Het belangrijkste belang van mijn werk betreft niet de behandeling van neurosen, maar eerder de benadering van het numineuze. Maar het feit dat de benadering van het numineuze de echte therapie is, en voor zover je de numineuze ervaring bereikt, ben je bevrijd van de vloek van de pathologie. Zelfs de ziekte zelf krijgt een numineus karakter.

Als je doet alsof je religieus bent, maar niet het leven leeft zoals God het benadrukt, zou je wakker moeten worden. Het is verkeerd om niet oprecht te zijn. De beste tijd om een religieus leven te beginnen is wanneer je jong en gezond bent. Als je weinig tijd hebt om te leven, moet je er harder aan werken. En als je veel tijd hebt om te leven, moet je die kostbare kans niet verspillen.

De opstijging naar het goddelijke Leven is de menselijke reis, het Werk der werken, het aanvaardbare Offer. Dit is alleen de echte taak van de mens in de wereld en de rechtvaardiging van zijn bestaan, zonder welke hij slechts een insect zou zijn dat kruipt tussen de vergankelijke insecten op een stipje modder en water dat zich heeft weten te vormen temidden van de ontzagwekkende immensiteiten van het fysieke universum.

Driedubbel zijn die hoogste geboortes van deze goddelijke kracht die in de wereld is, ze zijn waar, ze zijn gewenst; hij beweegt zich daar wijd open binnen het Oneindige en straalt puur, stralend en vervullend... Van datgene wat sterfelijk is in stervelingen, en in bezit van de waarheid, is een God en innerlijk gevestigd als een energie die werkt in onze goddelijke krachten... Word hoog verheven, O Kracht, doorboor alle sluieren, manifesteer je als de dingen van de Goddelijkheid.

Houd van en dien de wereld door je werk.

Binnen de spirituele reis begrijp je dat lijden iets wordt dat je is gegeven om je te laten zien waar je geest nog vastzit. Het is een voertuig om je te helpen aan het werk te gaan. Daarom wordt het genade genoemd.

Dus je eerste taak is om aan jezelf te werken. Het grootste wat je voor een ander mens kunt doen, is je eigen huis op orde brengen en je ware spirituele hart vinden.

De man die voor anderen werkt, zonder egoïstische motieven, doet werkelijk goed voor zichzelf.

Als je je werk uitvoert door het als je dharma te beschouwen, worden je daden heilig.

Lijden is het schuurpapier van onze incarnatie. Het doet zijn werk om ons te vormen.

Een kunstwerk komt voort uit een staat van diepe stilte.

Terwijl je werkt, als de geest actief blijft, laat het dan zo zijn, maar er moet tegelijkertijd een capaciteit voor stilte zijn.

Wie van zijn werk houdt, werkt geen dag in zijn leven.

Bid zoals alles van God afhangt. Werk alsof alles van jou afhangt.

Een persoon, hoe geleerd en gekwalificeerd hij ook is in zijn levenswerk, waarin dankbaarheid ontbreekt, mist die schoonheid van karakter die de persoonlijkheid geurend maakt.

Ik ben perfect zoals ik ben. Alles in mijn leven werkt precies zoals het zou moeten. Ik ben geliefd, en ik ben liefde.

Er bestaat niet zoiets als werk-privébalans; balans moet binnenin jou zijn.

Wanneer wij, door het werk van barmhartigheid en genade, zachtmoedig en nederig worden, zijn we volledig veilig; plotseling wordt de ziel met God verenigd wanneer zij werkelijk in vrede is met zichzelf: want in Hem wordt geen woede gevonden.

Dus komt iemand langs en raakt me. Ze maken me boos of gespannen of ze wekken een verlangen in me, wauw, wat ben ik blij. Ze hebben me te pakken. En dat is mijn werk aan mezelf. Als ik boos op je ben omdat je gedrag niet voldoet aan mijn model van hoe je zou moeten zijn, dan is dat mijn probleem omdat ik modellen heb. Geen verwachtingen, geen opwinding. Als je een leugenaar en een bedrieger bent, is dat jouw karma. Als ik bedrogen word, is dat mijn werk aan mezelf.

Swami kan je geen gemoedsrust geven; je moet er zelf voor werken. Stop eerst met vragen en vraag: 'Wie ben ik?'. Dit is mijn lichaam, mijn geest, mijn intelligentie. Maar wie is deze 'Mijn'? Wie claimt het eigendom van datgene wat als 'mijn' wordt verklaard? 'Mijn' duidt op eigendom. Dit 'Mijn' is het leven. Zolang het leven in het lichaam is, is er een verbinding tussen de 'mijn' en het intellect - 'mijn' lichaam, 'mijn' huis, 'mijn' land. Maar op het moment dat je het leven uit het lichaam verwijdert, is er geen 'mijn' of gevoel van bezit meer. Het leven is God.

Iedereen kan enige geweldloosheid beoefenen, zelfs soldaten. Sommige legergeneralen, bijvoorbeeld, voeren hun operaties uit op manieren die het doden van onschuldige mensen vermijden; dit is een soort geweldloosheid. Om soldaten in de richting van geweldloosheid te helpen, moeten we contact met hen hebben. Als we de realiteit in twee kampen verdelen - het gewelddadige en het geweldloze - en in één kamp staan terwijl we het andere aanvallen, zal de wereld nooit vrede hebben. We zullen altijd degenen beschuldigen en veroordelen die we verantwoordelijk achten voor oorlogen en sociale onrechtvaardigheid, zonder de mate van geweld in onszelf te herkennen. We moeten aan onszelf werken en ook met degenen die we veroordelen als we een echte impact willen hebben.

Net zoals de oceaan golft, zo is ieder van ons een golf van het hele kosmos, het volledige werk, alles wat er is.

Er zijn veel mensen die alleen hebben gewerkt omdat ze van de gemeenschap houden waarin ze zich bevinden, zonder enige financiële overweging.