Gita i Ganga stanowią istotę hinduizmu; jedna to jego teoria, a druga praktyka.

Ten świat, ten wszechświat, który nasze zmysły czują lub nasz umysł myśli, to tylko jeden atom, można by powiedzieć, Nieskończoności, rzucony na płaszczyznę świadomości; a w tej wąskiej granicy, określonej przez sieć świadomości, działa nasza rozumność, i nic poza nią. Dlatego musi istnieć jakiś inny instrument, który pozwoli nam wyjść poza nią, i tym instrumentem jest inspiracja.

Nie zapominaj, że twoje małżeństwo, twoje bogactwo, twoje życie nie służą przyjemnościom zmysłowym, nie służą twojemu indywidualnemu szczęściu.

Serce i rdzeń wszystkiego tutaj jest dobre, że cokolwiek mogłyby być powierzchniowe fale, głęboko w sercu, pod wszystkim, istnieje nieskończona podstawa Dobra i Miłości.

Co sprawia, że człowiek wstaje i pracuje? Siła. Siła to dobro, słabość to grzech.

Znajdujemy ogromną większość ludzi w każdym kraju wierzących, że nadejdzie czas, kiedy ten świat stanie się doskonały, kiedy nie będzie chorób, ani śmierci, ani nieszczęść, ani zła. To bardzo dobry pomysł, bardzo dobry motyw do inspirowania i podnoszenia ignorantów. Ale jeśli chwilę się nad tym zastanowimy, przekonamy się, że na pierwszy rzut oka to niemożliwe. Jak może być inaczej, skoro dobro i zło są dwiema stronami tej samej monety? Jak można mieć dobro bez zła w tym samym czasie?

Wyrzeczenie jest podstawą, na której opiera się etyka.

Jeden uncja praktyki jest warta tysiąc funtów teorii.

Dopóki choćby jedno psie w moim kraju będzie głodne, całe moje religijne powołanie będzie to, by je nakarmić.

To, że Hindusi, pochłonięci ideałem, nie zwracają uwagi na realistyczną obserwację, jest oczywiste z tego. Weź malarstwo i rzeźbę. Co widzisz w hinduskich obrazach? Wszystkie rodzaje groteskowych i nienaturalnych postaci. Co widzisz w hinduskiej świątyni? Chaturbhanga Narayana lub coś w tym stylu. Ale weź pod uwagę każde włoskie zdjęcie lub grecką statuę - jaką studium natury znajdujesz w nich! Pewien dżentelmen przez dwadzieścia lat trzymał zapaloną świecę w ręce, aby namalować kobietę trzymającą świecę w ręce.

Kilku ludzi, którzy są szczerzy, pełni energii i oddani sercem, może zrobić więcej w roku, niż tłum w stuleciu.

Jeśli umysł jest intensywnie żądny, wszystko może zostać osiągnięte—góry mogą zostać zniszczone na atomy.

Ciała przychodzą i odchodzą, ale dusza się nie zmienia.

Zawsze utrzymuj umysł w radości. Każdy umrze raz. Tchórze cierpią katusze śmierci wciąż i wciąż, wyłącznie z powodu strachu w swoich własnych umysłach.

Nigdy nie myśl, że dla duszy jest coś niemożliwego. To największa herezja, by tak myśleć. Jeśli istnieje grzech, to jest to jedyny grzech: mówić, że jesteś słaby lub inni są słabi.

Istnieją ołtarze, ale oto największy z ołtarzy, żywe, świadome ludzkie ciało, a modlitwa przy tym ołtarzu jest o wiele wyższa niż modlitwa przy martwych symbolach.

Znakiem wigoru, znakiem życia, znakiem nadziei, znakiem zdrowia, znakiem wszystkiego, co dobre, jest siła. Dopóki ciało żyje, musi być w nim siła – siła w ciele, siła w umyśle, [i siła] w ręce.

We wszystkich naszych Jogach ta wyrzeczenie jest konieczne. Jest to kamień węgielny i prawdziwe centrum, i prawdziwe serce całej duchowej kultury - wyrzeczenie. To jest religia - wyrzeczenie.

To zasada uniwersalnego braterstwa ludzi między sobą, z całą żyjącą istotą, aż po małe mrówki.

Przywiązanie pojawia się tylko tam, gdzie spodziewamy się zwrotu.

Dopóki nie porzucimy świata stworzonego przez ego, nigdy nie wejdziemy do królestwa niebieskiego. Nikt nigdy tego nie zrobił, nikt nigdy tego nie zrobi.

Odważni, śmiali ludzie, to ci, których potrzebujemy. To, czego chcemy, to siła we krwi, moc w nerwach, żelazne mięśnie i nerwy ze stali, a nie osłabiające, miękkie idee. Unikaj tego wszystkiego. Unikaj tajemniczości. Nie ma tajemnicy w religii. Czy istnieje jakakolwiek tajemnica w Vedancie, w Wedy, w Samhitach, czy w Puranach? Jakie tajne stowarzyszenia stworzyli starożytni mędrcy, aby głosić swoją religię? Jakie sztuczki wykonawcze były przez nich stosowane, aby przynieść wielkie prawdy ludzkości?

Pamiętaj o słowach Chrystusa: "Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzy się wam." Te słowa są dosłownie prawdziwe, a nie figury czy fikcja. Były one wypływem krwi serca jednego z największych synów Boga, którzy kiedykolwiek przybyli na ten nasz świat; słowa, które wyszły jako owoc realizacji, od człowieka, który doświadczył i zrealizował Boga osobiście; który rozmawiał z Bogiem, żył z Bogiem, sto razy intensywniej niż ty czy ja widzimy ten budynek.