Miłość jest ramionami Boskiej Matki; gdy te ramiona są rozpostarte, każda dusza w nie wpada.

W miłości tkwi całe poznanie. To miłość i zainteresowanie ludzkości rzeczami, które z czasem ujawniają ich sekret.

Miłość, która się kończy, jest cieniem miłości; prawdziwa miłość nie ma początku ani końca.

Muzyka jest językiem duszy; a dla dwóch osób różnych narodów lub ras nie ma lepszego środka do zjednoczenia niż muzyka.

Mistrzostwo polega nie tylko na uciszeniu umysłu, ale na skierowaniu go na dowolny punkt, który chcemy, na pozwoleniu mu być aktywnym tak bardzo, jak chcemy, na wykorzystaniu go do realizacji celu, na sprawieniu, by był cichy, gdy chcemy go uciszyć. Ten, kto to osiągnął, stworzył swoje niebo w sobie; nie musi czekać na niebo w zaświatach, bo stworzył je teraz w swoim własnym umyśle.

Człowiek, który próbuje udowodnić, że jego wierzenia są wyższe niż wierzenia innych, nie zna znaczenia religii.

Miłość to towar, którego cały świat pragnie; jeśli przechowasz ją w swoim sercu, każda dusza stanie się twoim klientem.

Poprzez naszą wiarę w boskie piękno w każdej osobie rozwijamy to piękno w sobie.

Powinna być równowaga we wszystkich naszych działaniach; bycie skrajnym lub letnim jest równie złe.

Całe życie jest jak muzyka i aby studiować życie, musimy studiować je jak muzykę. To nie tylko nauka, to także praktyka, która czyni człowieka doskonałym. Jeśli ktoś powie mi, że dana osoba jest nieszczęśliwa, biedna lub zrozpaczona, moją odpowiedzią będzie, że jest nie w harmonii.

Nasze cnoty tworzy miłość, a nasze grzechy są skutkiem jej braku.

Być pogodnym oznacza znaleźć satysfakcję w zaprzeczeniu siebie (Zaprzeczenie siebie to zaprzeczenie swojego niższego ja).

Rozum to iluzja rzeczywistości.

Wprowadzenie wzniosłości do codzienności to największe wyzwanie, jakie istnieje.

Miłość jest istotą każdej religii, mistycyzmu i filozofii, a dla tego, kto się tego nauczył, miłość wypełnia cel religii, etyki i filozofii, a kochający jest wyniesiony ponad wszelkie różnice w wierzeniach i przekonaniach.

Początkowo wierzyłem bez wahania w istnienie duszy, a potem zastanawiałem się nad tajemnicą jej natury. Wytrwałem i starałem się w poszukiwaniach duszy, aż w końcu odkryłem, że to ja jestem pokrywą mojej duszy!

Serce staje się szerokie przez zapomnienie o sobie, ale wąskie przez myślenie o sobie i litowanie się nad sobą. Aby zyskać szerokie i przestronne serce, musisz mieć przed sobą coś, na co możesz patrzeć i na czym możesz oprzeć swój umysł - a tym czymś jest idea Boga.

Jego nieustanna walka toczy się z Nafs (interesem własnym), korzeniem wszelkiej niezgody i jedynym wrogiem człowieka. Pokonując tego wroga, człowiek zyskuje panowanie nad sobą; to daje mu panowanie nad całym wszechświatem, ponieważ mur stojący między "ja" a Wszechmogącym został zburzony. Łagodność, delikatność, szacunek, pokora, skromność, zaparcie się siebie, sumienność, tolerancja i przebaczenie są przez Sufich uznawane za cechy, które wytwarzają harmonię zarówno w duszy człowieka, jak i w duszy innej osoby.

W każdym słowie znalazłem pewną wartość muzyczną, melodię w każdej myśli, harmonię w każdym uczuciu, a starałem się interpretować te same rzeczy za pomocą jasnych i prostych słów dla tych, którzy kiedyś słuchali mojej muzyki.

Muzyka, słowo, którego używamy w naszym codziennym języku, jest niczym innym jak obrazem naszego Ukochnego. To dlatego, że muzyka jest obrazem naszego Ukochnego, kochamy muzykę.

Nigdy nie jesteś tak silny, jak wtedy, gdy jesteś złamany.

Dla muzyka muzyka jest najlepszym sposobem, by połączyć się z Bogiem.

Jeśli ktoś uderzy w moje serce, ono nie pęka, lecz wybucha, a płomień, który z niego wychodzi, staje się pochodnią na mojej drodze.