Żyj w słońcu, pływaj w morzu, pij dziki powietrze.

Zawsze możesz znaleźć słońce w sobie, jeśli tylko poszukasz.

Światło słoneczne wchodzi do twojego domu nie dlatego, że tego chcesz. Dzieje się tak, ponieważ otwierasz okna.

Śpiewaj pieśni, których nikt nie śpiewał, myśl myśli, które nigdy nie brzmiały w mózgu, chodź ścieżkami, których nikt nie przeszedł, płacz łzami, które nikt nie wylał dla Boga, daj pokój wszystkim, którym nikt inny nie dał, weź Go za swojego, który wszędzie jest odrzucany. Kochaj wszystkich miłością, jakiej nikt nie czuł, i staw czoła bitwie życia z siłą, której nic nie może osłabić.

Musimy znaleźć Boga, a On nie może być znaleziony w hałasie i niepokoju. Bóg jest przyjacielem ciszy. Zobacz, jak przyroda - drzewa, kwiaty, trawa - rośnie w ciszy; zobacz gwiazdy, księżyc i słońce, jak poruszają się w ciszy... Potrzebujemy ciszy, aby móc dotknąć dusz.

Słońce to Kali (Bogini Kali), ja sam jestem Kali. Myśląc o Kali, staję się Kali. Teraz będę ojcem Kali, Brahmanem, ostatecznym Ja.

Nie bądź bezmyślny, zawsze bądź uważny, obserwuj swoje myśli! Wyciągnij siebie z drogi zła, jak słonia zatopionego w błocie.

Wybór pokoju nie oznacza biernej zgody na zło ani kompromisów w zasadach. Wymaga aktywnej walki z nienawiścią, uciskiem i brakiem jedności, ale nie przy użyciu przemocy. Budowanie pokoju wymaga twórczej i odważnej działalności.

Każdy zachód słońca przynosi obietnicę nowego świtu.

Jak słońce świeci zarówno na cedr, jak i na najmniejszy kwiat, tak Boskie słońce oświetla każdą duszę.

Jesteś świetlistą tajemnicą, w której cały wszechświat ze swoimi formami i zjawiskami powstaje i zanika. Kiedy ta realizacja następuje, następuje całkowita transformacja twojego osobistego ja w twoje uniwersalne ja . . . całkowita utrata wszelkiego strachu, w tym śmierci. Stałeś się istotą, która emanuje miłością tak, jak słońce emanuje światłem. W końcu dotarłeś do miejsca, z którego zaczęła się twoja podróż.

Ludzie mówią, że praktykowanie zen jest trudne, ale jest nieporozumienie co do przyczyny. Nie jest trudno, ponieważ trudno usiąść w pozycji lotosu lub osiągnąć oświecenie. Jest trudno, ponieważ trudno utrzymać umysł czysty i praktykę czystą w jej podstawowym sensie.

Kiedy trzymasz się ścieżki Prawdy i Prawości, ból i ubóstwo cię prześladują. Ale są one tylko chmurami przechodzącymi przez niebo, które na chwilę ukrywają blask Słońca.

Święty Franciszek z Asyżu kopał w ogrodzie, gdy ktoś zapytał go, co by zrobił, gdyby nagle dowiedział się, że umrze przed zachodem słońca tego samego dnia. „Dokończyłbym pracę w ogrodzie” – odpowiedział.

Wiele razy dziennie góry zmieniają swoje kolory, ponieważ słońce jest do usług tych gór.

Jeśli płaczesz, ponieważ słońce zniknęło z twojego życia, twoje łzy uniemożliwią ci zobaczenie gwiazd.

...Tam, gdzie i kiedy Bóg znajdzie cię gotowym, musi działać i przelewać się w ciebie, tak jak słońce musi wypełnić czyste i przejrzyste powietrze i nie może się od tego powstrzymać.

Mówimy, że słońce jest za chmurami, ale tak naprawdę to nie słońce, lecz miasto, z którego je obserwujemy, jest za chmurami. Gdybyśmy zdali sobie sprawę, że słońce nigdy nie jest za chmurami, moglibyśmy mieć inne podejście do całej tej sprawy.

Jeden człowiek może czytać Bhagavatę przy świetle lampy, a inny dokonać fałszerstwa przy tym samym świetle; ale lampa pozostaje nietknięta. Słońce świeci zarówno na złych, jak i na cnotliwych.

Przeznaczeniem liderstwa jest również to, że jest ono źle rozumiane. Historycy, akademicy, pisarze i dziennikarze odbijają wielkie życia według własnego subiektywnego kanonu.

Wiara jest jedynym słońcem życia.

Wyrzeczenie jest centralnym słońcem, wokół którego krążą jak planety oddanie, wiedza i reszta.

Nie ma żadnych kroków do samorealizacji. Nie ma w tym nic stopniowego. Dzieje się to nagle i jest nieodwracalne. Przechodzisz do nowego wymiaru, z którego poprzednie wydają się jedynie abstrakcjami. Podobnie jak o wschodzie słońca widzisz rzeczy takimi, jakimi są, tak przy samorealizacji widzisz wszystko takim, jakie jest. Świat iluzji zostaje pozostawiony za sobą.