We leven in een cultuur die volledig gehypnotiseerd is door de illusie van tijd, waarin het zogenaamde huidige moment wordt ervaren als niets anders dan een infinitesimale lijn tussen een oorzakelijk verleden en een absorbeerde, belangrijke toekomst. We hebben geen heden. Ons bewustzijn is bijna volledig in beslag genomen door geheugen en verwachting. We realiseren ons niet dat er nooit een andere ervaring was, is of zal zijn dan de ervaring van het heden. Daarom zijn we niet in contact met de werkelijkheid.

Kundalini rust onder de navel. Het kan worden opgeheven door de genade van de Guru, door de zachte, eenvoudige aanraking van de hand van de Guru.

Ware kunst is creatie, en creatie gaat verder dan alle theorieën. Daarom zeg ik tegen elke beginner: Leer je theorieën zo goed als je kunt, maar zet ze opzij wanneer je het wonder van de levende ziel aanraakt. Niet theorieën, maar alleen je eigen creatieve individualiteit moet beslissen.

Wanneer je in contact bent met het Innerlijke Wezen, dan blijf je, ongeacht de uiterlijke toestand, in een voortdurende staat van geluk!

Onthoud altijd, niets kan je raken als je God van binnenuit liefhebt.

We moeten God vinden, en Hij kan niet worden gevonden in lawaai en rusteloosheid. God is de vriend van stilte. Kijk hoe de natuur - bomen, bloemen, gras - in stilte groeit; kijk naar de sterren, de maan en de zon, hoe ze in stilte bewegen... We hebben stilte nodig om zielen te kunnen raken.

De vlieg die de honing aanraakt kan zijn vleugels niet gebruiken; zo ook de ziel die zich vastklampt aan spirituele zoetheid verwoest zijn vrijheid en hindert de contemplatie.

Het ware Zelf is geen object van de zintuigen: je kunt het niet zien, je kunt het niet horen, je kunt het niet ruiken, je kunt het niet aanraken, je kunt het niet proeven.

Ik had liederen gecomponeerd, gezongen en de vina gespeeld. Door deze muziek te beoefenen bereikte ik een stadium waarin ik de muziek van de sferen raakte. Toen werd elke ziel een muzikale noot, en werd het hele leven muziek. Geïnspireerd hierdoor sprak ik tot de mensen, en degenen die door mijn woorden werden aangetrokken, luisterden naar hen in plaats van naar mijn liederen.

Dit is wat ze zo lang onderdrukt hebben. Daarom hebben ze zo'n angst voor psychedelica, omdat ze begrijpen dat zodra je de innerlijke kern van je eigen en iemand anders wezen aanraakt, je niet meer kunt worden meegesleept in fetisjisme van dingen en consumentisme. De boodschap van psychedelica is dat cultuur opnieuw kan worden opgebouwd als een reeks emotionele waarden in plaats van producten. Dit zijn beangstigende nieuws.

De oude rishi's bereikten de Kennis van Brahman. Men kan dit niet verkrijgen zolang er het kleinste spoor van wereldse verlangens is. Wat hebben de rishi's hard gewerkt! Vroeg in de ochtend verlieten ze de hut en brachten de hele dag in eenzaamheid door, mediterend over Brahman. 's Nachts keerden ze terug naar de hut en aten wat fruit of wortels. Ze hielden hun geest afzijdig van objecten van zicht, gehoor, aanraking en andere wereldse zaken. Alleen zo realiseerden zij Brahman als hun eigen innerlijk bewustzijn.

Iedereen kan enige geweldloosheid beoefenen, zelfs soldaten. Sommige legergeneralen, bijvoorbeeld, voeren hun operaties uit op manieren die het doden van onschuldige mensen vermijden; dit is een soort geweldloosheid. Om soldaten in de richting van geweldloosheid te helpen, moeten we contact met hen hebben. Als we de realiteit in twee kampen verdelen - het gewelddadige en het geweldloze - en in één kamp staan terwijl we het andere aanvallen, zal de wereld nooit vrede hebben. We zullen altijd degenen beschuldigen en veroordelen die we verantwoordelijk achten voor oorlogen en sociale onrechtvaardigheid, zonder de mate van geweld in onszelf te herkennen. We moeten aan onszelf werken en ook met degenen die we veroordelen als we een echte impact willen hebben.

Wanneer een storm komt, zijn het de bomen die uit de grond worden getrokken. Wees zo nederig als het gras en niets kan je raken.

Als ik hun echte leraar en beschermer zou moeten zijn, moet ik hun harten raken, hun vreugden en verdriet delen, ze helpen de problemen op te lossen waarmee ze geconfronteerd worden, en de opkomende verlangens van hun jeugd door het juiste kanaal leiden.

Het probleem is dat rijke mensen, welgestelde mensen, vaak niet echt weten wie de armen zijn; en daarom kunnen we ze vergeven, want kennis kan alleen leiden tot liefde, en liefde tot dienst. Dus, als ze niet door hen worden aangeraakt, komt het omdat ze hen niet kennen.

Wanneer je met je partner worstelt, worstel je met jezelf. Elke fout die je in hen ziet, raakt een ontkende zwakte in jezelf.

Gebed en opoffering kunnen zielen beter raken dan woorden.

Chaos is wat we uit het oog verloren zijn. Daarom krijgt het een slechte naam. Het wordt gevreesd door het dominante archetype van onze wereld, het Ego, dat zich samentrekt omdat het bestaan ervan wordt gedefinieerd in termen van controle.

Nederigheid is de moeder van alle deugden; puurheid, naastenliefde en gehoorzaamheid. Het is in nederigheid dat onze liefde echt, toegewijd en vurig wordt. Als je nederig bent, zal niets je raken, noch lof noch schande, omdat je weet wie je bent. Als je wordt beschuldigd, zul je niet ontmoedigd worden. Als ze je een heilige noemen, zet je jezelf niet op een voetstuk.

Wanneer je het contact met innerlijke stilte verliest, verlies je het contact met jezelf. Wanneer je het contact met jezelf verliest, verlies je jezelf in de wereld. Je diepste gevoel van jezelf, van wie je bent, is onafscheidelijk van stilte. Dit is het Ik Ben, dat dieper is dan naam en vorm.

Hindoe-moslim eenheid, khaddar en de verwijdering van onaanraakbaarheid zijn voor mij de basis van Swaraj.

De subliminale geest ontvangt en herinnert zich al die aanrakingen die de ziel verheugen. Onze ziel neemt vreugde in deze juiste aanraking door de Essentie van alle ervaring.

Ik weet dat ik het levende lichaam van Christus aanraak in de gebroken lichamen van de hongerigen en de lijdenden.