Geweldloze actie, geboren uit het bewustzijn van lijden en gevoed door liefde, is de meest effectieve manier om tegenspoed het hoofd te bieden.

Ben je je bewust van de betekenis van elke gedachte, van elke reactie die je hebt?

Je moet net zo blij zijn wanneer je keer op keer faalt als wanneer je slaagt. Het is vaak wanneer je faalt dat je je doel onbewust nadert. Je moet vreugde voelen, zelfs als je niet volledig succesvol bent, maar alleen dichterbij het bereiken van je doel bent gekomen.

Wanneer je wordt tegengewerkt, is het je eigen houding die uit balans is.

Als een man gegeven werd de beloning van de deugd in de volgende wereld te zien, zou hij zijn verstand, geheugen en wil met niets anders dan goede werken bezighouden, zonder zich zorgen te maken over gevaar of vermoeidheid.

In elk moment heb je slechts één echte keuze: je bewust zijn van het Zelf of je identificeren met het lichaam en de geest.

We hebben het denken van de hersenen toegestaan zich te ontwikkelen en ons leven te domineren. Als gevolg daarvan zijn we in oorlog met onszelf. De hersenen verlangen naar dingen die het lichaam niet wil, en het lichaam verlangt naar dingen die de hersenen niet toestaan; de hersenen geven richtlijnen die het lichaam niet zal volgen, en het lichaam geeft impulsen die de hersenen niet kunnen uitvoeren.

Gevoel zal je dichter bij de waarheid van wie je bent brengen dan denken. Ik kan je niets zeggen wat je diep van binnen niet al weet. Wanneer je een bepaald niveau van innerlijke verbondenheid hebt bereikt, herken je de waarheid wanneer je deze hoort. Als je dat stadium nog niet hebt bereikt, zal de beoefening van lichaamsbewustzijn de verdieping brengen die nodig is.

Het prana dat in dat lichaam verbleef, heeft het verlaten. Je hebt de werkelijke identiteit van die persoon nooit gekend. Je wist het niet terwijl ze hier waren, en je weet het nu nog steeds niet nu ze weg zijn. Vertel me, wie is er werkelijk gestorven? Datgene wat leek te zijn vertrokken, is in werkelijkheid eeuwig aanwezig. Rouw niet. In plaats daarvan zou je om jezelf moeten rouwen, omdat je het echte niet herkent en huilt om het irreële. Wees vrij van zorgen en emoties over de verdere reis van die ziel.

Zet je energie in creativiteit. Vergeet boosheid als probleem, negeer het. Canaliseer je energie naar meer creativiteit. Gooi jezelf in iets wat je liefhebt. Maak van boosheid niet je probleem, laat creativiteit je object van meditatie zijn. Verander van boosheid naar creativiteit en je zult meteen een grote verandering in jezelf zien ontstaan. En morgen zullen dezelfde dingen niet meer als excuses voelen om boos te worden, omdat nu energie beweegt, gechannelled is, gesublimeerd is, van zichzelf geniet, dansend. Wie geeft er om kleine dingen?

Het idee van beloning en straf komt ook uit deze wet voort. Wat we zaaien, moeten we oogsten. Het kan niet anders zijn. [...] Als iemand zijn hele leven doorbrengt met slechte gedachten en verkeerde daden, dan is het zinloos voor hem om geluk in het hiernamaals te zoeken; want ons hiernamaals is geen kwestie van toeval, maar volgt als de reactie op onze huidige acties. [...] We moeten echter nooit uit het oog verliezen dat al deze ideeën van beloning en straf zich bevinden in het rijk van relativiteit of eindigheid. Geen ziel kan eeuwig verdoemd worden door haar eindige slechte daden; want oorzaak en gevolg moeten altijd gelijk zijn. Zo kunnen we met gezond verstand zien dat de theorie van eeuwige verdoemenis en eeuwige hemel onmogelijk en onlogisch is, aangezien geen eindige handeling een oneindig resultaat kan creëren. Daarom is volgens Vedanta het doel van de mensheid niet tijdelijk plezier of pijn, maar Mukti of absolute vrijheid; en elke ziel marcheert bewust of onbewust naar dit doel door de verschillende ervaringen van leven en dood.

Heb "eeuwig wachten", oneindig geduld. Wanneer je oneindig geduld hebt, zul je realiseren dat God van jou is. Of door bewustzijn of door oefening bereik je hetzelfde punt.

We moeten situaties nemen zoals ze zijn. We moeten alleen onze mentale houding er tegenover veranderen.

Een werkelijk vredige geest is zeer gevoelig, zeer bewust.

Buitenlandse vrede is nutteloos zonder innerlijke vrede.

Zelfherinnering, bewustzijn van 'ik ben', rijpt krachtig en snel in hem. Geef alle ideeën over jezelf op en wees gewoon.

De mensheid zou zich opnieuw moeten afvragen over het absurde en altijd onrechtvaardige fenomeen van oorlog, op wiens podium van dood en pijn alleen de onderhandelingstafel blijft staan die het had kunnen en moeten voorkomen.

Om vrij te zijn van onwetendheid, heb je kennis nodig. De geest moet naar binnen gericht worden. Stilte richt de geest naar binnen en helpt je te herkennen wie je bent.

Andere mensen leren ons wie we zijn. Hun houding tegenover ons is de spiegel waarin we leren onszelf te zien, maar de spiegel is vervormd. Misschien zijn we ons vaag bewust van de enorme kracht van onze sociale omgeving.

Als een man zijn bewustzijn permanent in contact kan brengen met dat pure veld (van bewustzijn), verdwijnen de problemen. Het is een heel eenvoudige zaak. Wanneer het licht komt, waar is dan de duisternis?

Wanneer we de geest naar binnen richten, manifesteert God zich als het innerlijk bewustzijn.

Het opgeven of opruimen van egozaken wordt reiniging genoemd. Reiniging is de handeling van loslaten. Dit gebeurt vanuit een discriminerend bewustzijn. Dat wil zeggen, je begrijpt dat je een entiteit bent die door een leven gaat waarin het hele drama een offer is voor je ontwaken.

De yogi wordt gedeeltelijk zich bewust van de actie van de supramentale kracht die het lagere voertuig organiseert.