Nasz duch to prawdziwa część nas, ciało to tylko jego odzienie. Człowiek nie znajdzie pokoju u krawca, ponieważ jego płaszcz pochodzi stamtąd; tak samo duch nie może uzyskać prawdziwego szczęścia z ziemi tylko dlatego, że jego ciało należy do ziemi.

Dlatego nakłaniam przede wszystkim, aby modlitwy, prośby, błagania i dziękczynienia były składane za wszystkich ludzi, za królów i wszystkich, którzy są władcami, abyśmy prowadzili spokojne i ciche życie we wszelkiej pobożności i szacunku.

Świątynie to nie domy wariatów ludzi, którzy wierzą, że kamienny obraz to Bóg. Świątynie są szkołami ludzkości, miejscami pokoju, ziemią kompromisu i oczyszczenia, centrami nadziei oraz centrami inspiracji i koncentracji.

Pokój osiągamy, gdy nie oczekujemy niczego od świata, lecz tylko dajemy, dajemy i dajemy bezwarunkowo to, co mamy i kim jesteśmy.

Na razie wszelka dyscyplina wydaje się bolesna, a nie przyjemna; później jednak przynosi owoc sprawiedliwości tym, którzy przez nią zostali wyćwiczeni.

Pokój nie może być wymuszony z zewnątrz. Jest konsekwencją tego, jacy jesteśmy wewnętrznie.

Pozwól Bogu działać w tobie, powierz pracę Bogu i miej spokój. Nie martw się, czy działa przez twoją naturę, czy ponad nią, ponieważ obie są Jego, natura i łaska.

Bóg nie chce od ciebie nic poza darem spokojnego serca.

Niezależnie od tego, czy rozważamy poziom indywidualny, rodzinny, lokalny, krajowy, czy międzynarodowy, pokój musi pochodzić z wewnętrznego pokoju. Na przykład modlitwa o pokój, podczas gdy wciąż pielęgnujemy gniew, jest daremna. Trening umysłu i pokonanie gniewu jest o wiele skuteczniejsze niż sama modlitwa. Gniew, nienawiść i zazdrość nigdy nie rozwiązują problemów, tylko uczucie, troska i szacunek mogą to zrobić.

Kreatywność ma dwie możliwości. Jedna to taka, która powstaje z twojej ciszy, miłości, zrozumienia, twojej jasności widzenia, twojej intymnej przyjaźni z istnieniem - wtedy kreatywność jest zdrowa. Ale jeśli nie powstaje z medytacji, ciszy, pokoju, zrozumienia i miłości, wtedy jest niebezpieczeństwo. Może powstawać z twojego zagubionego umysłu. Może powstawać z twojego szaleństwa.

Gdziekolwiek Bóg cię umieści, w tym miejscu musisz rozpocząć pielgrzymkę do realizacji Boga. We wszystkich formach, zarówno w działaniu, jak i w nie-działaniu, On sam jest Tym Jednym. Wykonując swoją pracę rękami, bądź związany z Nim przez utrzymywanie japy, nieustannego wspomnienia o Nim w sercu i umyśle. W Królestwie Bożym zapomnienie o Nim jest szkodliwe. Droga do Pokoju leży w pamięci o Nim i tylko o Nim.

Analiza siebie i samoobserwacja są kluczami do postępu na duchowej ścieżce. Jeśli nie praktykujesz samoobserwacji, twoje decyzje nie będą właściwe, twoje wnioski nie będą prawdziwe. Nie możesz od razu dojść do dokładnej samoobserwacji i analizy. To proces stopniowy. Spokój umysłu, pełna szczerość i obiektywność są niezbędne. Kiedy będziesz w stanie obserwować wszystko, co dzieje się w twoim życiu, z bystrą uważnością i czerpać inspirację z każdej akcji, wtedy naprawdę będziesz w stanie rosnąć.

Jak mogę wprowadzić zmianę, aby przynieść pokój temu światu, który tak bardzo kocham i cenię? Imię błyska natychmiast w moich myślach.

Pokój na świecie musi rozwijać się z pokoju wewnętrznego.

Jeśli zachowujesz się w pokoju, miłości i współczuciu, to jesteś Bogiem.

Cisza jest prawdą. Cisza jest błogością. Cisza jest pokojem. A zatem cisza jest Jaźnią.

Pokój jest pierwszym warunkiem, bez którego nic nie może być stabilne.

Zbyt egoistyczne nastawienie powoduje nieufność i podejrzliwość w innych, co z kolei może prowadzić do lęku. Ale jeśli masz bardziej otwarty umysł i rozwijasz poczucie troski o dobro innych, to niezależnie od postaw innych, możesz zachować wewnętrzny spokój.

Człowiek nie jest w pokoju z sobą, dopóki nie stanie się podobny do Boga.

Jeśli umysł ma spokój, cały świat wydaje się spokojny.

Bez przebaczenia nie ma pokoju.

Od czasu do czasu, aby przypomnieć sobie, by się zrelaksować i być spokojnym, możemy postanowić poświęcić trochę czasu na rekolekcje, dzień uważności, kiedy możemy chodzić powoli, uśmiechać się, pić herbatę z przyjacielem, cieszyć się wspólnym byciem, jakbyśmy byli najszczęśliwszymi ludźmi na Ziemi.

Umysł może podążać w tysiące kierunków, ale na tej pięknej ścieżce idę w pokoju. Z każdym krokiem wieje wiatr. Z każdym krokiem kwitnie kwiat.