Przyzwyczaj się wierzyć, że śmierć nie jest dla nas niczym, ponieważ dobro i zło zakładają świadomość, a śmierć jest pozbawieniem całej świadomości; dlatego prawidłowe zrozumienie, że śmierć nie jest dla nas niczym, sprawia, że śmiertelność życia jest przyjemna, nie poprzez dodanie nieograniczonego czasu do życia, ale poprzez pozbycie się pragnienia nieśmiertelności. Życie nie ma żadnego strachu; dla tych, którzy dokładnie rozumieją, że nie ma dla nich żadnych lęków w zaprzestaniu życia.

Życie to więcej niż materia. Gdyby było tylko materią, nie byłoby potrzeby komfortu. Materia nie odczuwa komfortu ani dyskomfortu, piękna ani brzydoty, miłości ani współczucia, radości ani smutku. Czy krzesło kiedykolwiek poczuje smutek czy radość? Nie, materia nie ma tych subtelniejszych wartości. One należą do sfery ducha. Ale życie to także więcej niż duch. Gdyby było tylko duchem, nie byłoby potrzeby wody, jedzenia ani odpoczynku. Ludzkie życie jest połączeniem zarówno materii, jak i ducha.

Jeśli człowiek jest zimny i sztywny, czuje w sobie, jakby był w grobie. Nie żyje, nie potrafi cieszyć się tym życiem, ponieważ nie może wyrażać siebie i nie widzi światła i życia na zewnątrz. Co powstrzymuje człowieka od rozwoju cech serca? Jego wymagające nastawienie. Chce zrobić z miłości interes. Mówi: "Jeśli ty mnie pokochasz, ja cię pokocham". Kiedy mężczyzna zaczyna mierzyć i ważyć swoje przysługi, usługi i wszystko, co robi dla osoby, którą kocha, przestaje rozumieć, czym jest miłość. Miłość widzi ukochanego i nic więcej.

Życie jest tu, aby cieszyć się!

Dzięki własnym wysiłkom przebudź się, obserwuj siebie. I żyj radośnie.

Nic nie zadowoli osoby, która nie potrafi cieszyć się życiem.

Przestrzeń i cisza są synonimami. Radość, spełnienie przynoszą ciszę. Pożądanie przynosi hałas. Cisza jest lekarstwem, ponieważ w ciszy wracasz do źródła, a to tworzy radość.

Działanie, na które wpływ mają takie przyczyny, jak omdlenie, sen, nadmierna radość, smutek, opętanie przez duchy, strach itp., trafia do serca, swojego miejsca.

Jeśli ktoś robi wszystko z postawą seva (służby), będzie cieszyć się prawdziwym pokojem.

Nic z zewnątrz nie może powstrzymać człowieka od czerpania trwałego pokoju i trwałej radości w życiu, ponieważ jest to istotna natura jego własnej duszy.

Ograniczenie własnej wolności może wydawać się czymś negatywnym i nieprzyjemnym, ale miłość czyni to czymś pozytywnym, radosnym i twórczym. Wolność istnieje dla miłości.

Słowa mogą ranić lub leczyć. Celem mowy musi być zawsze tworzenie radości w słuchaczu.

Pragnij zobaczyć Boga, bój się Go stracić, i ciesz się wszystkim, co może do Niego prowadzić. Jeśli będziesz postępować w ten sposób, zawsze będziesz żył w wielkim pokoju.

Pokój jest obecny tutaj i teraz, w nas samych i we wszystkim, co robimy i widzimy... Każdy oddech, który bierzemy, każdy krok, który stawiamy, może być wypełniony pokojem, radością i spokojem.

To, co nazywamy radością, Bóg nazywa naszą doskonałością. Każdy człowiek przyszedł na świat z przesłaniem doskonałości. Każdy człowiek pewnego dnia zrealizuje najwyższą Prawdę. Każdy człowiek jest przeznaczony do spełnienia. To prawo narodzinowej duszy.

Ten, kto cieszy się pięknem teraźniejszego momentu, naprawdę żyje.

Dla mnie modlitwa jest przypływem serca; to proste spojrzenie skierowane ku niebu, to wołanie o uznanie i miłość, obejmujące zarówno próbę, jak i radość.

Jutrzejszy dzień będzie wiecznością; wtedy Jezus odda ci stotnie razy piękne, należne radości, które poświęcasz dla niego.

Dla mnie modlitwa to skok serca ku górze, spokojne spojrzenie w niebo, wołanie wdzięczności i miłości, które wypowiadam z głębi smutku, jak również z wysokości radości.

Medytacja to nic innego jak próba odrzucenia wszystkich obcych elementów, byś mogła zobaczyć siebie taką, jaka byłaś przed narodzinami, odbitą w czystości. To wielka cisza i wielka radość, by tam być, a gdy tylko zaczniesz tam trwać, nie ma śmierci ani czasu. Wszystki lęk, chciwość, gniew znikają: jesteś po prostu tam, bez żadnych idei, bez pragnień.

Nawet gdy człowiek cierpi ból z powodu ciernia, który wbił się w jego rękę, choć zostanie natychmiast wyjęty, jest to kara, która na niego spadła, a najmniejsza przyjemność, którą odczuwa, jest nagrodą; wszystko to jest wymierzane przez surową sprawiedliwość; jak mówi Pismo: "wszystkie Jego drogi to są wyroki" (Pwt. 32,4); my jesteśmy jedynie nieświadomi działania tego wyroku.

Współczucie nie ma nic wspólnego z osiągnięciami. Jest przestronne i bardzo hojnie. Kiedy człowiek rozwija prawdziwe współczucie, nie jest pewny, czy jest hojnym wobec innych, czy wobec siebie, ponieważ współczucie jest hojnością środowiskową, bez kierunku, bez „dla mnie” i bez „dla nich”. Jest wypełnione radością, spontaniczną radością, stałą radością w sensie zaufania, w sensie, że radość zawiera ogromne bogactwo, obfitość.

Postrzegaj całą materię jako żywą duszę i ciesz się całą materią jako żywą duszą. Wtedy twoja wiedza i świadomość zawsze pozostaną w kosmicznej świadomości.