Nieświadomość jest jedynym dostępnym źródłem doświadczenia religijnego. Z pewnością nie oznacza to, że to, co nazywamy nieświadomością, jest identyczne z Bogiem lub zajmuje jego miejsce. Jest to po prostu medium, z którego wydaje się płynąć doświadczenie religijne. Co do dalszej przyczyny takiego doświadczenia, odpowiedź na to leży poza zakresem ludzkiej wiedzy.

Mistrz duchowy jest przedstawicielem Boga. Podobnie król jest przedstawicielem Boga. Ojciec również jest przedstawicielem Boga. Są to słowa śastr. Ponieważ będą oni przewodzić. Król poprowadzi. Mistrz duchowy poprowadzi. Ojciec poprowadzi. Jakie to przewodnictwo? To przewodnictwo, jak stać się świadomym Kryszny przez edukację i kulturę.

Błąd ignorantów idzie tak daleko, że twierdzi, iż moc Boża jest niewystarczająca, ponieważ nadał temu Wszechświatowi właściwości, które oni wyobrażają sobie jako przyczynę tych wielkich zła, i które nie pomagają wszystkim złym ludziom zdobyć zło, którego szukają, i doprowadzić swoje złe dusze do celu swoich pragnień, choć te, jak już pokazaliśmy, są naprawdę nieograniczone.

To fakt, że twoje ciało i twoja osobowość to nie Bóg. Bóg to ty. Ale nie możesz powiedzieć, że jesteś Bogiem, tak jak ocean to wszystkie fale, ale nie możesz powiedzieć, że jedna fala to ocean. I tak manifestujesz Boga w sposób, którego nie rozumiesz. Człowiek sam jest obrazem Boga, ale nie widzi tego obrazu w sobie. Musisz medytować, a odpowiedź przyjdzie, nie patrząc w lustro.

Kreatywność ma trzy warstwy; najwyższa to mistyk: on żyje w klimacie kreatywności. Poezja, czasami, przynosi skarby z drugiego świata; naukowiec, również bardzo rzadko, ale kiedy tylko może odwiedzić to, co ostateczne, przynosi coś cennego światu. Jedno jest pewne - mistyk, naukowiec, poeta - wszystko, co przychodzi na ten świat, pochodzi z innego świata. Przynieść to, co nieznane, to kreatywność. Przynieść to, co nieznane, do znanego, to kreatywność. Pomóc Bogu w objawieniu się w jakiejś formie to kreatywność.

To, co wznosi się i opada, składa się z tego, z czego się wznosi. Ostatecznością wszechświata jest Bóg Arunachala. Medytując nad Nim lub nad widzącym, Jaźnią, pojawia się mentalna wibracja „Ja”, do której wszystko się sprowadza. Śledząc źródło „Ja”, pozostaje tylko pierwotne „Ja-Ja”, które jest niewypowiedziane. Miejsce realizacji jest wewnątrz, a poszukujący nie znajdzie go jako obiektu na zewnątrz siebie. To miejsce to błogość i jest rdzeniem wszystkich istot. Dlatego nazywane jest Sercem. Jedynym pożytecznym celem obecnego życia jest skierowanie się do wnętrza i zrealizowanie tego. Nie ma nic innego do zrobienia.

Bez żywej Prawdy Bóg jest wszędzie.

Cierpienie jest drogą do Realizacji Boga.

Miłość jest odbiciem jedności Boga w świecie dualizmu. Stanowi całą istotę stworzenia.

Człowiek powinien drżeć, świat powinien wibrować, całe niebo powinno być głęboko poruszone, gdy Syn Boży pojawi się na ołtarzu w rękach kapłana.

Krajobraz gór namalowany na nieustannie zmieniającej się błękitnej płaszczyźnie nieba, tajemniczy mechanizm ludzkiego ciała, róża, zielony dywan trawy, wielkoduszność dusz, wyniosłość umysłów, głębokość miłości - wszystko to przypomina nam Boga, który jest piękny i szlachetny.

W modlitwie werbalnej mówimy do Boga; w modlitwie umysłowej to On mówi do nas. To wtedy Bóg wlewa się w nas.

Ten, kto jest wytrwały, odnajdzie Boga. Więc staraj się, aby medytacja była regularnym doświadczeniem w twoim życiu.

Styl Boga czczonego w kościele, meczecie i synagodze wydaje się zupełnie inny od stylu naturalnego wszechświata.

Bóg stworzył świat jakby w zabawie.

...im bardziej osoba staje się duchowo nastawiona lub postępuje w stronę Boga, tym bardziej tolerancyjna się staje i tym mniej dostrzega różnic.

Przeklęte duchy! Możecie robić tylko to, co ręka Boga pozwala wam robić.

Nie różnicuj między guru a bogiem.

Módl się do Boga, aby twoje przywiązanie do przemijających rzeczy, takich jak bogactwo, imię i wygody, stawało się coraz mniejsze z dnia na dzień.

Nawet wiara w Boga to tylko etap na drodze. Ostatecznie porzucasz wszystko, bo dochodzisz do czegoś tak prostego, że nie ma słów, by to wyrazić.

Kreatywność sama w sobie jest boska. Kreatywność sama w sobie to boskość.

Człowiek powinien gorąco pragnąć dobra wszystkich Bożych stworzeń i modlić się, abyśmy mieli siłę do tego.

Tęsknota daje ci moc błogosławienia. Błogosław całe stworzenie. Bo tęsknota w tobie to Bóg.