W świętym momencie, kiedy uwaga jest skierowana do wewnątrz, zamiast kontynuować swoją zwykłą zewnętrzną orientację, cisza zostaje urzeczywistniona.

Tylko przez bycie świadomym, myśli zaczynają znikać. Nie ma potrzeby walczyć. Twoja świadomość wystarczy, aby je zniszczyć. A gdy umysł jest pusty, świątynia jest gotowa. A wewnątrz tej świątyni jedynym bogiem, którego warto postawić, jest cisza. Więc te trzy słowa musisz zapamiętać: relaksacja, bezmyślność, cisza. A jeśli te trzy słowa przestaną być dla ciebie słowami, a staną się doświadczeniami, twoje życie zostanie przemienione.

Moi sannyasini muszą być twórcami, nie przez umysł, ale przez medytację. A to przychodzi samo z siebie, nie trzeba nawet o tym myśleć. Więc nie uczę kreatywności, uczę tylko ciszy. A z tej ciszy rodzi się wielka kreatywność. Człowiek sam jest zaskoczony, ile nosił w sobie, niewyrażonego, jak wielki był jego potencjał. Kiedy się z tym spotka, nie może w to uwierzyć!

Szukaj schronienia w ciszy. Możesz być tutaj lub tam, lub gdziekolwiek. Ugruntowany w ciszy, ustanowiony w wewnętrznym „Ja”, możesz być taki, jaki jesteś. Świat nigdy cię nie zaniepokoi, jeśli będziesz dobrze osadzony w wewnętrznej ciszy. Zbieraj myśli w sobie. Znajdź centrum myśli i odkryj swoją wewnętrzną równowagę. W burzy i zawirowaniach bądź spokojny i cichy. Obserwuj wydarzenia dookoła, jak świadek. Świat to teatr. Bądź świadkiem, odwrócony do wewnątrz i introspekcyjny.

Kiedy cała aktywność umysłowa związana z tym, kim myślisz, że jesteś, lub tym, czego potrzebujesz do szczęścia, zostaje zatrzymana, pojawia się pęknięcie w autorytecie percepcji, w strukturze umysłu. Zapraszam cię, abyś wszedł przez to pęknięcie. Wejdź przez tę szczelinę. Kiedy to zrobisz, umysł przestaje być wypełniony swoją ostatnią auto-definicją. W tym momencie jest tylko cisza. A w tej ciszy możliwe jest rozpoznać absolutne spełnienie: prawdę o tym, kim jesteś.

Gdy umysł jest spokojny, prawda ma szansę być usłyszana w czystości ciszy.

Puść to, i zbliż się do istnienia w ciszy i pokoju, w medytacji.

Joga to uspokajanie umysłu w ciszy. Gdy umysł się uspokoi, jesteśmy ustanowieni w naszej istotnej naturze, która jest nieograniczoną Świadomością. Nasza istotna natura jest zwykle przyćmiona przez aktywność umysłu.

Nie ma niczego, co umysł może zrobić, czego nie można zrobić lepiej w bezruchu umysłu i ciszy wolnej od myśli. Kiedy umysł jest nieruchomy, wtedy Prawda ma szansę być usłyszana w czystości ciszy.

Sztuka obiektywna jest zupełnym przeciwieństwem. Człowiek nie ma nic do rzucenia, jest całkowicie pusty, absolutnie czysty. Z tej ciszy, z tej pustki, wyłania się miłość, współczucie, a z tej ciszy rodzi się możliwość twórczości. Ta cisza, ta miłość, to współczucie to cechy medytacji.

Medytacja to badanie samego siebie i subtelniejszych pól aktywności. Dzień po dniu kultywujemy nasze umysły głęboką ciszą naszego własnego Bytu. To nie jest cisza kamienia, ale cisza twórcza. Musimy znaleźć ją sami. Zmniejszamy aktywność, aż cisza stanie się twórcza, a potem siedzimy w twórczej ciszy, zamykając bramy percepcji, by uzyskać wgląd w treść życia.

Zanim zaczniesz mówić, musisz najpierw posłuchać, ponieważ Bóg mówi w ciszy serca.

Jest stan, w którym słowa ustają, a milczenie panuje.

Dzień po dniu kultywujemy nasze umysły głęboką ciszą naszego własnego Bytu.

Praktykuj obserwowanie ciszy lub mówienie tylko trochę.

Przez otwór ciszy cały gejzer błogości nieustannie wzbija się w górę i spływa na duszę.

Ostateczna rzeczywistość to cisza.

Ryba w wodzie milczy, zwierzęta na ziemi hałasują, ptak w powietrzu śpiewa. Ale człowiek ma w sobie ciszę morza, hałas ziemi i muzykę powietrza.

Gdy przełamię Moje Milczenie, wpływ Mojej Miłości będzie uniwersalny i całe życie w stworzeniu je pozna, poczuje i otrzyma. Pomoże każdej jednostce uwolnić się z własnej niewoli na swój sposób. Jestem Boskim Ukochanym, który kocha cię bardziej, niż ty możesz kiedykolwiek kochać siebie. Przełamanie Mojego Milczenia pomoże ci pomóc sobie w poznaniu swojego prawdziwego Ja.