Silny umysł może pokonać każde wyzwanie.

Rzeczy mogą dawać przyjemność umysłowi i zmysłom, ale tylko miłość może dawać przyjemność sercu. A ostatecznie to jest to, czego szukamy.

Jeśli masz odpowiedni umysł, twoje ciało może zrobić wszystko.

Modlitwa z głębi i modlitwa z powierzchni to dwie modlitwy. Można wypowiadać to, co Chrystus nazwał "bezużytecznymi powtórzeniami", po prostu powtarzając modlitwę; nie koncentruje się na jej znaczeniu. Jeśli głębia serca wysłuchała modlitwy, Bóg ją wysłuchał.

Aplikacja sushumny jest najważniejszym czynnikiem w duchowej praktyce. W momencie, gdy sushumna jest obudzona, umysł pragnie wejść do wewnętrznego świata. Kiedy przepływ ida i pingala skierowany jest ku sushumnie, a rozproszenia zostają usunięte, medytacja płynie sama.

Jeśli użyjesz umysłu, aby szukać Buddy, nie zobaczysz Buddy.

Nie zmuszaj dzieci do nauki przemocą i surowością, ale kieruj je do niej przez to, co rozwesela ich umysły.

Ten, kto nie odwrócił się od złego postępowania, czyje zmysły są niekontrolowane, kto nie jest spokojny, czyj umysł nie jest w spokoju, nigdy nie osiągnie tego Atmana nawet dzięki wiedzy.

Człowiek nie może być oświecony przez żadną organizację, wiarę, dogmat, kapłana czy rytuał, ani przez żadną filozoficzną wiedzę czy technikę psychologiczną. Musi to znaleźć przez zrozumienie treści swojego własnego umysłu, przez obserwację, a nie przez intelektualną analizę czy introspektywną sekcję.

Prosta metoda do oświecenia to najpierw poznać siebie. Naucz się pracować ze sobą; nie rezygnuj z tego. Rezygnuj z wszystkiego innego, ale nie rezygnuj z tego celu. Przypomnij sobie: „Będę kontynuować pracę nad sobą. Mogę to zrobić, zrobię to, muszę to zrobić.” Zapamiętaj te trzy zdania: „Mogę to zrobić. Zrobię to, i muszę to zrobić.”

Kiedy medytujesz, to, co robisz, to wejście w spokojny, cichy umysł. Musimy być w pełni świadomi pojawiających się i atakujących myśli. To znaczy, że nie powinniśmy pozwolić żadnej myśli, boskiej ani nieboskiej, dobrej ani złej, wejść do naszego umysłu. Nasz umysł powinien być całkowicie cichy. Następnie musimy udać się głęboko w siebie; tam musimy obserwować nasze prawdziwe istnienie.

Naucz się patrzeć bez wyobraźni, słuchać bez zniekształceń: to wszystko. Przestań nadawać nazwy i kształty temu, co jest zasadniczo bezimienne i bezkształtne, uświadom sobie, że każdy sposób postrzegania jest subiektywny, że to, co widzisz lub słyszysz, dotykasz lub wąchasz, czujesz lub myślisz, oczekujesz lub wyobrażasz, znajduje się w umyśle, a nie w rzeczywistości, a doświadczysz pokoju i wolności od lęku.

Pamiętaj, inteligencja nie jest częścią umysłu. Intelekt jest, ale inteligencja nie; dlatego intelektualista jest pełen umysłu, ale w życiu zachowuje się bardzo nieinteligentnie. Ma pewną ekspertyzę, jest intelektualnie wykształcony do wykonywania określonego zadania, jego umysł działa jak komputer. Ale życie nie jest jednolinijne, nie możesz wyczerpać go w jednej ekspertyzie; jest wielowymiarowe.

Kiedy twój umysł jest cichy, wchodzisz w przepływ miłości i po prostu płyniesz z chwili na chwilę tak naturalnie jak oddychanie. Cokolwiek się pojawi, obejmuję to miłością w tej chwili. To moja praktyka polerowania lustra, aby odzwierciedlało miłość. W tej chwili jest tylko świadomość i miłość. Jeśli ktoś zapyta mnie, jak dostać się do swojego serca, daję im tę praktykę: Jestem Miłością Świadomą.

Kiedy mamy nasze ciało i umysł w porządku, wszystko inne będzie istniało w odpowiednim miejscu, w odpowiedni sposób. Ale zazwyczaj, nie będąc tego świadomi, próbujemy zmienić coś poza nami; próbujemy porządkować rzeczy wokół nas. Ale niemożliwe jest uporządkowanie rzeczy, jeśli ty sam nie jesteś w porządku. Kiedy robisz rzeczy w odpowiedni sposób, o odpowiednim czasie, wszystko inne zostanie uporządkowane.

Kiedy umysł jest cichy, poznajemy siebie jako czystego świadka. Wycofujemy się z doświadczenia i jego doświadczającego oraz stajemy w czystej świadomości, która jest pomiędzy a poza tymi dwoma. Osobowość, oparta na identyfikacji ze sobą, na wyobrażeniu sobie, że jest czymś: "jestem tym, jestem tamtym", trwa, ale tylko jako część obiektywnego świata. Jej identyfikacja z świadkiem pęka.

Kiedy ciągle wiesz i czujesz siebie jako przestrzeń świadomości, a nie to, co pojawia się w świadomości - wrażenia zmysłowe, myśli, emocje - wtedy można powiedzieć, że jesteś oświecony... z wyjątkiem tego, że nie pomyślisz ani nie powiesz o sobie, że jesteś "oświecony", ponieważ to natychmiast stworzyłoby kolejną identyfikację opartą na umyśle i tym samym zakończyłoby twoje "oświecenie".

Używaj swojego umysłu. Pamiętaj. Obserwuj. Nie różnisz się od innych. Większość ich doświadczeń jest ważna również dla ciebie. Myśl jasno i głęboko, zagłęb się w strukturę swoich pragnień i ich konsekwencje. Są one bardzo ważną częścią twojej psychicznej i emocjonalnej struktury i silnie wpływają na twoje działania. Pamiętaj, nie możesz porzucić tego, czego nie znasz. Aby wyjść poza siebie, musisz poznać siebie.

Czekanie to stan umysłu. Zasadniczo oznacza to, że chcesz przyszłości, nie chcesz teraźniejszości. Nie chcesz tego, co masz, i chcesz to, czego nie masz. W każdej formie czekania nieświadomie tworzysz wewnętrzny konflikt między twoim tutaj i teraz, gdzie nie chcesz być, a projekcją przyszłości, gdzie chcesz być. To znacznie obniża jakość twojego życia, sprawiając, że tracisz teraźniejszość.

Wiara, jak używam tego słowa tutaj, to naleganie, że prawda jest tym, czym człowiek chciałby, aby była. Wierzący otworzy umysł na prawdę, pod warunkiem, że będzie ona pasować do jego uprzednich przekonań i życzeń. Wiara natomiast to nieograniczone otwarcie umysłu na prawdę, niezależnie od tego, czym się ona okaże. Wiara nie ma uprzedzeń; to skok w nieznane. Wiara trzyma się, ale wiara puszcza.

Zanim zapanuje pokój, konieczna jest wojna, a ta wojna musi być stoczona z samym sobą. Naszym najgorszym wrogiem jesteśmy my sami: nasze wady, nasze słabości, nasze ograniczenia. A nasz umysł to taki zdrajca! Co robi? Ukrywa nasze wady nawet przed naszymi własnymi oczami i wskazuje nam przyczynę wszystkich naszych trudności: innych! W ten sposób ciągle nas zwodzi, utrzymując nas w nieświadomości prawdziwego wroga i popycha nas w stronę tych innych, by z nimi walczyć, pokazując ich nam jako naszych wrogów.

Jeśli wiesz, że wszystko pochodzi z umysłu, nie przywiązuj się. Kiedy się przywiązujesz, nie jesteś świadomy. Ale kiedy zobaczysz swoją naturę, cały Kanon staje się tylko prozą. Tysiące sutr i szastr tylko prowadzą do czystego umysłu. Zrozumienie przychodzi w trakcie zdania. Po co doktryny? Ostateczna Prawda jest poza słowami. Doktryny to słowa. To nie jest Droga. Droga jest bezsłowna. Słowa to iluzje... Nie przywiązuj się do pozorów, a przełamiesz wszystkie bariery...

Choroba nie dotyczy tylko ciała, może dotyczyć umysłu, może dotyczyć twojej inteligencji; może być w zahamowaniach twojego intelektu.