Doświadczenie duchowe to nie stopień ani dyplom. Kiedy znikają słowa i świat, doświadczasz gry Świadomości wszędzie.

Religie, wyznania i formy są tylko charakterystycznym zewnętrznym znakiem duchowego impulsu, a religia sama w sobie jest intensywną akcją, dzięki której stara się znaleźć swoją wewnętrzną siłę. Jej ekspansywny ruch objawia się w myśli, którą rzuca na życie, w ideałach, które otwierają nowe horyzonty i które intelekt przyjmuje, a życie stara się je przyswoić.

Wierzę, że hinduistyczna wiara rozwijała duchowość u swoich wyznawców kosztem materializmu, a uważam, że w świecie zachodnim jest odwrotnie. Łącząc materializm Zachodu z duchowością Wschodu, wierzę, że można osiągnąć wiele. Może się okazać, że w tym dążeniu hinduizm straci część swojej indywidualności.

Naukowcy mogą badać głównie materię, ale nie mogą zignorować ludzkiego umysłu lub świadomości; duchowi praktycy mogą głównie angażować się w rozwój umysłu, ale nie mogą całkowicie zignorować swoich potrzeb fizycznych. Dlatego zawsze podkreślam znaczenie połączenia zarówno podejścia mentalnego, jak i materialnego w dążeniu do osiągnięcia szczęścia dla ludzkości.

Zdaj sobie sprawę z ogromnej duchowej mocy i piękna życia Chrystusa i staraj się żyć jak on żył. Chrystus nie miał narodowości. Kochał wszystkie rasy jako dzieci Boże. Staraj się poczuć to braterstwo ze wszystkimi narodami. Prawdziwe braterstwo nie może nigdy nadejść, jeśli nie poczujemy go w sercach. Takie uczucie można osiągnąć tylko przez rzeczywisty kontakt z Bogiem w naszych sercach.

Życie to więcej niż materia. Gdyby było tylko materią, nie byłoby potrzeby komfortu. Materia nie odczuwa komfortu ani dyskomfortu, piękna ani brzydoty, miłości ani współczucia, radości ani smutku. Czy krzesło kiedykolwiek poczuje smutek czy radość? Nie, materia nie ma tych subtelniejszych wartości. One należą do sfery ducha. Ale życie to także więcej niż duch. Gdyby było tylko duchem, nie byłoby potrzeby wody, jedzenia ani odpoczynku. Ludzkie życie jest połączeniem zarówno materii, jak i ducha.

Duchowość to harmonijne połączenie zewnętrznej ciszy i wewnętrznej radości; a także wewnętrznej ciszy i zewnętrznej radości!

Ci, których świadomość duchowa została obudzona, nigdy nie popełniają błędu. Nie muszą unikać zła. Są tak pełni miłości, że cokolwiek robią, jest to dobra czynność. Są w pełni świadomi, że nie są sprawcami swoich działań, lecz tylko sługami Boga.

Działanie, na które wpływ mają takie przyczyny, jak omdlenie, sen, nadmierna radość, smutek, opętanie przez duchy, strach itp., trafia do serca, swojego miejsca.

Jeśli ma nastąpić zjednoczenie przeciwieństw, takich jak duch i materia, świadome i nieświadome, jasne i ciemne, to wydarzy się to w trzeciej rzeczy, która nie stanowi kompromisu, ale coś nowego.

Jeśli prawdą jest, że duch jest zaangażowany w materię, a pozorna natura jest tajemnym Bogiem, to manifestacja w boskim w sobie i realizacja Boga wewnątrz i na zewnątrz są najwyższym i najbardziej uzasadnionym celem, jaki człowiek może osiągnąć na ziemi.

W życiu doczesnym, jak również w życiu duchowym, potrzebujesz odpowiedniego nauczyciela, odpowiedniego przewodnika.

Cisza to mowa duchowego poszukiwacza.

Przekonanie, które musimy dzielić i szerzyć, to to, że wezwanie do świętości jest skierowane do wszystkich chrześcijan. To nie jest kwestia przywileju ani duchowego elityzmu. To kwestia łaski oferowanej wszystkim ochrzczonym.

Nie jestem już falą świadomości, myślącą, że jest oddzielona od morza kosmicznej świadomości. Jestem oceanem Ducha, który stał się falą ludzkiego życia.

Codziennie powinieneś pytać swoje sumienie, czy jesteś duchowy, czy nie, czy twój czas mija w świadomości duszy, czy nie.

Analiza (vichara), oderwanie (vairagya) i dobre towarzystwo (satsanga) są pomocne w osiąganiu stałego wzrostu duchowego.

Droga duchowa to upadek na twarz, podnoszenie się, otrzepanie się, odwrócenie się i wstydliwe spojrzenie na Boga, a potem zrobienie kolejnego kroku.

Patriotyzm nie może być naszym ostatecznym duchowym schronieniem; moim schronieniem jest ludzkość. Nie kupię szkła za cenę diamentów i nigdy nie pozwolę, by patriotyzm zwyciężył nad ludzkością, dopóki żyję.

Słowa Mistrza Duchowego są energią Pana Balramy.

Aby nauczyć nas, jak Mu służyć, Najwyższa Osoba Boga sama pojawia się jako duchowy mistrz.

Religia jest zorganizowana, a duchowość to to, co jednostka odczuwa w swojej relacji z prawdą i Bogiem. I choć duchowość może być wyrażana w religii, wielu ludzi jest duchowych i nigdy nie chodzi do kościoła. Nie są religijni w tym sensie, że praktykują określony rodzaj dyscypliny.

Religia hinduska wydaje się... jak katedra, pół w ruinach, szlachetna w masie, często fantastyczna w szczegółach, ale zawsze fantastyczna z znaczeniem, które w niektórych miejscach się rozpada lub jest bardzo zniszczone, ale to katedra, w której nadal odprawiane są służby dla Niewidocznego i jego prawdziwa obecność może być odczuwana przez tych, którzy wchodzą z właściwym duchem.