Ludzka wolna wola nie pochodzi z umysłu, ponieważ ten jest związany. Tam nie ma wolności.

W Zenie ubóstwo jest dobrowolne i uznawane raczej nie za ubóstwo, a za prostotę, wolność, brak bałaganu.

Wierzę, że sam wysiłek, aby kogoś nawrócić, to przemoc, to ingerowanie w jego indywidualność, w jego wyjątkowość, w jego wolność.

Sukces ma wiele aspektów; materialne bogactwo to tylko jeden z nich. Ale sukces to także dobre zdrowie, energia i entuzjazm do życia, satysfakcjonujące relacje, twórcza wolność, stabilność emocjonalna i psychiczna, poczucie dobrostanu i spokój ducha.

Dobroć nie znajduje się w podwórku jednostki ani na otwartym polu zbiorowości; dobroć kwitnie tylko w wolności od obu.

Wolność nie jest nam dana przez nikogo; musimy ją wypracować sami. To codzienna praktyka... Nikt nie może uniemożliwić ci bycia świadomym każdego kroku, który stawiasz, ani każdego oddechu, który bierzesz.

Poprzez dyscyplinę przychodzi wolność.

Naucz się patrzeć bez wyobraźni, słuchać bez zniekształceń: to wszystko. Przestań nadawać nazwy i kształty temu, co jest zasadniczo bezimienne i bezkształtne, uświadom sobie, że każdy sposób postrzegania jest subiektywny, że to, co widzisz lub słyszysz, dotykasz lub wąchasz, czujesz lub myślisz, oczekujesz lub wyobrażasz, znajduje się w umyśle, a nie w rzeczywistości, a doświadczysz pokoju i wolności od lęku.

Natura doszła do punktu, w którym teraz, chyba że podejmiesz indywidualną odpowiedzialność, nie możesz się rozwijać. Więcej niż to natura nie może zrobić. Zrobiła wystarczająco. Dała ci życie, dała ci szansę; teraz jak to wykorzystasz, zostawiła to tobie. Medytacja to twoja wolność, a nie biologiczna konieczność. Możesz nauczyć się w określonym czasie każdego dnia wzmacniać medytację, aby była silniejsza – ale noś jej smak przez cały dzień.

Głupotą jest poddanie się bez wysiłku lub nie poddanie się po włożeniu całego wysiłku. Sekretem wolności jest włożenie całego wysiłku i poddanie się!

Sama wolność to za mało, jeśli nie masz światła, by czytać w nocy, czasu lub dostępu do wody, by nawadniać swoją farmę, jeśli nie masz umiejętności łowienia ryb, by nakarmić rodzinę.

Przyjemność jest początkiem i końcem szczęśliwego życia. Epikur nauczał: Przyjemność, definiowana jako wolność od bólu, jest najwyższym dobrem.

Droga do wolności wiedzie przez służbę innym. Droga do szczęścia prowadzi przez medytację i bycie w harmonii z Bogiem... złam bariery ego, porzuć egoizm, uwolnij się od świadomości ciała, zapomnij o sobie, pozbądź się tego więzienia wcieleń, rozpuść swoje serce we wszystkim, stań się jednością z tworzeniem.

Powiedziałbym, że impulsem mojego życia było początkowo dążenie do wolności, a potem uświadomienie sobie, że moja wolność nie jest niezależna od innych. Następnie dochodzę do tego kręgu, w którym pracuję nad sobą jako dar dla innych ludzi, aby nie tworzyć więcej cierpienia. Pomagam ludziom jako praca nad sobą, a pracuję nad sobą, aby pomóc innym.

To tylko twoje utożsamianie się ze swoim umysłem sprawia, że jesteś szczęśliwy lub nieszczęśliwy. Buntuj się przeciwko swojej niewoli umysłu, zobacz swoje więzy jako stworzone przez siebie i zerwij łańcuchy przywiązania i odrazy. Pamiętaj o swoim celu wolności, aż uświadomisz sobie, że już jesteś wolny, że wolność to nie coś, co zdobywa się w odległej przyszłości poprzez bolesne wysiłki, ale coś, co jest wieczne i twoje, do wykorzystania! Wyzwolenie to nie zdobycie, lecz kwestia odwagi, odwagi, by uwierzyć, że już jesteś wolny i działać w zgodzie z tym.

Idea nagrody i kary wynika również z tego prawa. Cokolwiek zasiejemy, musimy to zebrać. Nie może być inaczej. [...] Jeśli ktoś spędzi całe swoje życie na złym myśleniu i grzechu, to bezcelowe jest szukać szczęścia w życiu pozagrobowym; ponieważ nasze życie pozagrobowe nie jest kwestią przypadku, lecz wynika z reakcji na nasze obecne działania. [...] Powinniśmy jednak nigdy nie zapominać, że wszystkie te idee nagrody i kary istnieją w obrębie względności lub ograniczenia. Żadna dusza nie może być potępiona wiecznie przez swoje skończone złe czyny; bo przyczyna i skutek zawsze muszą być równe. Zatem nasz zdrowy rozsądek podpowiada, że teoria wiecznego potępienia i wiecznego nieba jest niemożliwa i nielogiczna, ponieważ żadna skończona akcja nie może stworzyć nieskończonego rezultatu. Zatem według Wedanty celem ludzkości nie jest ani doczesna przyjemność, ani ból, lecz Mukti, czyli absolutna wolność; a każda dusza świadomie lub nieświadomie zmierza w kierunku tego celu przez różne doświadczenia życia i śmierci.

Istotą Drogi jest oderwanie. A celem tych, którzy praktykują, jest wolność od pozorów.

Wiedza jest uzależnieniem, jak picie; wiedza nie przynosi zrozumienia. Wiedzy można nauczyć, ale nie mądrość; musi istnieć wolność od wiedzy, aby mądrość mogła przyjść.

Świadom i zdystansowany wobec Natury – to pierwszy krok do wolności duszy.

Nie musisz szukać wolności w jakimś odległym kraju, bo ona istnieje w twoim ciele, sercu, umyśle i duszy.

Reaktywność to zniewolenie. Odpowiedzialność to wolność.

Puszczenie daje nam wolność, a wolność jest jedynym warunkiem szczęścia. Jeśli w naszym sercu wciąż trzymamy się czegokolwiek—złości, niepokoju czy posiadania—nie możemy być wolni.

Oświecone wyzwolenie, wolność, nieskażona i nieskalana błogość czekają na ciebie, ale musisz wybrać rozpoczęcie Wewnętrznej Podróży, by je odkryć.