Bóg jest wszędzie, ale najbardziej objawia się w człowieku. Dlatego służ człowiekowi jak Bogu. To równie dobre, jak oddawanie czci Bogu.

Mówisz o czynieniu dobra światu. Czy świat to taka mała rzecz? A kim jesteś, aby czynić dobro światu? Najpierw uświadom sobie Boga, zobacz Go za pomocą dyscypliny duchowej. Jeśli On przekaże moc, będziesz mógł czynić dobro innym; w przeciwnym razie nie.

Czym jest Brahman, nie można opisać. Wszystko na świecie — Wedy, Puran, Tantry, sześć systemów filozoficznych — zostały zbrukane, jak jedzenie, które dotknęło język, ponieważ zostały przeczytane lub wypowiedziane przez język. Tylko jedna rzecz nie została zbrukana w ten sposób, a to Brahman. Nikt nigdy nie był w stanie powiedzieć, czym jest Brahman.

Widzisz wiele gwiazd na niebie w nocy, ale nie widzisz ich, gdy wschodzi słońce. Czy możesz więc powiedzieć, że w ciągu dnia na niebie nie ma gwiazd? Ponieważ nie możesz znaleźć Boga w dniach swojej ignorancji, nie mów, że Boga nie ma.

Nie można całkowicie pozbyć się sześciu namiętności: pożądania, gniewu, chciwości i innych. Dlatego należy skierować je do Boga. Jeśli musisz mieć pragnienie i chciwość, powinieneś pragnąć miłości Boga i być chciwy, by Go osiągnąć.

Bóg objawia się oddanemu, który czuje się do Niego przyciągnięty przez połączoną siłę trzech przyciągających sił: przyciąganie dóbr świata dla człowieka światowego, przyciąganie dziecka do matki i przyciąganie mężczyzny do cnotliwej żony. Jeśli ktoś czuje się przyciągnięty do Niego przez połączoną siłę tych trzech przyciągań, to przez nie może Go osiągnąć.

Oddany, który potrafi wzywać Boga, żyjąc życiem domownika, jest prawdziwym bohaterem. Bóg myśli: 'On jest błogosławiony, kto modli się do Mnie pośród swoich obowiązków świeckich. Stara się Mnie znaleźć, pokonując wielką przeszkodę – odsuwając, jakby, ogromny blok kamienia ważący tonę. Taki człowiek jest prawdziwym bohaterem.

Bardzo przyjemnie jest drapać swędzącą grzybicę, ale uczucie, które następuje później, jest bardzo bolesne i nie do zniesienia. W ten sam sposób przyjemności tego świata są bardzo atrakcyjne na początku, ale ich konsekwencje są straszne do rozważenia i trudne do zniesienia.

Jak kawałek liny, który po spaleniu zachowuje swój kształt, ale nie może służyć do związania, tak jest z ego, które spala ogień najwyższej wiedzy.

Pracować bez przywiązania to pracować bez oczekiwania nagrody lub strachu przed karą w tym świecie lub w przyszłym. Praca w ten sposób jest środkiem do celu, a celem jest Bóg.

Jeśli nurkowanie raz nie przynosi pereł, nie należy stąd wnioskować, że morze ich nie ma.

Bóg objawił mi, że tylko Param-atman, którego Wedy opisują jako Czystą Duszę, jest niezmienny jak góra Sumeru, wolny od przywiązań i poza bólem i przyjemnością. Jest wiele zamieszania w tym świecie Jego mocy. Nie można powiedzieć, że "to" przyjdzie po "tamtym" lub "to" wyprodukuje "tamto".

Zwykli ludzie mówią o religii dużo, ale nie praktykują nawet ziarna. Mądry człowiek mówi mało, chociaż całe jego życie to religia wyrażona w działaniu.

Kiedy nieupieczony garnek zostaje złamany, garncarz może użyć gliny, aby zrobić nowy; ale kiedy upieczony garnek zostaje złamany, nie może już tego zrobić. Podobnie, kiedy człowiek umiera w stanie ignorancji, rodzi się na nowo; ale kiedy staje się dobrze wypieczony w ogniu prawdziwej wiedzy i umiera jako doskonały człowiek, już się nie rodzi.

Bóg jest we wszystkich ludziach, ale nie wszyscy ludzie są w Bogu; dlatego cierpimy.

Umysł wiąże, umysł wyzwala. ... Ten, kto z mocnym przekonaniem twierdzi: "Nie jestem związany, jestem wolny", staje się wolny.

Bóg nie może być zrealizowany, jeśli istnieje choćby najmniejszy ślad pychy.

Kiedy głowa kozy zostaje oddzielona od ciała, tułów jeszcze przez jakiś czas walczy, nadal pokazując oznaki życia. Podobnie, choć ahamkara (egoizm) zostaje zabity w doskonałym człowieku, to jednak pozostaje wystarczająco dużo jego witalności, by umożliwić mu wykonywanie funkcji fizycznego życia; ale nie wystarcza to, by związać go znowu z światem.

Bhakti to jedna niezbędna rzecz. Na pewno Bóg istnieje we wszystkich istotach. Kto zatem jest bhaktą? Ten, którego umysł zamieszkuje w Bogu. Ale to nie jest możliwe, dopóki człowiek ma egoizm i próżność. Woda łaski Bożej nie może zebrać się na wysokim kopcu egoizmu. Spływa w dół.

Nie można osiągnąć boskiej wiedzy, dopóki nie pozbędziesz się pychy. Woda nie zostaje na szczycie pagórka; ale na niską ziemię spływa strumieniami ze wszystkich stron.

Jak długo małe dziewczynki bawią się swoimi lalkami? Tak długo, jak nie są zamężne i nie mieszkają z mężem. Po ślubie wkładają lalki do pudełka. Po co dalej czcić obraz po wizji Boga?

Medytuj nad Wiedzą i Wieczną Błogością, a także zaznasz błogości. Błogość jest rzeczywiście wieczna, tylko zakryta i przesłonięta przez ignorancję. Im mniej przywiązania do zmysłów, tym większa miłość do Boga.

Wszystkie religie są prawdziwe. Do Boga można dotrzeć różnymi religiami. Wiele rzek płynie różnymi drogami, ale wpadają do tego samego morza. Wszystkie są jednym.