Nieświadomość nie jest tylko zła z natury, jest także źródłem najwyższego dobra: nie tylko ciemności, ale i światła, nie tylko bestialstwa, półludzkiego i demonicznego, ale także nadludzkiego, duchowego i, w klasycznym sensie tego słowa, "boskiego".

Kobiety troszczą się o czystość i dobro wspólnoty. Miłość ojca związana była z przyziemnymi pragnieniami, miłość matki związana była z duchowymi troskami.

Kiedy, przez medytację, wycofujemy niespokojne myśli z jeziora umysłu, dostrzegamy naszą duszę, doskonałe odbicie Ducha.

Duch jest życiem ciała widzianym od wewnątrz, a ciało zewnętrzną manifestacją życia ducha - oba są naprawdę jednym

Ciekawość jest matką nauki, zdumienie jest matką duchowości.

A potem świadek, jeśli zejdź w świadka, ma duchową istotę. Tam, w swojej duszy, dostaniesz znacznie więcej miłości, niż kiedykolwiek dostałeś tam na zewnątrz.

Noc i dzień mijają jak obrót kół samochodu. Powinieneś dostrzegać swój duchowy postęp.

Człowiek stoi w materializmie; ty i ja jesteśmy materialistami. Mówienie o Bogu i Duchu jest dobre, ale to po prostu moda w naszym społeczeństwie: nauczyliśmy się tego jak papugi i powtarzamy.

Posiadanie materialnych bogactw, bez wewnętrznego spokoju, jest jak umieranie z pragnienia podczas kąpieli w jeziorze. Jeśli ma być uniknięte ubóstwo materialne, należy nienawidzić ubóstwa duchowego. To duchowe ubóstwo, a nie brak materialny, leży u podstaw wszelkiego ludzkiego cierpienia.

Przywiązanie do poglądów jest największą przeszkodą na duchowej ścieżce.

Nadużywanie jedzenia, alkoholu lub narkotyków to zasadniczo materialna odpowiedź na potrzebę, która w rzeczywistości nie jest fizyczna w swojej podstawie. To, czego szukamy, to czysta radość, a nie tylko sensacja, czy nawet zapomnienie sensacji. Uzależnienie to неосознанное духовное стремление.

Nasz postęp duchowy zależy od nastawienia do służby i naszego szczerego śpiewu.

Poczucie własnej wartości jest tak samo potrzebne duchowi jak jedzenie ciału.

Duch jest pełen pasji; bez pasji nikt nie może być naprawdę duchowy.

Myśl i wierz w czystość swojego własnego ducha.

O Duchu Święty, zstąp obficie do mego serca. Oświeć ciemne kąty tego zaniedbanego mieszkania i rozprosz tam swoje radosne promienie.

Wierzę w świat duchowy – nie jako coś oddzielnego od tego świata – ale jako jego najgłębszą prawdę. Z każdym oddechem, który bierzemy, musimy zawsze czuć tę prawdę, że żyjemy w Bogu.

Tak jak czujesz zapach kwiatu, trzymając go w ręku, lub zapach sandałowego drewna, pocierając je o kamień, tak samo zdobywasz duchowe przebudzenie, ciągle myśląc o Bogu.

Przyjemnością jest spędzać czas z Nim, leżeć blisko Jego piersi jak Ukochany Uczeń i czuć nieskończoną miłość obecną w Jego Sercu... jak nie poczuć odnowionej potrzeby spędzania czasu na duchowej rozmowie, w cichej adoracji, w szczerej miłości przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie?

Prawdziwa muzyka pomoże Ci skierować się ku medytacji, poza potrzeby umysłu, ku potrzebom duchowym. Prawdziwa poezja da Ci wgląd w umysły mędrców – oczywiście tylko wgląd. Otworzy okno, byś mógł zobaczyć odległe Himalaje. I wtedy w Tobie rodzi się pragnienie, i zaczynasz podróżować.

Życie ducha jest wyrazem Nieskończoności i jako takie nie zna sztucznych granic. Prawdziwej duchowości nie należy mylić z wyłącznym entuzjazmem dla jakiejś mody. Nie jest ona związana z żadnym "izmem". Gdy ludzie szukają duchowości poza życiem, jakby nie miała ona nic wspólnego ze światem materialnym, ich poszukiwania są daremne.

Kiedy następuje sięgnięcie w najgłębsze doświadczenie, w jądro osobowości, większość ludzi ogarnia strach i wielu ucieka... Ryzyko wewnętrznego doświadczenia, przygoda ducha, w każdym przypadku jest obce większości ludzi. Możliwość, że takie doświadczenie ma psychiczną rzeczywistość, jest dla nich anathemą.

Nie każde niebo będzie błękitne i nie każdy dzień to wiosna. Na duchowej ścieżce człowiek uczy się znajdować taki rodzaj szczęścia, nie potrzebując, by na zewnątrz działy się dobre rzeczy. Raczej znajdujesz szczęście, będąc tym, kim naprawdę jesteś. To nie jest mistyczne. Małe dzieci są szczęśliwe, będąc tym, kim są. Sztuczka polega na odzyskaniu tego stanu, gdy jesteś dorosły i widziałeś jasne i ciemne strony życia.