Duchowość musi być ponad polityką. Lub innym rodzajem działalności.

Uczeń służy mistrzowi duchowemu tylko po to, aby otrzymać od niego instrukcje.

Porzuć wszelkie pragnienie rozkoszy na ziemi lub w niebie. Kontroluj organy zmysłów i kontroluj umysł. Znosić wszelkie nieszczęście, nie wiedząc nawet, że jesteś nieszczęśliwy. Myśl tylko o duchowej wolności.

Jak Bóg rozmawiał z Arjuną, tak będzie rozmawiał z tobą. Jak podniósł ducha i świadomość Arjuny, tak podniesie cię. Jak dał Arjundze najwyższe duchowe widzenie, tak udzieli ci oświecenia.

Celem życia jest duchowy rozwój i osiągnięcie wyzwolenia.

Życie duchowe oznacza: teraz albo nigdy.

Kto sieje w ciele, z ciała żąć będzie skażenie; kto zaś sieje w Duchu, z Ducha będzie żąć życie wieczne.

Gdziekolwiek znajdziemy nauki, stowarzyszenie i inspirację do oczyszczenia naszego życia, do prowadzenia życia w integralności i pokorze, oraz do życia w duchu bezinteresownej służby, tam znajdziemy najgłębsze doświadczenie Boga.

Prawdziwe bogactwo to bogactwo wiedzy duchowej.

Prawdziwy mistrz duchowy nie różni się od Najwyższej Osobowej Istoty Boga. Jeśli ktoś nie może powiedzieć, że mistrz duchowy jest osobistą manifestacją Najwyższej Osobowej Istoty Boga, nie będzie w stanie wypowiedzieć Świętego Imienia Pana.

Dlaczego przebaczyć temu, kto cię skrzywdził? Ponieważ jeśli odpłacisz się gniewem, błędnie przedstawiasz naturę swojej własnej boskiej duszy - nie jesteś lepszy od swojego oprawcy. Ale jeśli pokażesz duchową siłę, będziesz błogosławiony, a moc twojego sprawiedliwego zachowania pomoże także drugiej osobie pokonać jego nieporozumienie.

Pisanie dziennika każdego wieczoru przed snem to dobry nawyk. Możemy zapisać w dzienniku, ile czasu poświęciliśmy naszej duchowej praktyce. Dziennik powinien być pisany w taki sposób, aby pomagał nam dostrzegać nasze błędy i poprawiać je. Nie powinien to być jedynie dokument błędów innych ludzi lub naszych codziennych transakcji.

Musimy być długodystansowymi biegaczami na duchowej ścieżce. Chcemy biec tak szybko, jak to możliwe, ale jednocześnie musimy zdawać sobie sprawę, że jeśli Bóg nie będzie na końcu tych 100 jardów, nie padniemy wyczerpani. Musimy mieć taki rytm, który pozwoli nam kontynuować przez wcielenia, aż znajdziemy ten stan doskonałości, którego szukamy.

Yoga jest znana jako Brahmavidya (wiedza o najwyższym duchu). Ta wielka wiedza jest starożytna i niezwykle trudna do osiągnięcia. Aby ją osiągnąć, potrzeba wielu żyć. Gdyby była oceniana obiektywnie, została by określona jako najwyższa religia, religia globalna, religia uniwersalna, religia ludzka lub religia wieczna.

Siłę woli należy rozumieć jako siłę umysłu, która czyni go zdolnym do spotkania sukcesu lub porażki z równowagą. Nie jest to synonim pewnego sukcesu. Dlaczego próby człowieka zawsze mają kończyć się sukcesem? Sukces rodzi pychę, a duchowy rozwój człowieka zostaje w ten sposób zatrzymany. Porażka, z drugiej strony, jest korzystna, ponieważ otwiera oczy na jego ograniczenia i przygotowuje go do poddania się. Oddanie siebie jest synonimem wiecznego szczęścia.

W życiu duchowym nie jest konieczne posiadanie pełnej mapy drogi, aby rozpocząć podróż. Przeciwnie, posiadanie takiej pełnej wiedzy może w rzeczywistości utrudniać, a nie pomagać w dalszym marszu. Głębsze tajemnice życia duchowego zostają rozwiązane dla tych, którzy podejmują ryzyko i którzy przeprowadzają odważne eksperymenty. Nie są one przeznaczone dla leniwych, którzy szukają gwarancji na każdym kroku. Ci, którzy spekulują z brzegu o oceanie, poznają tylko jego powierzchnię, ale ci, którzy chcą poznać głębiny oceanu, muszą być gotowi zanurzyć się w nie.

Kiedy ktoś jest całkowity, życie kwitnie - a to kwitnienie to duchowość. Duchowość to nie postawa, to nie dyscyplina. To wynik życia przeżywanego w pełni, radośnie, z zachwytem; życia bez narzekań; życia przeżywanego odważnie, intensywnie. Wtedy to kwitnienie się wydarza.

Patrz na jedność we wszystkim; wtedy zostajesz uświadomiony. Jeśli widzisz wiele, to jest twoja duchowa śmierć.

Zrealizowanie ducha jako ducha jest praktyczną religią. Wszystko inne jest dobre, o ile prowadzi do tej jednej wielkiej idei.

Religie to instytucje, która popycha cię na górę, a potem ma swoje fantazje o duchu. Mam na myśli, że próbują uczynić Boga podobnym do ludzkiej psychiki i to jest błędne. To projekcja umysłu, którą możesz wykorzystać, by zacząć, a potem musisz ją porzucić.

Rozwój w bezwarunkowej miłości i pięknie to duchowość.

Stopień wolności od niechcianych myśli i stopień koncentracji na jednej myśli są miarą postępu duchowego.

Cisza jest ołtarzem ducha.