Jest smutek w skończoności. (Ja) jest poza czasem, przestrzenią i przedmiotami. Jest nieskończone i dlatego ma naturę absolutnego szczęścia.

Mędrcy badają wszystkie formy, a opuszczając ten świat, osiągają nieśmiertelność.

Z jasną wiedzą o Bhagawadgicie wszystkie cele ludzkiego istnienia stają się spełnione. Bhagawadgita to widoczna esencja wszystkich nauk Wed.

Każda rzecz dąży do swojej własnej natury. Zawsze pragnę szczęścia, które jest moją prawdziwą naturą. Moja natura nigdy nie jest dla mnie ciężarem. Szczęście nigdy nie jest ciężarem, podczas gdy smutek jest.

Ci, którzy poznają go (Brahmana), stają się nieśmiertelni.

Zaprawdę, poznając Jego, przerywa się więzy śmierci.

Poznaj Go, Purushę, który sam jest do poznania... tak aby śmierć nie mogła cię dotknąć.

Nie bądź dumny z bogactwa, ludzi, relacji i przyjaciół, ani młodości. Wszystko to zabiera czas w mgnieniu oka. Porzucając ten iluzoryczny świat, poznaj i osiągnij Najwyższego.

Wiedząc, że różnię się od ciała, nie muszę zaniedbywać ciała. Jest to pojazd, którego używam do interakcji ze światem. To świątynia, która mieści w sobie Czyste Ja.

Dwukrotnie narodzony (brahmin) osiąga spełnienie wszystkich pragnień dzięki Wiedzy o sobie, a nie innymi środkami.

Po poznaniu tego (Brahmana) człowiek nie jest skażony grzesznymi czynami.

Człowiek jest związany karmą (działaniem) i wyzwolony przez Wiedzę; dlatego dalekowzroczni sannyasini nie angażują się w karmę.

Jestem tu teraz, nieuchronnie umrę kiedyś, a jako artysta czuję silną potrzebę ciągłego tworzenia.

Nie zgadzam się z poglądem, że jako producent filmu fabularnego nie powinienem mieszać się w telewizję, treści internetowe, a nawet komiksy...

Tak więc należy poznać siebie jako istotę Istnienia-Świadomości-Błogości [Sat-Chit-Ananda].

Mędrcy, o równym umyśle, rezygnują z owocu działań. Wyzwoleni z więzów narodzin, osiągają stan, który jest poza wszelkim złem.

On uzyskuje nieśmiertelność przez Wiedzę.