Pragnienie to bieda. Pragnienie to największa nieczystość umysłu. Pragnienie jest motorem do działania. Pragnienie w umyśle to prawdziwa nieczystość. Nawet iskra pragnienia to wielkie zło.

Jeśli jeden z braci, mając możliwość utrzymania się ze swojego zawodu, nie pragnie części majątku rodzinnego, może zostać oddzielony przez innych, otrzymując drobne z jego części na życie.

Niebo i piekło to twory pragnienia.

Prawdziwy poszukiwacz poszukuje jedynie celu swego poszukiwania, a kochający pragnie jedynie zjednoczenia z Ukochanym.

Prawdziwa pobożność musi wypływać z serca i składać się tylko z prawdy i substancji tego, co przedstawiają rzeczy duchowe; wszystko inne to uczucia i przywiązania wynikające z niedoskonałości; a aby przejść do jakiejkolwiek doskonałości, konieczne jest zabicie takich pragnień.

Aby zrozumieć cierpienie, musisz wyjść poza ból i przyjemność. Twoje własne pragnienia i lęki uniemożliwiają ci zrozumienie, a tym samym pomoc innym. W rzeczywistości nie ma innych, a pomagając sobie, pomagasz wszystkim innym. Jeśli traktujesz cierpienie ludzkości poważnie, musisz doskonalić jedyny sposób pomocy, który masz – siebie.

Życie większości ludzi jest prowadzone przez pragnienie i strach. Pragnienie to potrzeba dodania czegoś do siebie, aby stać się pełniejszym sobą. Cały strach to strach przed utratą czegoś i przez to przed staniem się mniejszym. Te dwa ruchy zasłaniają fakt, że Bycie nie może być dane ani odebrane. Bycie w pełni już jest w tobie, Teraz.

Święta posłuszeństwo zawstydza wszystkie cielesne i zmysłowe pragnienia i utrzymuje ciało umartwione w posłuszeństwie duchowi i posłuszeństwu bratu, czyniąc człowieka poddanego wszystkim ludziom tego świata, a nie tylko ludziom, ale także wszystkim zwierzętom i dzikim stworzeniom, tak aby mogły z nim czynić, cokolwiek zechcą, o ile będzie to im dane z góry przez Pana.

Wyrzeczenie - niereagowanie - nierozbijanie - to ideały, które należy osiągnąć poprzez coraz mniej światowości, coraz mniej oporu, coraz mniej destruktywności. Trzymaj ideal w oku i dąż do niego. Nikt nie może żyć na tym świecie bez oporu, bez zniszczenia, bez pragnienia. Świat nie osiągnął jeszcze stanu, w którym ideał mógłby być zrealizowany w społeczeństwie.

Gdziekolwiek istnieje pragnienie, tam istnieje ego, a gdziekolwiek istnieje ego, tam istnieje iluzja, ponieważ ego jest największą iluzją, jaką istnieje. Nawet u żebraka, który niczego innego nie ma, znajdziesz to samo ego, jakie znajdziesz u Aleksandra Wielkiego, ponieważ pragnienie jest takie samo. Aleksander Wielki może mieć dużo pieniędzy i dużą władzę, ale to nie ma znaczenia; on nadal pragnie. Żebrak może nie mieć nic, ale on także pragnie.

Świat nie może cię zatrzymać, ponieważ świat nie jest świadomy. Świat nie ma umysłu, ani pragnień; jest tylko obiektywizacją twojego umysłu. To jest gra twojego umysłu, która wyobraża sobie, że jakiś obiekt—nazywaj to umysłem czy czymkolwiek—może cię zatrzymać. To jest idea, którą masz o tym, kim jesteś, trzymająca się swoich własnych przerażających projekcji jako umysł. Porzuć to wszystko i pozostań jako czyste, radosne Ja.

Niech fala pamięci, burza pragnień, ogień emocji przejdą, nie wpływając na twoją równowagę.

Osiągnąłeś te rzadkie ludzkie narodziny. Masz pragnienie ewolucji. Przyjąłeś drogę Jogi. Praktykuj czystość. Niech wszystkie twoje postrzegania będą czyste. Niech wszystkie twoje myśli będą czyste. Niech wszystkie twoje działania będą czyste. Wtedy jesteś blisko celu – samorealizacja jest w zasięgu ręki.

Dar prawdy bije wszystkie inne dary. Smak prawdy bije wszystkie inne smaki. Radość prawdy bije wszystkie inne radości, a ustanie pragnienia pokonuje wszelkie cierpienie.

Istnieje tybetańskie powiedzenie, że „u drzwi nieszczęśliwego bogacza śpi zadowolony żebrak”. Sedno tego powiedzenia nie polega na tym, że ubóstwo to cnota, ale na tym, że szczęście nie pochodzi z bogactwa, lecz z wyznaczania granic własnym pragnieniom i życie w tych granicach z satysfakcją.

Miłość nie jest wybiórcza, pragnienie jest wybiórcze. W miłości nie ma obcych.

Kiedy ktoś transcenduje Basu, pragnienia, staje się Devem, Panem; to znaczy, staje się Basudevem, albo Panem Kriszną.

Okazuj prostotę, przyjmij prostotę, zredukuj egoizm, miej niewiele pragnień.

Największym jest mieć skłonność do przyjaźni; wyraża się to w formie tolerancji i przebaczenia, w formie służby i zaufania. W jakiejkolwiek formie by się to nie wyraziło, to jest główny temat: stała chęć udowodnienia swojej miłości do ludzkości, bycia przyjacielem wszystkich.

Bóg sprawił, że zawsze pragnę tego, co On najbardziej chce mi dać.

Wszystkie ludzkie działania mają jedną lub więcej z tych siedmiu przyczyn: przypadek, natura, przymus, nawyk, rozum, pasja, pragnienie.

Jest bardzo niewiele rzeczy w umyśle, które pochłaniają tyle energii, co zmartwienie. Jest to jedna z najtrudniejszych rzeczy, aby nie martwić się o nic. Zmartwienie pojawia się, gdy coś idzie źle, ale w odniesieniu do przeszłych wydarzeń jest bezcelowe jedynie życzyć sobie, że mogłyby być inaczej. Zamrożona przeszłość jest tym, czym jest, i żadne martwienie się nie sprawi, że stanie się czymś innym, niż było. Ale ograniczony umysł ego identyfikuje się ze swoją przeszłością, wikła się w nią i utrzymuje przy życiu bóle sfrustrowanych pragnień.

Stan medytacyjny to najwyższy stan istnienia. Dopóki istnieje pragnienie, prawdziwe szczęście nie może nadejść. Tylko kontemplacyjne, świadkowe badanie przedmiotów przynosi nam prawdziwą radość i szczęście. Zwierzę znajduje szczęście w zmysłach, człowiek w swoim intelekcie, a bóg w duchowej kontemplacji. Tylko dusza, która osiągnęła ten stan kontemplacji, widzi świat jako naprawdę piękny. Dla tego, kto niczego nie pragnie i nie miesza się z rzeczami, różnorodne zmiany natury są jednym pięknym i wzniosłym widokiem.