om het lijden te dragen en je te onthouden van onrechtmatige vergelding.

Lijden laat ons zien waar onze gehechtheden zijn - en dat helpt ons om vrij te worden.

Ik denk niet te veel na over de toekomst. Niet omdat ik mijn hoofd in het zand steek, maar omdat ik heb ontdekt dat, wat de toekomst ook zou brengen, het enige wat ik moest doen was mijn geest tot rust brengen, mijn hart openen en doen wat ik kon om het lijden te beëindigen.

Ik zeg je dat lijden je niet vasthoudt, jij houdt het lijden vast.

Samen met geloof komt de vereiste voor vasthoudend doorzettingsvermogen. In het begin kan meditatie je milde hoogtes brengen of wat verlichting van het lijden. Maar er kan een moment komen - net zoals bij de ontwikkeling van elke vaardigheid - wanneer er een plateau is. Je kunt je vervelen, ontmoedigd raken of zelfs negatief en cynisch worden. Dit is wanneer je niet alleen geloof nodig hebt, maar volharding.

De essentie van de leer is dat jij de uiteindelijke realiteit bent, en als je jezelf als dat zou kennen, zouden al je problemen opgelost zijn. Je zult in staat zijn om alle lijden van het leven te overwinnen … Er is geen groter avontuur in het menselijke leven, geen grotere uitdaging in het menselijke leven, geen groter doel of doel in het menselijke leven, dan dit te kennen en het te realiseren in ons leven.