Nie próbuj poprawiać umysłu. Próba poprawienia umysłu jest jak próba poprawienia fal w oceanie. Czy możesz zatrzymać fale w oceanie? Jeśli chcesz zobaczyć ocean bez fal, musisz zanurkować głębiej. Kiedy zanurkujesz głęboko w sobie, doświadczysz spokoju oceanu. A jeśli wszystko jest zamarznięte, to jest oświecenie.

Nawet wielcy podróżnicy wewnętrznego świata utknęli w pięknych doświadczeniach i zidentyfikowali się z nimi, myśląc: "Znalazłem siebie". Zatrzymali się zanim dotarli do ostatniego etapu, w którym wszystkie doświadczenia znikają. Oświecenie to nie jest doświadczenie.

Próba znalezienia Buddy lub oświecenia jest jak próba uchwycenia przestrzeni.

Twoje oświecenie jest doskonałe tylko wtedy, gdy cisza staje się świętowaniem. Dlatego nalegam, że po medytacji musisz celebrować. Po ciszy musisz się nią cieszyć, musisz mieć dziękczynienie. Głęboka wdzięczność musi zostać okazana całemu, po prostu za możliwość bycia, za możliwość medytacji, za możliwość milczenia, za możliwość śmiechu.

Szczery nauczyciel może pokazać innym właściwą drogę do duchowego oświecenia.

Proces edukacji odbywa się w polu świadomości; warunkiem pełnej edukacji jest zatem pełny rozwój świadomości - oświecenie. Wiedza nie jest podstawą oświecenia, oświecenie jest podstawą wiedzy.

Oświecenie to znalezienie, że nie ma nic do znalezienia. Oświecenie to poznanie, że nie ma dokąd iść.

Oświecenie to ostateczne rozczarowanie ego.

Słowo oświecenie przywołuje ideę jakiegoś nadludzkiego osiągnięcia, a ego lubi to utrzymywać, ale to po prostu twój naturalny stan odczuwanej jedności z Bytem. Jest to stan połączenia z czymś niemierzalnym i niezniszczalnym, czymś, co, niemal paradoksalnie, jest zasadniczo tobą, a jednocześnie jest znacznie większe od ciebie. To odkrywanie swojej prawdziwej natury poza imieniem i formą.

Oświecenie jest jak ujrzenie wspaniałego słońca po raz pierwszy rano. To jak zobaczenie pięknych kwiatów rosnących w lesie, figlarnych jeleni, ptaka dumnie latającego, lub ryb pływających. Życie nie jest takie ponure. Rano, kiedy myjesz zęby, możesz zobaczyć, jak bardzo się świecą. Rzeczywistość ma swoją własną odwagę, iskierkę i arogancję. Możesz studiować życie, dopóki żyjesz. Możesz studiować, jak osiągnąć blask życia.

Według Vedanty, istnieją tylko dwa objawy oświecenia, tylko dwa wskazania, że zachodzi w tobie przemiana ku wyższej świadomości. Pierwszym objawem jest to, że przestajesz się martwić. Rzeczy już cię nie irytują. Stajesz się lekki na sercu i pełen radości. Drugim objawem jest to, że napotykasz coraz więcej znaczących zbiegów okoliczności w swoim życiu, coraz więcej synchroniczności. A to przyspiesza do punktu, w którym rzeczywiście doświadczasz cudów.

Widzenie Drogi jest jak wejście do ciemnego pokoju z latarką; ciemność natychmiast znika, a pozostaje tylko światło. Kiedy Droga zostaje osiągnięta, a prawda ujrzana, ignorancja znika, a oświecenie trwa na zawsze.

W pełni rozwinięty potencjał ludzki to oświecenie. To powrót do dzieciństwa, powrót do swojej pierwotnej natury.

Oświecenie to moment, kiedy fala zdaje sobie sprawę, że jest oceanem.

Jeśli wszystkie twoje energie są skoncentrowane w jednym kierunku, oświecenie nie jest daleko. W końcu to, czego szukasz, już jest w tobie.

Nie ma oświecenia poza codziennym życiem.

W trudach natychmiast zbliż się do Boga z pewnością, a otrzymasz siłę, oświecenie i pouczenie.

Jeśli naprawdę preferujemy podstawową zdrowotność lub oświecenie, to irytująco możliwe jest wejście w to.

Najważniejszym krokiem na twojej drodze do oświecenia jest to: naucz się odłączyć od swojego umysłu. Za każdym razem, gdy tworzysz lukę w strumieniu myśli, światło twojej świadomości staje się silniejsze. Pewnego dnia możesz złapać się na tym, że uśmiechasz się do głosu w swojej głowie, tak jak uśmiechasz się do figli dziecka. To oznacza, że już nie traktujesz treści swojego umysłu aż tak poważnie, ponieważ twoje poczucie jaźni nie zależy od niego.

Kiedy zmysły są dobrze kontrolowane i wycofane z kontaktu z obiektami świata, wówczas percepcje zmysłowe nie tworzą już obrazów w umyśle. Umysł jest wtedy trenowany w skupieniu. Kiedy umysł już nie przywołuje wzorców myślowych z nieświadomości, zrównoważony stan umysłu prowadzi do wyższego stanu świadomości. Doskonały stan spokoju ustanowiony w sattwie jest najwyższym stanem oświecenia. Praktyka medytacji i nieprzywiązania to dwie główne zasady. Bardzo silne przekonanie jest niezbędne do ustanowienia określonej filozofii życia.

Ludzie mówią, że praktykowanie zen jest trudne, ale jest nieporozumienie co do przyczyny. Nie jest trudno, ponieważ trudno usiąść w pozycji lotosu lub osiągnąć oświecenie. Jest trudno, ponieważ trudno utrzymać umysł czysty i praktykę czystą w jej podstawowym sensie.

Nie ruszaj się. Po prostu umieraj wciąż i wciąż. Nie wyczekuj. Nic ci teraz nie pomoże, ponieważ masz tylko ten moment. Nawet oświecenie ci teraz nie pomoże, bo nie ma innych momentów. Bez przyszłości bądź prawdziwy dla siebie i wyrażaj siebie w pełni. Nie ruszaj się.

Dopóki podlegasz narodzinom i śmierci, nigdy nie osiągniesz oświecenia.