De grote spirituele meesters lijken allemaal te zeggen dat het alleen de wil van God is — Uw wil geschiede. Het is de wil van God die door alles werkt, niet de onze.

Ik weet dat dit je zal teleurstellen, maar het is de waarheid: niemand buiten jou kan je verlossing geven. Vertrouw of reken niet op iemand anders daarvoor. De waarheid is dat we onszelf moeten verlichten. Je moet je eigen lamp aansteken; niemand anders zal je verlossing geven. De eenvoudige methode voor verlichting is jezelf eerst te leren kennen. Leer met jezelf te werken; geef daar niet op. Geef alles anders op, maar niet dat doel.

Ik zou willen dat mijn leven een verklaring van liefde en compassie is – en waar dat niet het geval is, daar ligt mijn werk.

Een gevoel van afkeer of gehechtheid aan iets is een aanwijzing dat er werk te doen is.

Mijn werk als mens is om mijn geest te kalmeren, mijn hart te openen en te doen wat ik kan om het lijden te verlichten met zoveel wijsheid, vaardigheid, wat ik ook heb.

De weg naar de Hoge Geest ligt door onophoudelijke dienst aan de mensheid door het uitvoeren van het toegewezen werk zonder egoïstische gedachten.

God kon niemand minder gekwalificeerd of meer een zondaar dan ik kiezen. En daarom, voor dit geweldige werk dat Hij door ons wil doen, heeft Hij mij uitgekozen – want God kiest altijd de zwakken en de absurde, en degenen die voor niets tellen.

Het gaat dus niet om de vraag of het mogelijk is om Boeddhaschap te bereiken, of of het mogelijk is om een dakpan een juweel te maken. Maar gewoon werken, gewoon leven in deze wereld met dit begrip, is het belangrijkste punt, en dat is onze praktijk. Dat is waar zazen.

Aangezien God het hoogste goede is, zou Hij niet toestaan dat er enig kwaad in Zijn werken bestaat, tenzij Zijn almacht en goedheid zo zijn dat ze zelfs uit kwaad goed voortbrengen.

Een leider is het best wanneer mensen nauwelijks weten dat hij bestaat, wanneer zijn werk gedaan is, zijn doel vervuld, zullen ze zeggen: We hebben het zelf gedaan.

Denk niet dat heiligheid uit bezigheid komt; het hangt eerder af van wat men is. Het soort werk dat we doen maakt ons niet heilig, maar we kunnen het heilig maken.

We zijn heel goed in ons voorbereiden om te leven, maar niet zo goed in het leven zelf. We weten hoe we tien jaar moeten opofferen voor een diploma, en we zijn bereid heel hard te werken om een baan, een auto, een huis, enzovoort te krijgen. Maar we hebben moeite om te herinneren dat we leven in het huidige moment, het enige moment waarin we echt leven.

Je lichaam elimineert geen gifstoffen door hun namen te kennen. Proberen angst, depressie of verveling te controleren door ze namen te geven, is terugvallen op bijgeloof en vertrouwen in vervloekingen en bezweringen. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom dit niet werkt. Het is duidelijk dat we proberen angst te kennen, te benoemen en te definiëren om het "objectief" te maken.

Als het doel is om het Allerhoogste Wezen te realiseren, moet je egoloos worden. Dit vereist eigen inspanning. De sadhak moet hard werken. Hij moet oprecht bidden voor de verwijdering van de negatieve neigingen. Dit gebed is niet om iets te bereiken of om wensen te vervullen. Het is om alle prestaties te overstijgen. Het is om alle verlangens te transcenderen.

Onderwijs is de grote motor van persoonlijke ontwikkeling. Het is door onderwijs dat de dochter van een boer een arts kan worden, de zoon van een mijnwerker het hoofd van de mijn kan worden, het kind van landarbeiders de president van een groot land kan worden. Het is wat we doen met wat we hebben, niet met wat ons gegeven wordt, dat de ene persoon van de andere scheidt.

Wat we in onze dagelijkse taal muziek noemen, is slechts een miniatuur die ons verstand heeft begrepen van die muziek of harmonie van het hele universum die achter alles werkt en de bron en oorsprong van de natuur is. Het is om deze reden dat de wijzen van alle tijden muziek als een heilige kunst beschouwden. Want in muziek kan de ziener het beeld van het hele universum zien; en de wijzen kunnen het geheim en de natuur van het functioneren van het hele universum in het rijk van muziek interpreteren.

Zolang een mens zich zorgen maakt over wanneer hij zal sterven, en wat hij heeft dat van hem is, zijn al zijn werken nul. Wanneer de genegenheid voor het wezen-"ik" en wat het bezit dood is, is het werk van de Leraar voorbij.

Wanneer men de rustige adem heeft bereikt, is het enige werk dat overblijft om altijd de staat van rust vast te houden.

Het lichaam is de externe bedekking en de geest is de interne bedekking van de Atman, die de werkelijke waarnemer is, de werkelijke genieter, het wezen in het lichaam dat het lichaam werkt door middel van het interne orgaan of de geest.

Liefde opent alle deuren, ongeacht hoe stevig ze gesloten zijn, ongeacht hoe roestig ze zijn door gebrek aan gebruik. Jouw taak is om eenheid en harmonie te brengen, om alle deuren te openen die al lange tijd gesloten zijn. Heb geduld en tolerantie. Open je hart de hele tijd.

Ik kan niets voor jou doen, behalve aan mezelf werken... jij kunt niets voor mij doen, behalve aan jezelf werken!

Zorgen zijn het product van koortsachtige verbeelding die werkt onder de prikkel van verlangens... Het is een noodzakelijk resultaat van gehechtheid aan het verleden of de verwachte toekomst, en het blijft altijd in een of andere vorm bestaan totdat de geest zich volledig van alles losmaakt.

BH Gita 3.27 “Alle goede en slechte werken worden gedaan door de eigenschappen van de natuur, maar de egoïstische persoon denkt: ‘Ik ben de dader.’”