Ludzie szybko sięgają po czapati, ale powoli przyjmują imię Boga.

Jeśli rozwój to nowe imię pokoju, wojna i przygotowania do wojny są głównym wrogiem zdrowego rozwoju narodów. Jeśli weźmiemy dobro wspólne całej ludzkości za normę, a nie indywidualną chciwość, pokój będzie możliwy.

Ludzie, którzy znają stan pustki, zawsze będą w stanie rozwiązać swoje problemy dzięki stałości.

Ludzie zrobią wszystko, bez względu na to, jak absurdalne, aby uniknąć zmierzenia się ze swoją duszą.

Nie uczę wegetarianizmu; jest to produkt uboczny medytacji. Gdziekolwiek medytacja miała miejsce, ludzie stawali się wegetarianami, zawsze, przez tysiące lat.

Słuchając niektórych pobożnych ludzi, można sobie wyobrazić, że Bóg nigdy się nie śmieje.

Musimy zdać sobie sprawę, że może istnieć, powiedzmy, ruch, poruszenie wśród ludzi, które może być zaprojektowane organicznie, a nie politycznie.

Jakakolwiek forma cierpienia często prowadzi do gotowości. Można powiedzieć, że pęka skorupa egoistycznego umysłu, z którym wielu ludzi utożsamia się jako "ja". Życie łamie tę skorupę, a gdy pęknięcie jest obecne, łatwiej docierają do nas nauki duchowe.

Mówiąc ściśle, nie ma oświeconych ludzi, jest tylko oświecona działalność.

Miliony ludzi zdecydowały się nie być wrażliwe. Wyhodowały wokół siebie grubą skórę, aby uniknąć bycia zranionym przez kogokolwiek. Ale to ma swoją cenę. Nikt ich nie zrani, ale nikt też ich nie uszczęśliwi.

Gdziekolwiek jest szczerość i talent, ludzie to dostrzegają. Może to zająć trochę czasu, ale powinniśmy mieć cierpliwość i trzymać się naszej pasji.

Rozpocznij ogromny, głupi projekt, jak Noe… zupełnie nie ma znaczenia, co ludzie o tobie myślą.

Jaką wielką łaskę Bóg okazuje tym, których stawia w towarzystwie dobrych ludzi!

Spójrzmy na własne wady, a nie cudze. Nie powinniśmy nalegać, by wszyscy szli w naszych śladach, ani brać na siebie odpowiedzialności za nauczanie duchowości, gdy być może nawet nie wiemy, czym ona jest.

Aby odkryć charakter ludzi, musimy tylko obserwować, co kochają.

Umysł jest największym wrogiem człowieka, gdy jest niekontrolowany, ale większość ludzi wkłada pełną wiarę w swojego wroga.

Czasami ludzie naprawdę popełniają błędy. Nie ma potrzeby oceniania. Błąd zajmie krótki lub długi czas, aby uświadomić jednostce, że coś jest nie tak, a to jest początek przebudzenia tej osoby.

Ludzie nie powinni tak bardzo martwić się tym, co robią, ale raczej tym, kim są.

Nie można zapominać o wielkich możliwościach mass mediów w promowaniu dialogu, stając się pojazdami wzajemnego poznania, solidarności i pokoju. Stają się one potężnym źródłem dobra, jeśli są wykorzystywane do wspierania zrozumienia między ludźmi, a niszczycielską „bronią”, jeśli służą do wspierania niesprawiedliwości i konfliktów.

Dzisiejsza młodzież nie myśli o niczym innym, jak tylko o sobie. Nie mają szacunku do rodziców ani do starości. Są niecierpliwi wobec wszelkich ograniczeń. Mówią, jakby tylko oni wszystko wiedzieli, a to, co u nas uchodzi za mądrość, dla nich jest głupstwem. A co do dziewcząt, to są bezwstydne, impertynenckie i niemoralne w mowie, zachowaniu i ubiorze.

Jeśli myślisz, że nikt cię nie kocha, problem polega na tym, że nie nauczyłeś się kochać innych. Ponieważ jeśli nauczysz się kochać innych, będziesz miliony razy bardziej usatysfakcjonowany, dając miłość, niż szukając jej. A kiedy dajesz miłość, ludzie spontanicznie i naturalnie odpowiadają. Ludzie kochają tych, którzy ich kochają. To ludzka natura.

Istnieje rosnące przekonanie, że życie to wyścig szczurów w pułapce: organizmy żywe, w tym ludzie, to tylko rury, które wkładają rzeczy na jednym końcu i wypuszczają je na drugim, co sprawia, że robią to wciąż, a w dłuższym okresie je wyczerpuje. Aby utrzymać farsę, rury znajdują sposoby na tworzenie nowych rur, które także wkładają rzeczy na jednym końcu i wypuszczają je na drugim.

Obowiązek każe dzieciom iść spać o czasie, ale miłość otula je kołdrą i daje całusy i uściski. Wczoraj to doświadczenie; jutro to nadzieja; dzisiaj to przejście od jednego do drugiego. Najszczęśliwsi ludzie na ziemi nie mają wszystkiego najlepszego... oni robią wszystko najlepiej. Nie mogę nikogo niczego nauczyć, mogę tylko sprawić, żeby pomyśleli.