Lahiri Mahasaya
Cytaty
Wybitna postać w linii Kriya Jogi, ten osobnik jest czczony za ożywienie i szerzenie starożytnej praktyki Kriya Jogi w nowoczesnej epoce. Znany z prostego i skromnego stylu życia, był osobą prowadzącą życie rodzinne, który równoważył duchowe praktyki z codziennymi obowiązkami. Jego nauki koncentrują się na praktycznym zastosowaniu technik Kriya Jogi w celu osiągnięcia wewnętrznego spokoju, samorealizacji i postępu duchowego. Dzięki jego wysiłkom głębokie praktyki duchowe stały się dostępne dla szerszej publiczności, podkreślając znaczenie bezpośredniego doświadczenia i osobistego połączenia z boskością.
Wciąż weryfikujemy niektóre tłumaczenia.
Dziękujemy za wyrozumiałość.
Lahiri Mahasaya
Cytaty
Wybitna postać w linii Kriya Jogi, ten osobnik jest czczony za ożywienie i szerzenie starożytnej praktyki Kriya Jogi w nowoczesnej epoce. Znany z prostego i skromnego stylu życia, był osobą prowadzącą życie rodzinne, który równoważył duchowe praktyki z codziennymi obowiązkami. Jego nauki koncentrują się na praktycznym zastosowaniu technik Kriya Jogi w celu osiągnięcia wewnętrznego spokoju, samorealizacji i postępu duchowego. Dzięki jego wysiłkom głębokie praktyki duchowe stały się dostępne dla szerszej publiczności, podkreślając znaczenie bezpośredniego doświadczenia i osobistego połączenia z boskością.
Wciąż weryfikujemy niektóre tłumaczenia.
Dziękujemy za wyrozumiałość.
Ten, kto praktykuje Pranajamę, prawdziwie kocha wszystkie istoty.
W Satyajudze Lahiri Mahasay urodził się jako Satyasukrita, w tretajudze był Munindrą; w dwaparajudze Karunamaya; a w kaliyudze był Kabirem. Później stał się Shyamą Charan.
13 maja 1873 - Cokolwiek ktoś chce zrobić, może to zrobić.
Nikt nie jest grzesznikiem; nikt też nie jest święty; jeśli umysł jest skierowany ku Kutastha, to nie ma grzechu; w przeciwnym razie, jeśli umysł jest skierowany na zewnątrz, jest grzech; innymi słowy, gdy umysł nie znajduje się w Kutastha, znajduje się w grzechu.
Wszystkie grzechy zostają zniszczone w stanie poefekcie Kriya.
Nie ma znaczenia, jeśli życie opuści ciało fizyczne. Muszę praktykować Kriya z całego serca.
Aż Bhishma (dziadek Kaurava i Pandava), to znaczy strach (w świetle Kriya Bhisma oznacza strach przed praktykowaniem Kriya), otrzyma trzy strzały, to znaczy ida, pingala i susumna w swojej głowie (połączone w Kutastha), nigdy nie stanie się Sthira, spokojny; Należy praktykować Kriya odważnie.
Kriya jest prawdą, a reszta to fałsz.
Kiedy ktoś osiągnie spokojny oddech, jego jedynym zadaniem pozostaje utrzymywanie stanu spokoju zawsze.
25 sierpnia 1873 - Sam jestem Aksara Purusą, wiecznym Bytem.
(Kiedy widzący niszczy swoją postać jako widzącego i staje się jednym z ostatecznym Ja, wtedy dualizm jest rozwiązany.)
Bez bycia niskama, czyli całkowicie oderwanym, nie ma możliwości zjednoczenia z Brahmą.
Cokolwiek ktoś myśli w chwili śmierci, staje się tym; podobnie, jeśli staniesz się Satchitananda w chwili opuszczenia ciała, wtedy stajesz się sobą, ostatecznym Ja.
Poprzez praktykę pranajamy ignorancja znika, a objawia się Wiedza o Jaźni.
Zwierzęta są oczarowane muzyką; jeśli człowiek nie jest przyciągany przez dźwięk OM, to jest osłem.
Pozostaję obecny blisko tego, kto praktykuje Kriya.
Gdy rafinuje się brązowy cukier, ostatecznie staje się biały. Podobnie kontynuacja praktyki Kriji doskonali pranajamę.
Stary ojciec (Babaji) to Pan Krishna.
Patrzenie na środek czoła, które znajduje się powyżej nosa i brwi, jest trochę trudne; jeśli ktoś ustabilizuje się na tym, osiąga stan Samadhi.
Kiedy oddech jest spokojny, to stan Kumbhaki. Kiedy ktoś widzi Siebie, nazywa się to Brahmajnaną, "Wiedzą o Brahmanie, ostatecznym Ja".
Ten, kto nie widzi Kutasthy (wewnętrznego Ja między brwiami) z pomocą rady Guru w tym fizycznym ciele, jest ślepym człowiekiem.
Należy praktykować pranajamę bardzo poważnie i szczerze.
Kobieta jest niszczycielką mężczyzny. Nie patrz na nią, za żadną cenę. Uwaga: (Słońce jaźni, czyli dźwięk, jest tutaj nazywane mężczyzną; a jyoti, światło jaźni, jest nazywane kobietą. Innymi słowy, nie bądź zainteresowany zabawą jyoti, ani nie rozwijaj przywiązania do wewnętrznych wizji; w końcu wizje są wtórne i nie stanowią wewnętrznej Realizacji.)
