Ludzka dusza w swojej podróży przechodzi od prawa do miłości, od dyscypliny do wyzwolenia, od płaszczyzny moralnej do duchowej.

Muzyka powinna leczyć, muzyka powinna podnosić duszę, muzyka powinna inspirować; wtedy nie ma lepszego sposobu, aby zbliżyć się do Boga, wznieść się wyżej ku duchowi, osiągnąć duchową doskonałość, tylko jeśli jest właściwie zrozumiana.

Medytacja to podróż wewnętrzna, podróż duchowa, podróż ku Absolutowi lub podróż boskiej miłości.

Każdy musi mieć przynajmniej prosty proces duchowy w swoim życiu. Bez tego stabilizującego czynnika rozwój gospodarczy nie oznacza lepszego życia.

Duchowa podróż Wedanty to nie podróż w przestrzeni. To nie podróż z jednego miejsca do drugiego... Wedanta to nie podróż w czasie. Nie czekasz na coś, co się wydarzy... Wedanta nie jest tam. To nie jest wtedy. To jest tu i teraz.

Wielkość ducha towarzyszy prostocie i szczerości.

Wizje starożytnej Indii, w swoich eksperymentach i wysiłkach w duchowym szkoleniu i podboju ciała, doskonaliły odkrycie, które swoją wagą dla przyszłości ludzkiej wiedzy przyćmiewa przepowiednie Newtona i Galileusza, nawet odkrycie indukcyjnej i eksperymentalnej metody w nauce nie było bardziej doniosłe.

Duch wibracji wcielił się w materię; stąd zarówno Duch, jak i materia istnieją. Jednak materia nie istnieje w sposób, w jaki się nam wydaje. Istnieje tak, jak ją widzimy, z powodu złudnej siły mayi, która sprawia, że niedzielny Duch wydaje się skończony i dzielny we wszystkich pozorach. Materia istnieje w ten sam złudny sposób, jak miraż na pustyni.

Powinniśmy przebaczać i zapominać wady innych. Gniew jest wrogiem każdego duchowego aspiranta. Gniew powoduje utratę siły przez każdą porę naszego ciała. W okolicznościach, gdy umysł jest kuszony, by sięgnąć po gniew, powinniśmy kontrolować siebie i stanowczo postanowić: 'Nie'. Możemy udać się w ustronne miejsce i recytować naszą mantrę. Umysł stanie się spokojny sam z siebie.

Stało się dla mnie jasne w błysku iluminacji, że jedynym możliwym celem jest psychiatria. Tylko tutaj dwie prądy mojego zainteresowania mogłyby popłynąć razem i w jednym nurcie wykopać swoje własne łoże. Tutaj było pole empiryczne wspólne dla faktów biologicznych i duchowych, które wszędzie szukałem, a nigdzie nie znalazłem. Tutaj w końcu było miejsce, gdzie zderzenie natury i ducha stało się rzeczywistością.

Naszym pierwszym obowiązkiem jest zadowolenie duchowego mistrza, który może zorganizować łaskę Pana. Zwykły człowiek musi najpierw zacząć służyć duchowemu mistrzowi lub oddanemu. Potem, dzięki łasce oddanego, Pan będzie zadowolony. Dopóki człowiek nie otrzyma pyłu z lotosu stóp oddanego na swojej głowie, nie ma możliwości postępu. Dopóki nie podejdzie do czystego oddanego, nie zrozumie Najwyższej Osobowości Boga.

Uczniowie powinni być ostrożni w swoim codziennym życiu. Jeśli wykonują złe lub niewłaściwe czyny, ich skutek może dotknąć guru. Dlatego guru-preceptor podejmuje odpowiednie środki ostrożności przy wyborze uczniów. Pisma mówią, że duchowa mądrość powinna być przekazywana tylko wykwalifikowanym poszukiwaczom lub uczniom. Guru nie udzielają Samo-wiedzy i duchowej mądrości każdemu; starannie wybierają uczniów.

Czym jest Vedanta? Jest to źródło wiedzy duchowej zwane Upaniszadami … W sensie wtórnym same teksty nazywane są Vedantą. W sensie pierwotnym, wiedza duchowa, którą uzyskujemy z Upaniszad, to Vedanta … Jeśli istnieje jeden tekst związany z hinduizmem, to jest to Bhagawad Gita … Bhagawad Gita to zasadniczo istota nauk Upaniszad … Te trzy—Upaniszady, Bhagawad Gita, Brahma Sutry—są razem nazywane potrójnym kanonem lub potrójną podstawą Vedanty.

Świętowanie ma miejsce, gdy umysł łączy się ze duchem.

...służba nie ma żadnego sensu, chyba że czerpiemy z niej przyjemność. Kiedy jest wykonywana na pokaz lub z lęku przed opinią publiczną, ogranicza człowieka i niszczy jego ducha. Służba wykonywana bez radości nie pomaga ani słudze, ani temu, komu jest świadczona.

Lubię chodzić po basenie. To nie sprawia, że czuję się duchowo. Ale żyję.

Człowiek wypełniony dobrymi cechami, takimi jak Prawda, Miłość, brak zazdrości, ego i nienawiści, może zobaczyć Boga bez szukania Go. Staje się Jnani (człowiekiem duchowej mądrości).

Jednym celem [mojej] jogi jest wewnętrzny rozwój, dzięki któremu każdy, kto ją praktykuje, może w końcu odkryć Jedną Istotę we wszystkich i rozwinąć wyższą świadomość niż mentalna, świadomość duchową i ponadmentalną, która przekształci i uwzniośli ludzką naturę.

Zdrowy rozsądek jest podstawowym czynnikiem we wszystkich dyscyplinach duchowych. Żadna zasada nie jest wieczną zasadą. Zasady zmieniają się z miejsca na miejsce, z czasu na czas i z jednej sytuacji na inną.

Przebudzenie duchowej jedności i szerzenie innym miłości, która jest naszą wrodzoną naturą, jest prawdziwym celem ludzkiego życia.

Celem sztuki jest nic innego jak podniesienie ludzkiego ducha.

Duchowość to pozwolenie współczuciu i miłości na rozwój. Kiedy zaczyna się poczucie przynależności, kończy się korupcja.

On został ukrzyżowany, aby jego duch mógł się rozprzestrzenić na cały świat. Poświęcił swoje ciało dla dharmy. Nigdy nie umarł, nigdy nie umarł. On jest Atmanem (Duszą), żyjącym w sercach wszystkich.