Kiedy tańczymy, sama podróż jest celem, tak samo jak w muzyce celem jest samo granie. I to samo jest prawdą w medytacji. Medytacja to odkrycie, że cel życia osiągany jest zawsze w bieżącym momencie.

Odłóż książkę, opis, tradycję, autorytet i wyrusz w podróż odkrywania siebie. Kochaj i nie daj się złapać w opinie i pomysły na temat tego, czym jest miłość lub czym powinna być. Kiedy kochasz, wszystko stanie się właściwe. Miłość ma swoją własną akcję.

Wstąpienie do Boskiego Życia to ludzka podróż, Praca prac, Akceptowalna Ofiara. To jedyne prawdziwe zajęcie człowieka na świecie i uzasadnienie jego istnienia, bez którego byłby tylko owadem pełzającym wśród efemerycznych owadów na kawałku błota i wody, który udało się utworzyć wśród przerażających ogromów fizycznego wszechświata.

Na początku podróży zastanawiasz się, jak długo potrwa i czy uda ci się w tym życiu. Później zobaczysz, że miejsce, do którego zmierzasz, to TU, a dotrzesz TERAZ... więc przestajesz pytać.

W duchowej podróży rozumiesz, że cierpienie staje się czymś, co zostało ci dane, aby pokazać ci, gdzie twój umysł wciąż jest zakleszczony. To pojazd, który pomaga ci w pracy. Dlatego nazywa się to łaską.

Doświadczenia są tak niezliczone i różnorodne, że podróż wydaje się niekończąca, a Cel jest zawsze poza zasięgiem wzroku. Ale cud w tym, że kiedy w końcu dotrzesz do Celu, odkryjesz, że wcale nie podróżowałeś! To była podróż stąd do Tutaj.

Jeśli podróżny nie spotka kogoś, kto byłby lepszy od niego lub jego równego, niech stanowczo trzyma się swojej samotnej podróży; nie ma towarzystwa z głupcem.

Jesteś świetlistą tajemnicą, w której cały wszechświat ze swoimi formami i zjawiskami powstaje i zanika. Kiedy ta realizacja następuje, następuje całkowita transformacja twojego osobistego ja w twoje uniwersalne ja . . . całkowita utrata wszelkiego strachu, w tym śmierci. Stałeś się istotą, która emanuje miłością tak, jak słońce emanuje światłem. W końcu dotarłeś do miejsca, z którego zaczęła się twoja podróż.

Najważniejszym krokiem na twojej drodze do oświecenia jest to: naucz się odłączyć od swojego umysłu. Za każdym razem, gdy tworzysz lukę w strumieniu myśli, światło twojej świadomości staje się silniejsze. Pewnego dnia możesz złapać się na tym, że uśmiechasz się do głosu w swojej głowie, tak jak uśmiechasz się do figli dziecka. To oznacza, że już nie traktujesz treści swojego umysłu aż tak poważnie, ponieważ twoje poczucie jaźni nie zależy od niego.

Medytacja to podróż od dźwięku do ciszy, od ruchu do spokoju, od ograniczonej tożsamości do nieograniczonej przestrzeni.

Umysł i ciało przebyły tę drogę, ale prawdziwe miejsce, do którego należysz, to twoje własne serce. Jest ono nieskończone, więc gdziekolwiek pójdziesz, zawsze jesteś w domu.

Dzięki wytrwałej i utrzymanej praktyce każdy i każda może odbyć jogiczną podróż i osiągnąć cel oświecenia i wolności.

Wyruszając w podróż, nie szukaj porady u kogoś, kto nigdy nie opuścił domu.

Jestem sam i moja duchowa podróż to moje doświadczenie. To jest prawdziwe doświadczenie wolności i niezależności. Potem zaczynamy dostrzegać, że bycie samotnym to bardzo piękna rzecz. Nikt nie przeszkadza w naszej wizji. Mamy pełną panoramiczną wizję.

Kiedy tańczymy, sam proces jest celem, tak jak kiedy gramy na instrumentach, sama gra jest celem.

Zanim wyruszysz w drogę zemsty, wykop dwa groby.

Każda część podróży jest ważna dla całości.

Nasza droga jest czasami wyboista, a czasami gładka; niemniej jednak życie to nieustanna podróż... wszystko, co robimy, traktowane jest jako nasza podróż, nasza droga. Ta droga polega na otwieraniu się na drogę, otwieraniu się na kroki, które mamy zamiar podjąć.

Zaczynasz rozumieć, że wojownictwo to ścieżka lub nić, która przebiega przez całe twoje życie. To nie tylko technika, którą stosujesz, gdy jesteś nieszczęśliwy lub przygnębiony. Wojownictwo to ciągła podróż. Być wojownikiem to nauczyć się być autentycznym w każdej chwili swojego życia. To dyscyplina wojownika.

Joga jest tak stara i tradycyjna jak cywilizacja, ale nadal istnieje we współczesnym społeczeństwie jako sposób osiągania istotnej witalności. Jednak joga wymaga, abyśmy rozwijali nie tylko siłę ciała, ale także uwagę i świadomość umysłu. Jogi wie, że ciało fizyczne to nie tylko świątynia naszej duszy, ale także środek, za pomocą którego wyruszamy w wewnętrzną podróż ku rdzeniowi.

Medytacja jest najbardziej niezwykłą rzeczą, jeśli wiesz, jak to zrobić, i nie możesz tego nauczyć się od nikogo; i to jest jej piękno. To nie jest coś, czego się uczysz, technika, dlatego nie ma w niej autorytetu. Dlatego jeśli chcesz poznać siebie, obserwuj siebie, obserwuj, jak chodzisz, jak mówisz, jak jesz, co mówisz, plotki, nienawiść, zazdrość. Jeśli jesteś tego świadomy, bez żadnego wyboru, wszystko to jest częścią medytacji, a gdy idziesz, gdy podróżujesz, gdy ten ruch postępuje, cały ten ruch jest medytacją. A potem ten ruch jest nieskończony, ponadczasowy.

Kosmiczny humor, zwłaszcza w odniesieniu do własnej sytuacji, jest ważną częścią twojej podróży.

Kiedy wiara jest wystarczająco silna, wystarczy po prostu być. To podróż ku prostocie, ku ciszy, ku radości, która nie jest związana z czasem. To podróż, która zabrała nas z pierwotnej identyfikacji z naszym ciałem i psychiką, do identyfikacji z Bogiem, a ostatecznie poza identyfikację.