Smutek jest na poziomie ciała i umysłu, a ja jestem niezmiennym świadkiem tego ... Kiedy umysł się zamyka, smutek, który on nosi, również znika z umysłem.

Pamiętaj, że nic, co dzieje się w umyśle, nie jest 'tobą' i nic z tego nie jest twoją sprawą. Nie musisz martwić się myślami, które pojawiają się w tobie. Wystarczy, że pamiętasz, że myśli to nie ty.

Jesteśmy twórcami naszego własnego szczęścia i cierpienia, ponieważ wszystko ma swoje źródło w umyśle.

Nigdy nie zapominaj, że wszystko, co się dzieje, jest dla twojego dobra. Mając to na uwadze, poddaj się Boskiemu i znoś wszystkie radości i smutki jako dar Boży.

Pokonaj swój umysł, a zdobędziesz świat.

Rozwijanie troski o innych, myślenie o nich jako o częściach nas samych, przynosi pewność siebie, zmniejsza nasze poczucie podejrzliwości i nieufności oraz umożliwia nam rozwijanie spokojnego umysłu.

Ciało wolne od chorób, oddech wolny od drgań, umysł wolny od stresu, intelekt wolny od zahamowań, pamięć wolna od obsesji, ego, które obejmuje wszystko, oraz dusza wolna od smutku to prawo narodzin każdego człowieka.

Joga używa ciała do dyscyplinowania umysłu i osiągania duszy.

Skąd pochodzi to "Ja"? Szukaj tego wewnątrz, a potem zniknie. To jest dążenie do mądrości. Kiedy umysł bezustannie bada swoją własną naturę, okazuje się, że nie ma czegoś takiego jak umysł. To jest bezpośrednia droga dla wszystkich. Umysł to tylko myśli. Spośród wszystkich myśli myśl "Ja" jest korzeniem.

Umysł osoby medytującej nad jednym obiektem staje się skupiony. A skupienie umysłu prowadzi do przebywania w sobie. Prawdziwe osiągnięcie polega na byciu w pełni świadomym, na byciu świadomym otoczenia i ludzi wokół, na poruszaniu się wśród nich wszystkich, ale nie łączeniu świadomości z otoczeniem. Należy pozostać w wewnętrznej, niezależnej świadomości.

Jeśli jesteś Turiya, czystą świadomością, nie masz problemów. Jeśli masz problemy, to w pewnym sensie wciąż identyfikujesz się z ciałem i umysłem… Problemy zawsze są obecne w trzech stanach, ale w jednej rzeczywistości poza tymi trzema stanami nie ma problemu… Uświadomienie sobie siebie jako tego, a potem życie w stanie czuwania, w stanie snu i w stanie głębokiego snu — nie jesteś przez nie dotknięty.

Medytacja to nie siedzenie i wiercenie się, marzenia na jawie, martwienie się lub fantazjowanie. Medytacja to patrzenie, spokojne obserwowanie samego umysłu. Spokojna obserwacja sprawia, że umysł staje się spokojniejszy. Spokój umysłu tworzy moc, by wnikać coraz głębiej w warstwy samskar, w wszystkie ukryte wspomnienia i wrażenia, które codziennie wywołują nasze nawyki i osobowości. Jednak, spokojnie i bardzo cicho wchodząc w samskary i obserwując je, one są wypalane; wypływają na powierzchnię i rozpływają się. To proces oczyszczania. Jest to bardzo potężna praktyka, a zarazem niezbędna. Medytacja to dokładna metoda uświadomienia sobie, kim jesteś. To podstawowe szkolenie w poznawaniu swojego wewnętrznego świata.

Kiedy umysł jest pełen światowych pragnień, to ich natura dezorientuje umysł. Wycofaj umysł z rzeczy zewnętrznych i skieruj go do wewnątrz.

To w tym długim ciele, z jego umysłem i pojęciami, ogłaszam, że istnieje świat, początek świata, zanik świata i ścieżka prowadząca do zaniku świata.

Nasze życie kształtuje nasz umysł; stajemy się tym, o czym myślimy.

Jak możemy wyeliminować najgłębsze źródło wszystkich niezadowalających doświadczeń? Tylko przez rozwijanie pewnych cech w naszym strumieniu umysłowym.

W umyśle indyjskim nie ma nic wyższego niż ideały religijne, to jest kluczowa cecha życia indyjskiego.

Czy potrafisz użyć racjonalnego umysłu, aby przekroczyć samego siebie?

Znalazłem Żydów, którzy są bardziej otwarci niż większość białych na kwestie rasy i polityki, może dlatego, że sami historycznie byli ofiarami uprzedzeń.

Spotkaj się z własnym sobą. Bądź ze sobą, słuchaj go, posłuchaj go, pielęgnuj go, pamiętaj o nim nieustannie. Nie potrzebujesz żadnego innego przewodnika.

Potrzebujemy nowej apologetyki, skierowanej na dzisiejsze potrzeby, która ma na uwadze, że naszą misją nie jest wygrywanie sporów, lecz zdobywanie dusz... Taka apologetyka musi oddychać duchem humanizmu, tą pokorą i współczuciem, które rozumieją niepokoje i pytania ludzi.

Skoncentruj umysł na teraźniejszym momencie.

Nie polegaj na umyśle w kwestii wyzwolenia. To umysł wprowadził cię w niewolę. Przekrocz go całkowicie.