Wartości ludzkie rodzą się z człowiekiem. Nie pochodzą one z zewnątrz. Człowiek w swojej ignorancji nie jest świadomy tych wartości. Kiedy człowiek pozbędzie się swojej ignorancji, doświadczy swojej boskiej natury.

Radość nie potrzebuje przedmiotu; to nasza natura.

Uwolnij swoje pragnienie; nie ograniczaj go do ograniczonego. W bezgraniczności pragnienia jest twoja ostateczna natura.

Skąd pochodzi to "Ja"? Szukaj tego wewnątrz, a potem zniknie. To jest dążenie do mądrości. Kiedy umysł bezustannie bada swoją własną naturę, okazuje się, że nie ma czegoś takiego jak umysł. To jest bezpośrednia droga dla wszystkich. Umysł to tylko myśli. Spośród wszystkich myśli myśl "Ja" jest korzeniem.

Kiedy ta miłość, niebiański dar Natury, pojawia się w sercu, usuwa wszystkie przyczyny pobudzenia z organizmu i ochładza go do całkowicie normalnego stanu; wzmacniając siły witalne, wypędza wszystkie obce substancje – zarazki chorób – naturalnymi drogami (np. pocenie). Dzięki temu człowiek staje się doskonale zdrowy na ciele i umyśle oraz jest w stanie właściwie rozumieć wskazówki Natury.

Osoba, która potrafi swobodnie przyznać, że życie jest pełne trudności, może być wolna, ponieważ uznaje naturę życia - że nie może być niczym innym.

Kiedy umysł jest pełen światowych pragnień, to ich natura dezorientuje umysł. Wycofaj umysł z rzeczy zewnętrznych i skieruj go do wewnątrz.

Niewielu śmiertelników wie, że królestwo Boga obejmuje królestwo ziemskich spełnień. … Boska sfera rozciąga się na ziemską, ale ta druga, złudna z natury, nie zawiera istoty Rzeczywistości.

Kiedy osądzasz innych, spójrz na siebie - ty też masz wady, a boska natura zaakceptowała cię ze wszystkimi twoimi wadami. Ona cię nie osądza. Kim jesteś, by osądzać?

Nie można używać różnych kategorii istot - zwierząt, roślin, żywiołów natury - według własnych potrzeb ekonomicznych, nie ponosząc konsekwencji. Trzeba wziąć pod uwagę naturę każdej istoty i jej wzajemne powiązanie w uporządkowanym systemie, jakim jest kosmos.

To, co nazywamy mocami, tajemnicami natury i siłą, znajduje się wszystko w nas. W świecie zewnętrznym są tylko zmiany.

Znasz swoją prawdziwą naturę [jako boską]. Jesteś królem, a grasz rolę żebraka... Wszystko to zabawa. Poznaj to i graj. To wszystko, co w tym jest. Potem to ćwicz. Cały wszechświat to ogromna zabawa.

Świadomość jest podstawą całego życia i polem wszelkich możliwości. Jej natura polega na rozszerzaniu się i rozwijaniu pełnego potencjału. Impuls do ewolucji jest więc wrodzony w samej naturze życia.

Głębie psychiczne to natura, a natura to twórcze życie.

Żyjąc w harmonii z naturą, zyskujemy zdrowy umysł i ciało.

Aby znaleźć Buddę, musisz tylko zobaczyć swoją naturę.

W przerażeniu przed śmiercią udałem się w góry - raz po raz medytowałem nad niepewnością godziny śmierci, zdobywając twierdzę nieśmiertelnej, niekończącej się natury umysłu. Teraz cały strach przed śmiercią minął.

Życie na świecie bez wglądu w ukryte prawa natury jest jak nieznanie języka kraju, w którym się urodziło.

Gdziekolwiek jesteś, cokolwiek robisz, jeśli jesteś gotów dążyć do celu, możesz rozwinąć się ponad ograniczenia natury.

Wasza postawa powinna być taka, jaką miał w sobie Chrystus Jezus: który, będąc z natury Bogiem, nie uważał za zbyt wysoką rzeczą równości Bogiem, lecz uniżył samego siebie, przyjmując postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A ukazawszy się jako człowiek, uniżył siebie samego i stał się posłuszny aż do śmierci – nawet śmierci na krzyżu!

Aby znaleźć Buddę, musisz zobaczyć swoją naturę. Kto zobaczy swoją naturę, jest Buddą. Jeśli nie zobaczysz swojej natury, wywoływanie buddy, recytowanie sutr, składanie ofiar i przestrzeganie preceptów są bezużyteczne. Wywoływanie buddy przynosi dobrą karmę, recytowanie sutr przynosi dobrą pamięć, przestrzeganie preceptów prowadzi do dobrego odrodzenia, a składanie ofiar przynosi przyszłe błogosławieństwa — ale nie Buddy.

To, co nazywamy muzyką w naszym codziennym języku, jest tylko miniaturą, którą nasz umysł uchwycił z tej muzyki lub harmonii całego wszechświata, która działa za wszystkim i jest źródłem i początkiem natury. To dlatego mędrcy wszystkich epok uważali muzykę za sztukę świętą. W muzyce widzący może ujrzeć obraz całego wszechświata; a mędrcy mogą interpretować tajemnicę i naturę działania całego wszechświata w królestwie muzyki.

Jeśli nie widzisz swojej natury, nie powinieneś krytykować dobroci innych. Oszukiwanie siebie nie daje żadnej korzyści. Dobre i złe są wyraźnie odróżnialne. Przyczyna i skutek są jasne. Ale głupcy nie wierzą i wpadają prosto do piekła wiecznej ciemności, nawet o tym nie wiedząc. Tym, co ich powstrzymuje od wiary, jest ciężar ich karmy. Są jak ślepi ludzie, którzy nie wierzą, że istnieje coś takiego jak światło. Nawet jeśli im to wyjaśnisz, nadal nie będą wierzyć, ponieważ są ślepi. Jak mogą rozróżnić światło?