Bez doświadczenia radości życia, nie możesz szukać źródła życia.

Jeśli chcesz szczęścia na rok, odziedzicz majątek. Jeśli chcesz szczęścia na całe życie, pomóż komuś innemu.

Każdy musi mieć przynajmniej prosty proces duchowy w swoim życiu. Bez tego stabilizującego czynnika rozwój gospodarczy nie oznacza lepszego życia.

Prawem życia jest zostawić za sobą ziemię, na której się stoi, a następnie zrobić krok naprzód.

Stawianie dobrobytu innych ponad własnym tworzy inny rodzaj siły, siłę, która poprowadzi cię przez życie i poza nie.

... zjednoczmy się nie pomimo naszych różnic, ale poprzez nie. Różnice nigdy nie mogą zostać zatarte, a życie byłoby o wiele uboższe bez nich. Niech wszystkie rasy ludzkie zachowają swoje osobowości, a mimo to zbliżą się, nie w martwej jednolitości, ale w żywej jedności.

Moja wdzięczność serca to pełnia mojego życia.

Nasze pokorne nastawienie do służby w życiu decyduje o tym, jaki wpływ będzie miało śpiewanie na naszą świadomość. W przeciwnym razie możemy śpiewać przez miliony i miliony narodzin, zanim faktycznie osiągniemy cel.

Kiedy ktoś jest bez ego, staje się natychmiast wolny od wszystkich osobistych osądów i postrzega życie oraz świat boskimi oczami i umysłem. Nic ich nie obraża, a oni pozostają w doskonałym spokoju i pokoju zawsze.

Życie mija. Wieczność nadchodzi, by spotkać nas wielkimi krokami. Wkrótce będziemy żyć samym życiem Jezusa. Po głębokim wypiciu z źródła wszelkiej goryczy, będziemy z deifikowani w samym źródle wszelkiej radości, wszelkiej rozkoszy.

Nasze życie jest całkowicie oparte i zakorzenione w miłości, a bez miłości nie możemy żyć.

Masz wolność, zdolność i autorytet, by kochać swoje życie. Po prostu bądź sobą, a potem czekaj.

Niech nic w twoim życiu nie zostanie zrobione, co wywołałoby strach, jeśli stanie się znane twojemu sąsiadowi.

Wiedza to ciężar, jeśli odbiera ci niewinność. Wiedza to ciężar, jeśli nie jest zintegrowana z życiem. Wiedza to ciężar, jeśli nie przynosi radości. Wiedza to ciężar, jeśli daje ci poczucie, że jesteś mądry. Wiedza to ciężar, jeśli nie wyzwala cię. Wiedza to ciężar, jeśli sprawia, że czujesz się wyjątkowy.

Czy kiedykolwiek zauważyłeś drzewo stojące nagie na tle nieba, jak piękne ono jest? Wszystkie jego gałęzie są wyraźnie zarysowane, a w jego nagosti jest poemat, jest pieśń. Każdy liść odszedł i czeka na wiosnę. Gdy przychodzi wiosna, znowu wypełnia drzewo muzyką wielu liści, które w odpowiednim czasie spadają i zostają porwane. I to jest sposób życia.

Twoje życie staje się żywą celebracją, twoje relacje stają się festiwalem. Cokolwiek robisz, każda chwila jest festiwalem. Jesz, a jedzenie staje się celebracją; bierzesz kąpiel, a kąpiel staje się celebracją; mówisz, a mówienie staje się celebracją; relacja staje się celebracją. Twoje zewnętrzne życie staje się festiwalem, nie ma w nim smutku. Jak smutek może istnieć w ciszy?

Jest również w rozpaczy z powodu niemożności zrozumienia lub wniesienia jakiegokolwiek produktywnego wkładu w wysoce zorganizowany chaos naszego systemu polityczno-ekonomicznego, że duża liczba ludzi po prostu porzuca zobowiązania polityczne i społeczne. Pozwalają po prostu, by społeczeństwo zostało przejęte przez wzór organizacji, który jest tak samo samopowielający się jak chwast, a którego cele i wartości nie są ludzkie ani instynktowne, lecz mechaniczne.

Pamiętaj, że dopóki nie staniesz się buddą, zmarnowałeś swoje życie. Budda to twoje kwitnienie, twój zapach. Drzewo spełnia się, kiedy kwitnie, a człowiek spełnia się, gdy uwalnia zapach buddy, gdy staje się świetlisty; wtedy zaczyna wiedzieć, kim jest. W poznaniu tego, wszystko jest poznane. W poznaniu tego, Bóg jest poznany. W poznaniu tego, prawda jest osiągnięta - stajesz się prawdą, a prawda wyzwala. Prawda to wolność.

Widziałeś, że wszechświat jest w istocie magiczną iluzją i cudowną grą, i że nie ma oddzielnego „ciebie”, który mógłby coś z niego wyciągnąć, jakby życie było bankiem do obrabowania. Jedynym prawdziwym „tobą” jest to, co przychodzi i odchodzi, manifestuje się i wycofuje wiecznie w i jako każda istota świadoma. Bo „ty” to wszechświat patrzący na siebie z miliardów punktów widzenia, punktów, które przychodzą i odchodzą, tak że wizja jest zawsze nowa.

Gandhi ma solidne powody ekonomiczne i kulturowe, by zachęcać do odrodzenia przemysłów wiejskich, ale nie doradza fanatycznego odrzucenia wszelkiego postępu. Maszyny, pociągi, samochody, telegraf odegrały ważną rolę w jego własnym kolosalnym życiu! Pięćdziesiąt lat służby publicznej, zarówno w więzieniu, jak i poza nim, codzienne zmagania z praktycznymi szczegółami i twardą rzeczywistością politycznego świata tylko zwiększyły jego równowagę, otwartość, zdrowy rozsądek i poczucie humoru w obliczu dziwacznych ludzkich zjawisk.

Macierzyństwo to szczególna wspólnota z tajemnicą życia, jak rozwija się w łonie matki. Matka napełnia się zdumieniem nad tą tajemnicą życia i „rozumie” unikalną intuicją, co dzieje się w jej wnętrzu. W świetle „początku” matka przyjmuje i kocha jako osobę dziecko, które nosi w swoim łonie. Ten unikalny kontakt z nowym człowiekiem rozwijającym się w niej rodzi postawę wobec istot ludzkich - nie tylko wobec swojego własnego dziecka, ale każdego człowieka - która głęboko kształtuje osobowość kobiety.

Każdy umysł ma swoje własne kryteria dobra i zła, słusznego i niesłusznego. To kryterium kształtuje się na podstawie tego, czego człowiek doświadczył w życiu, co widział lub słyszał; zależy ono również od przekonań o danej religii, urodzenia w danym narodzie i pochodzenia w określonej rasie. Jednak to, co naprawdę można nazwać dobrem lub złem, słusznym lub niesłusznym, to to, co pociesza umysł, i to, co powoduje w nim niepokój. To nieprawda, chociaż może się wydawać, że to niepokój wywołuje złe postępowanie. W rzeczywistości to złe postępowanie powoduje niepokój, a słuszne postępowanie przynosi pocieszenie.

Oddech i umysł są ze sobą powiązane. Kiedy niepokój prany znika, życie staje się boskie.