To, co przychodzi, również odejdzie. To, co zawsze jest, pozostanie.

Miejsce, w którym nie istnieje nawet najmniejszy ślad „Ja”, to jedynie Jaźń.

Bez zobaczenia źródła światła, prawdziwej formy własnego Ja, zwykły człowiek widzi przez umysł różne rzeczy i jest oszukany.

Ten, kto zrealizował Jaźń w Sercu, przeszedł poza dualizmy i nigdy nie jest zagubiony.

Cierpienie nie istnieje w rzeczywistości, tylko w wyobraźni.

Dlaczego powinniśmy... ciągle martwić się... o to, co należy zrobić i jak, i co nie należy robić i jak nie? Wiemy, że pociąg niesie wszystkie ładunki, więc dlaczego po wejściu do niego powinniśmy nosić nasz mały bagaż na głowie ku naszemu dyskomfortowi, zamiast położyć go w pociągu i poczuć się swobodnie?

Nawet struktura atomu została odkryta przez umysł. Dlatego umysł jest subtelniejszy niż atom. To, co jest za umysłem, mianowicie indywidualna dusza, jest subtelniejsze niż umysł.

Błogość to coś, co zawsze tam jest i nie jest czymś, co przychodzi i odchodzi. To, co przychodzi i odchodzi, jest stworzeniem umysłu.

Nie-działanie to nieustanna aktywność. Mędrzec charakteryzuje się wieczną i intensywną aktywnością. Jego spokój jest jak pozorny spokój szybko obracającego się żyroskopu.

Stopień wolności od niechcianych myśli i stopień koncentracji na jednej myśli są miarą postępu duchowego.

W takim stopniu, w jakim zachowujemy się z pokorą, w takim stopniu wyniknie dobro.

Pytanie „kim jestem” skierowuje umysł do wewnątrz i uspokaja go.

Ciało umiera, ale duch, który je przekracza, nie może być dotknięty przez śmierć.

„Ja Jestem” to imię Boga, Bóg jest niczym innym niż Jaźń.

Nie ma dojścia do Ja. Gdyby Ja miało być osiągnięte, oznaczałoby to, że Ja nie jest tu i teraz, ale że jeszcze trzeba je zdobyć. To, co jest zdobyte na nowo, również zostanie utracone. Będzie więc nietrwałe. To, co jest nietrwałe, nie jest warte wysiłku. Więc mówię, że Ja nie jest osiągnięte. Jesteś Ja; już Jesteś Tym.

Mówi się, że aktywność Ja jest korzeniem wszystkich działań. Skąd pojawia się myśl Ja, to w skrócie jest serce.

Bez poznania Tego, który poznaje, cała zgromadzona wiedza nie może być ważna.

Twoja prawdziwa natura to nieskończony duch. Uczucie ograniczenia to dzieło umysłu.

Jest stan, w którym słowa ustają, a milczenie panuje.

Prosić umysł, aby zabił siebie, to tak, jakby zrobić złodzieja policjantem. On pójdzie z tobą i udawałby złapanie złodzieja, ale nic nie zostanie osiągnięte. Musisz więc zwrócić się do wnętrza i zobaczyć, skąd pochodzi umysł, a wtedy przestanie on istnieć.

Mówi się, że serce znajduje się w mikrokozmosie tak, jak kula słońca w makrokozmosie. Umysł w Sahasrarze jest jak dysk księżyca.

Cały wszechświat jest skondensowany w ciele, a całe ciało w Sercu. Tak więc Serce jest jądrem całego wszechświata.

Dzięki szczęśliwej braterstwie między sobą, wcielone istoty osiągają najwyższy spokój. Wtedy cała ta ziemia świeci jak jeden dom. Kiedy ludzie, wcielone istoty traktują się nawzajem z równym szacunkiem i mają dobre braterskie uczucia między sobą, panuje wielki spokój i harmonia. Wtedy cała ta ziemia świeci jak jeden dom. Cały świat świeci jak jeden dom ludzkości.