Konflikt istnieje wyłącznie jako okazja do podniesienia naszej świadomości.

Otrzymujemy informacje ze wszystkich płaszczyzn naszej świadomości przez cały czas, ale nie uznajemy ich istnienia; traktujemy te informacje jako statyczne, jako szum.

Umysł rozwinął się do swojego obecnego stanu świadomości, jak żołądź rośnie w dąb, lub jak saury rozwijały się w ssaki.

Jak niestabilny umysł może stać się stabilny? Oczywiście nie może. Naturą umysłu jest wędrować. Wszystko, co możesz zrobić, to przesunąć uwagę świadomości poza umysł.

Czysta świadomość, która jest Sercem, obejmuje wszystko, i nic nie znajduje się poza nią ani od niej oddzielone. To jest ostateczna prawda.

Srimad-Bhagavatam stwierdza, że każdy prawdziwy kaznodzieja świadomości Boga musi mieć cechy titiksa (tolerancji) i karuna (współczucia). W postaci Pana Jezusa Chrystusa znajdujemy obie te cechy.

Naładowujesz swoje ciało i umysł w modlitwie i medytacji. Wszystkie twoje działania w tym świecie powinny być wykonywane z tą wewnętrzną świadomością.

Świadomość, całkowicie przebudzona do siebie, jest Światłem Boga.

Bóg jest samą świadomością.

Choć pojawiasz się w ziemskiej formie, twoja esencja to czysta świadomość. Jesteś nieustraszonym strażnikiem Boskiego Światła.

Sztuka budzi poczucie rzeczywistości, nawiązując intymną relację między naszym wnętrzem a wszechświatem, przynosząc nam świadomość głębokiej radości.

Ci, którzy patrzą na powierzchnię morza, muszą dostrzegać narodziny i śmierć fal, ale ci, którzy szukają głębin oceanu, dostrzegają jedną niepodzielną masę wody. Podobnie, ci, którzy uznają „życie” i „śmierć”, są miotani smutkiem, podczas gdy ci, którzy żyją w nieograniczonej superświadomości, dostrzegają i czują Jedną Niewypowiedzianą Błogość.

Medytacja to nie koncentracja. To zwykła świadomość. Po prostu się relaksujesz i obserwujesz oddech. W tej obserwacji nic nie jest wykluczone. Samochód brzęczy – całkowicie w porządku, zaakceptuj to. Ruch uliczny przechodzi – to w porządku, część życia. Współpasażer chrapiący obok, zaakceptuj to. Nic nie jest odrzucone. Nie należy zawężać swojej świadomości.

Weźmy przykład nieskończonego oceanu. Nie ma ograniczenia jego wodom. Załóżmy, że zanurzymy w nim garnek: woda jest zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz garnka. Jnani widzi, że zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz nie ma nic poza Param-atmanem. Czym jest więc ten garnek? Jest świadomością "ja". Z powodu garnka woda wydaje się podzielona na dwie części; z powodu garnka wydaje ci się, że postrzegasz wnętrze i zewnętrze. Tak się czuje, dopóki istnieje ten garnek "ja". Kiedy "ja" znika, pozostaje to, co jest. Tego nie można opisać słowami.

Stwierdzam, że w jakiś sposób, zmieniając punkt skupienia, staję się tym, na co patrzę, i doświadczam rodzaju świadomości, jaką ono ma; staję się wewnętrznym świadkiem tej rzeczy. Nazywam tę zdolność wchodzenia w inne punkty świadomości miłością; możesz nadać temu dowolną nazwę. Miłość mówi: "Jestem wszystkim". Mądrość mówi: "Jestem niczym". Pomiędzy tymi dwoma, moje życie płynie. Ponieważ w każdym momencie czasu i przestrzeni mogę być zarówno podmiotem, jak i przedmiotem doświadczenia, wyrażam to, mówiąc, że jestem zarówno tym, jak i tym, i ponad tymi dwoma.

Celem duchowego postępu nie jest tak bardzo „działalność”, ile jakość życia wolnego od świadomości ego.

Ci, którzy poszli naprzód, wznoszą się do umysłu, który jest w głowie - mają zabawę swoich ruchów mentalnych w samej głowie. Ale wszystko to jest wewnątrz ciała; człowiek jest, jakby zamknięty w pudełku, jego całe świadomość jest ograniczona w organizmie. To uwięzienie musi zostać uwolnione.

Bóg nie może być znaleziony poza tobą, ponieważ nie ma Boga, który mógłby kiedykolwiek być poza tobą. Bóg jest ostatecznym zapachem twojej świadomości. Kiedy twoja świadomość otwiera się jak lotos, zapach, który się uwalnia, to Bóg – lepiej nazwać to boskością.

Bóg jest Nasionem; Wszechświat jest Drzewem, Impulsy i pasje to gałęzie, Inteligencja to kwiat, Czysta Świadomość to owoc, Miłość to słodycz w owocu.

Nastroje są w umyśle i nie mają znaczenia. Idź w głąb siebie, wyjdź poza to. Przestań być zafascynowanym treścią swojej świadomości. Kiedy dotrzesz do głębokich warstw swojego prawdziwego istnienia, odkryjesz, że powierzchowne zabawy umysłu bardzo cię nie dotykają.

Musimy dostrzec, że świadomość nie jest ani odizolowaną duszą, ani zwykłą funkcją pojedynczego układu nerwowego, lecz całością powiązanych ze sobą gwiazd i galaktyk, które umożliwiają istnienie układu nerwowego.

Gra nie jest ustalona. Istnieje tak wiele warstw, na których jest postrzegana. W miarę jak twoja własna świadomość staje się bardziej wyrafinowana, gra się zmienia.

Ty, Jaźń, jesteś świadkiem trzech stanów: budzenia, snu i głębokiego snu... Wszystkie trzy stany (budzenie, sen, głęboki sen) są tylko zjawiskami—pojawiają się i znikają w jednej świadomości, którą jest Turiya, twoja prawdziwa natura.