Jednak transformacja świadomości podejmowana w taoizmie i zenie jest bardziej jak poprawa błędnej percepcji lub leczenie choroby. To nie jest proces nabywania coraz większej liczby faktów lub umiejętności, ale raczej oduczanie się złych nawyków i opinii. Jak powiedział Lao-tzu: "Uczony zyskuje każdego dnia, ale taoista traci każdego dnia."

Świadomość zwierząt zaczyna się zmieniać, gdy ma ono interakcję z człowiekiem, który wykracza poza myślenie. To nie tylko zwierzęta pomagają nam; my także pomagamy zwierzętom.

Małe kamienie rzucane w jezioro świadomości nie powinny wprowadzać całego jeziora w zamieszanie.

Cała sztuka intuicyjnie postrzega nadchodzące zmiany w zbiorowej nieświadomości.

Zobacz, kto jest podmiotem; a to zapytanie prowadzi cię do czystej Świadomości poza podmiotem.

Poza i nad umysłem istnieje gra świadomości, która jest oświetlana przez wyższą Prawdę, ale człowiek nie jest jej świadomy, и tego musi być świadom.

Od czasów starożytnych termin przebudzenie był używany jako rodzaj metafory wskazującej na transformację ludzkiej świadomości. W Nowym Testamencie są przypowieści mówiące o znaczeniu bycia czujnym, o niepowrocie do snu.

Nie ma nic złego w dualizmie, o ile nie powoduje on konfliktu. Wielość i różnorodność bez sprzeczek to radość. W czystej świadomości jest światło. Aby było ciepło, potrzebny jest kontakt. Ponad jednością istnienia jest zjednoczenie miłości. Miłość jest celem dualizmu.

Proces edukacji odbywa się w polu świadomości; warunkiem pełnej edukacji jest zatem pełny rozwój świadomości - oświecenie. Wiedza nie jest podstawą oświecenia, oświecenie jest podstawą wiedzy.

Istnieje jedna jedność, zjednoczona całość, całkowite prawo natury w transcendentalnej zjednoczonej świadomości.

Wiedza jest zorganizowana w świadomości.

Jestem optymistą, że ludzkość uda się, że ludzkość w końcu osiągnie nowy stan świadomości, który stworzy inny rodzaj świata.

Obok medytacji jest muzyka, muzyka pełna duszy, muzyka, która porusza i podnosi naszą aspirującą świadomość.

Mistrzostwo w jakimkolwiek temacie wymaga, aby człowiek utożsamił się ze szczególnym stanem świadomości odpowiednim dla tego tematu.

Próba zrozumienia świadomości umysłem jest jak próba oświetlenia słońca świecą.

Żyjemy w kulturze całkowicie zahipnotyzowanej iluzją czasu, w której tzw. teraźniejszy moment odczuwany jest jako nic innego jak nieskończona kreska między przeszłością a przyszłością, którą uznaje się za nadzwyczaj ważną. Nie mamy teraźniejszości. Nasza świadomość jest niemal całkowicie pochłonięta pamięcią i oczekiwaniem. Nie zdajemy sobie sprawy, że nie było, nie ma i nie będzie innego doświadczenia niż doświadczenie teraźniejsze. Dlatego jesteśmy poza kontaktem z rzeczywistością.

Możesz pamiętać paradoks czasu, o którym wspomnieliśmy wcześniej: cokolwiek robisz, zajmuje to czas, a jednak jest to zawsze teraz. Tak więc, podczas gdy twoim wewnętrznym celem jest zaprzeczyć czasowi, twój zewnętrzny cel nieuchronnie obejmuje przyszłość i nie mógłby istnieć bez czasu. Ale zawsze jest on drugorzędny. Kiedy stajesz się niespokojny lub zestresowany, zewnętrzny cel przejął kontrolę i zapomniałeś o swoim wewnętrznym celu. Zapomniałeś, że twój stan świadomości jest podstawowy, a wszystko inne drugorzędne.

Według Vedanty, istnieją tylko dwa objawy oświecenia, tylko dwa wskazania, że zachodzi w tobie przemiana ku wyższej świadomości. Pierwszym objawem jest to, że przestajesz się martwić. Rzeczy już cię nie irytują. Stajesz się lekki na sercu i pełen radości. Drugim objawem jest to, że napotykasz coraz więcej znaczących zbiegów okoliczności w swoim życiu, coraz więcej synchroniczności. A to przyspiesza do punktu, w którym rzeczywiście doświadczasz cudów.

Tylko świadomość jest rzeczywistością, a to, co uważamy za nieświadome—materia, czas, przestrzeń, ciała, ten świat—są to tylko zjawiska w świadomości, nie oddzielone od niej. Podobnie jak sen, gdy zasypiasz i śnisz—wszystkie rzeczy, które widzisz we śnie, nie mają istnienia poza twoim umysłem. W ten sam sposób cały ten wszechświat, który doświadczamy, nie ma istnienia poza świadomością... Nie ma rozsądnej, logicznej odpowiedzi w obrębie snu na sen.

Medytacja jest rozpuszczeniem myśli w wiecznej świadomości lub czystej świadomości.

Jeśli widzę jeden dylemat zachodniego człowieka, to taki, że nie może zaakceptować, jak piękny jest. Nie może zaakceptować, że jest czystym światłem, czystą miłością, czystą świadomością, że jest boski.

Śpiewanie mantry Hare Kryszna pochodzi z duchowej płaszczyzny i dlatego ta wibracja dźwiękowa przewyższa wszystkie niższe poziomy świadomości - czyli zmysłową, mentalną i intelektualną.

Cierpienie jest przede wszystkim wezwaniem do uwagi, które samo w sobie jest ruchem miłości. Więcej niż szczęście, miłość pragnie wzrostu, poszerzenia i pogłębienia świadomości i istnienia. Cokolwiek temu przeszkadza, staje się przyczyną bólu, a miłość nie uchyla się od bólu.