Het pad van toewijding is het pad van loslaten van wereldse verlangens.

Claim je plaats in de zon en ga vooruit in het licht. De tools zijn er; het pad is bekend; je hoeft alleen maar je rug toe te keren naar een cultuur die steriel en dood is geworden, en mee te doen aan het programma van een levende wereld en een her-empowerment van de verbeelding.

Onze veronderstellingen zijn de randen van onze werelden.

De wereld heeft de opkomst en ondergang van monarchie, de opkomst en ondergang van dictatuur, de opkomst en ondergang van het feodalisme, de opkomst en ondergang van het communisme, en de opkomst van de democratie meegemaakt; en nu zijn we getuige van de ondergang van de democratie... het thema van de evolutie van het leven gaat verder, alles wegvegend wat niet tot perfectie bloeit.

Menselijke inspanningen zijn van vier soorten, aangezien er vier doelen of doeleinden van het leven zijn: Artha (rijkdom), kama (verlangen), dharma (religie) en moksha (bevrijding). De eerste twee trekken iemand naar wereldse zaken, terwijl de laatste twee iemand naar God leiden. De eerste twee leiden tot ondergang en onwetendheid, terwijl de laatste twee leiden tot verheffing en kennis.

Doordringen tot de essentie van alle zijn en betekenis, en de geur van die innerlijke verworvenheid vrijlaten voor de begeleiding van anderen, door in de wereld van vormen waarheid, liefde, zuiverheid en schoonheid te uiten - dit is het enige spel dat intrinsieke en absolute waarde heeft. Alle andere gebeurtenissen, incidenten en verworvenheden hebben op zichzelf geen blijvende betekenis.

In de Bhagavad Gita (9:33) zei de Heer: "anityam-asukham lokam-imam prapya bhajasva mam." Deze wereld is vergankelijk; dit weten we allemaal. Asukham, er is zoveel ellende en geen hoop om geluk te vinden in deze wereld. Het enige ware geluk is in spirituele beoefening. Daarom is de boodschap van de Heer: "Waarom zwoegen jullie zo in een wereld waar geen kans is om iets te verkrijgen?"

Boeren over de hele wereld voorzien de mensheid van brood, maar alleen Christus is het brood des levens... Zelfs als alle fysieke honger in de wereld zou worden gestild, zelfs als iedereen die honger heeft zou worden gevoed door zijn eigen arbeid of door de vrijgevigheid van anderen, zou de diepste honger van de mens blijven bestaan... Daarom zeg ik: Kom allemaal naar Christus. Hij is het brood des levens. Kom naar Christus en u zult nooit meer honger hebben.

Wanneer we deze scheiding maken dat alles wat je ervaart een object is, beginnen we heel snel te zien dat de dingen die we ervaren in de wereld "daar buiten" objecten zijn, maar dan is ons lichaam ook een object... En, nog verbazingwekkender, de geest is een object—gedachten, gevoelens, emoties. Duidelijk komen objecten in twee variëteiten: de ene is publiek gedeeld (wat je om je heen kunt zien), en de andere is de privéset van objecten van de eerste persoon (herinneringen, gedachten, plezier, pijn, de persoonlijkheid zelf).

Bewustzijn alleen is de realiteit en datgene wat we beschouwen als niet-bewust—materie, tijd, ruimte, lichamen, deze wereld—zijn verschijningen in bewustzijn, niet gescheiden van bewustzijn. Net als een droom wanneer je slaapt en droomt—alle dingen die je in de droom ziet, hebben geen bestaan buiten je eigen geest. Op dezelfde manier heeft dit hele universum dat we ervaren geen bestaan buiten bewustzijn... Er is geen redelijke, logische verklaring binnen de droom voor een droom.

Creativiteit heeft drie lagen; de hoogste is de mysticus: hij leeft in een klimaat van creativiteit. De dichter brengt af en toe enkele schatten uit het hiernamaals; de wetenschapper, ook zeer zelden, maar telkens wanneer hij het ultieme kan bereiken, brengt hij iets kostbaars naar de wereld. Maar één ding is zeker: mysticus, wetenschapper of dichter, alles wat deze wereld binnenkomt, komt van het hiernamaals. Het brengen van het hiernamaals is creativiteit. Het brengen van het hiernamaals naar het bekende is creativiteit. Helpen God te manifesteren in een vorm is creativiteit.

Zolang armoede, onrecht en grove ongelijkheid in onze wereld blijven bestaan, kan geen van ons echt rusten.

Heb de hele wereld lief zoals een moeder haar enige kind liefheeft.

Liefde is de weerspiegeling van Gods eenheid in de wereld van dualiteit. Het vormt de volledige betekenis van de schepping.

De mens moet beven, de wereld moet trillen, heel de hemel moet diep geraakt worden wanneer de Zoon van God verschijnt op het altaar in de handen van de priester.

Vrede in de wereld hangt af van vrede in de harten van individuen; dit hangt af van elk van ons die ethiek beoefent door onze negatieve gedachten en emoties te disciplineren en fundamentele spirituele kwaliteiten te ontwikkelen.

God heeft de wereld als het ware in spel gecreëerd.

Er was niemand die mij begreep totdat ik de hele wereld creëerde.

Dit is wat Zen bedoelt met detachement — niet zonder emotie of gevoel zijn, maar degene zijn in wie gevoel niet plakkerig of geblokkeerd is, en door wie de ervaringen van de wereld passeren als de reflecties van vogels die over het water vliegen.

De wereldse man wil God realiseren terwijl hij zijn dagelijkse leven voortzet. Maar er zullen problemen voor hem ontstaan, de tijd is kort. Er moet hem een eenvoudige, gemakkelijke, onopvallende en zeer effectieve Kriya Yoga geleerd worden.

Laten we ons herinneren dat het gewone mensen zijn - mannen en vrouwen, jongens en meisjes - die de wereld een speciale plek maken.

Wanneer je iets probeert te bereiken, begint je geest ergens anders heen te dwalen. Wanneer je niet probeert iets te bereiken, heb je je eigen lichaam en geest hier. In het boeddhisme is het een ketterse opvatting om iets buiten deze wereld te verwachten. We zoeken niets buiten onszelf.

Waarom wil je sadhana doen? Het doel mag niet de bevrediging van egoïsme zijn: "Ik wil een grote yogi zijn; ik zal zoveel kracht hebben en met die kracht zal ik mezelf in de wereld vestigen." Alle dergelijke gedachten moeten ver weg worden geworpen.