Umysł jest skłonny do reakcji, jeśli nie jest trenowany, a nieprzeszkolony umysł tworzy chaos, choroby i zamieszanie. Jeśli ktoś robi coś z pełną uwagą, zwiększy swoją świadomość i zdolność do wykonywania obowiązków. Jeśli ktoś wyrobi sobie nawyk pełnego skupienia na tym, co robi, umysł stanie się wytrenowany, a koncentracja stanie się w końcu łatwa.

Kiedy zmysły są dobrze kontrolowane i wycofane z kontaktu z obiektami świata, wówczas percepcje zmysłowe nie tworzą już obrazów w umyśle. Umysł jest wtedy trenowany w skupieniu. Kiedy umysł już nie przywołuje wzorców myślowych z nieświadomości, zrównoważony stan umysłu prowadzi do wyższego stanu świadomości. Doskonały stan spokoju ustanowiony w sattwie jest najwyższym stanem oświecenia. Praktyka medytacji i nieprzywiązania to dwie główne zasady. Bardzo silne przekonanie jest niezbędne do ustanowienia określonej filozofii życia.

Naucz się identyfikować ze źródłem światła i życia.

Wiele razy dziennie góry zmieniają swoje kolory, ponieważ słońce jest do usług tych gór.

Pierwsza zasada nauki bycia spokojnym to regularna praktyka, druga to cierpliwość, trzecia to obserwacja, a czwarta to analiza.

Duchowy poszukiwacz nie powinien martwić się o to, kim jest guru, ani o to, co guru zrobi. Pierwszym zadaniem poszukującego jest przygotowanie się, zorganizowanie swojego życia i myśli w sposób duchowo zdrowy, a następnie dążenie do stylu życia, który upraszcza i oczyszcza. W odpowiednim czasie mistrz będzie obecny.

Jeśli osoby oddychają przez prawą stronę, mówi się, że stają się bardziej aktywne i agresywne, bardziej czujne i bardziej skierowane na zewnętrzny świat. Oddychanie przez lewą stronę natomiast powoduje spokojniejszy, bardziej pasywny stan psychiczny, bardziej ukierunkowany na wewnętrzny świat.

Najwyższą zasadą w małżeństwie powinna być zasada bezinteresownej służby wobec partnera.

Łaska jest możliwa tylko u ucznia, który przeszedł długi okres dyscypliny, surowości i praktyk duchowych. Kiedy uczeń wykonał te praktyki i podążał za wskazówkami nauczyciela z pełną wiernością, prawdomównością i szczerością, wtedy najsubtelniejsza przeszkoda zostaje usunięta przez mistrza. Doświadczenie oświecenia pochodzi ze szczerego wysiłku zarówno mistrza, jak i ucznia. Kiedy wykonujesz swoje obowiązki umiejętnie i całym sercem, zbierasz owoce łaskawie. Łaska nadchodzi, gdy działanie kończy się. Shaktipata to łaska Boga przekazywana przez mistrza.

Oddech jest mostem między ciałem a umysłem.

Nigdy nie rezygnuj z pracy nad sobą.

Bóg jest Jeden. Nie może być dwóch ani więcej. Bo gdyby było dwóch bogów, kto ich stworzył? Musiał być ktoś, kto przyszedł przed nimi. Dlatego Bóg jest tylko Jeden – Jedno Ostateczne Absolutne Istnienie. Wszystko inne to Jego manifestacja.

Powinieneś wykonywać swoje obowiązki na świecie z miłością, a to samo znacznie przyczyni się do twojego postępu na drodze oświecenia.

Zdecyduj, że niezależnie od tego, co się stanie, zrobisz to, co postanowiłeś. Jeśli jesteś zdeterminowany, możliwe rozproszenia wciąż będą obecne, ale będziesz kontynuować swoją drogę i pozostaniesz spokojny.

Doskonały człowiek to ten, który osiągnął stan samadhi.

Zazdrość jest złem, które rośnie w łonie ego i jest karmione przez egoizm i przywiązanie.

Tylko ten, kto jest dobrze ugruntowany na etapie nirvikalpa samadhi, jest oświeconym joginem, i tylko taki jogin może prawdziwie prowadzić innych aspirantów. Taki jogin jest poza więzami przestrzeni, czasu i przyczynowości, i jest zawsze wolny, ponieważ może pozostawać rozpuszczony w brahmanie, a jednocześnie powrócić do normalnej świadomości.

Uważna czujność i obserwacja prowadzą ucznia do badania nadchodzących myśli z nieświadomego umysłu. Jogini przypominają sobie wszystkie swoje samskary, obserwują je, badają, a nawet wybierają i odrzucają je w zależności od potrzeby. Wzorce myślowe, które są niepokojące, są odrzucane przez joginów, a te, które są pomocne, są wzmacniane. Głębokie badanie tych trzech stanów — przebudzenia, śnienia i spania — ujawnia, że dzięki pomocy i praktyce joga nidry można przejść poza wszystkie poziomy nieświadomości.

Niemożliwe jest zrozumienie tego, co istnieje, za pomocą rozumowania lub intelektualnych debat. Prawda absolutna nie może być naukowo udowodniona, ponieważ nie może być obserwowana, weryfikowana ani demonstrowana za pomocą percepcji zmysłowych. (...) Dlatego naukowcy nie mogą dojść do żadnego obiektywnego wniosku na temat nieśmiertelności duszy i życia po śmierci, a w każdym przypadku nic nie mogłoby ich przekonać. (...) Świat obiektywny jest tylko połową wszechświata. To, co postrzegamy za pomocą naszych zmysłów, nie jest światem w całości. Druga połowa, która obejmuje umysł, myśli i emocje, nie może być wyjaśniona przez percepcję zmysłową obiektów zewnętrznych. (...) Dusza nie została stworzona. Jest z natury świadomością i jest doskonała. Po rozpadzie ciała fizycznego wszystko pozostaje uśpione. Dusza przetrwa.

Gdy skierujesz swoją uwagę do wewnątrz, proces przemiany się rozpocznie; wtedy staniesz się świadomy wielu poziomów świadomości.

Słowo guru jest złożeniem dwóch słów: gu i ru. Gu oznacza ciemność, a ru oznacza światło. To, co rozprasza ciemność ignorancji, nazywa się guru. Energia i działanie usuwania ciemności to guru. Guru nie jest osobą, to siła napędzana łaską.

Wiara w Boga, a doświadczanie Jego obecności w każdej chwili, to dwie różne rzeczy. Przed rzeczywistym, bezpośrednim doświadczeniem prawdy, można wierzyć w istnienie Boga, ale ta wiara pozostaje niedoskonała.

Jest problem z twoim pojęciem przyjemności. Potrzebujesz przedmiotu, aby cieszyć się, a potem zależysz od tego przedmiotu. Szukasz przedmiotu, ciężko pracujesz, aby go zdobyć; potem jesteś rozczarowany, ponieważ żaden przedmiot nie ma zdolności, by dać ci przyjemność.