Jesteśmy tym, co uczyniły z nas nasze myśli.

Pozbywam się myśli i wchodzę w swoje świadectwo, które znajduje się w moim duchowym sercu. Świadek, który świadczy o istnieniu.

Zaczynasz od pozwolenia myślom płynąć i obserwowania ich. Sama obserwacja spowalnia umysł, aż całkowicie zatrzyma się. Gdy umysł jest cichy, utrzymuj go w ciszy. Nie nudź się pokojem, bądź w nim, idź głębiej.

Cichy umysł nie oznacza, że nie będzie żadnych myśli ani ruchów umysłowych w ogóle, ale oznacza to, że będą one na powierzchni, a ty poczujesz swoje prawdziwe istnienie wewnątrz, oddzielone od nich, obserwujące, ale nie porwane nimi.

Dzięki zapytaniu „Kim jestem?” Myśl „kim jestem?” zniszczy wszystkie inne myśli, a jak kij używany do mieszania palącego się stosu, sama w końcu zostanie zniszczona. Wtedy pojawi się Samorealizacja.

To, co jest ujawnione, gdy myśli są nieobecne, jest także tutaj, gdy myśli są obecne.

Jeśli będziesz czekać, aż okoliczności usprawiedliwią twoje miłe myśli, prawdopodobnie będziesz czekać wiecznie.

Myśli, które przychodzą i odchodzą, nie są tobą. Cokolwiek przychodzi i odchodzi, nie jesteś tym. Twoja rzeczywistość to pokój. Jeśli o tym nie zapomnisz, to wystarczy.

Koncentracja nie polega na myśleniu o jednej rzeczy. Przeciwnie, polega na wykluczaniu wszystkich myśli, ponieważ wszystkie myśli przeszkadzają poczuciu prawdziwego istnienia. Wszystkie wysiłki powinny być skierowane wyłącznie na usunięcie zasłony ignorancji. Koncentracja umysłu tylko na Jaźni doprowadzi do szczęścia lub błogości. Zbieranie myśli, powstrzymywanie ich i zapobieganie ich ucieczce na zewnątrz nazywane jest oderwaniem (vairagya). Skupienie ich w Jaźni jest praktyką duchową (sadhana). Koncentracja na sercu jest tym samym, co koncentracja na Jaźni. Serce to inne imię dla Jaźni.

Medytacja to trzymanie się jednej myśli. Ta pojedyncza myśl odpycha inne myśli; rozproszenie umysłu jest oznaką jego słabości; dzięki stałej medytacji umysł zyskuje siłę.

Spośród wszystkich myśli, które pojawiają się w umyśle, myśl 'ja' jest pierwszą myślą.

Obserwuj swoje myśli, nie wierz im.

Usiądź w medytacji! Ale nie myśl! Patrz tylko na swój umysł! Zobaczysz, jak myśli wkraczają do niego! Zanim wejdą, wyrzuć je ze swojego umysłu, aż stanie się on całkowicie cichy.

Ponieważ tylko ty jesteś odpowiedzialny za swoje myśli, tylko ty możesz je zmienić.

Nie przechowuj w swoim umyśle bezużytecznych informacji. Naucz się nie zajmować umysłem. Odrzuć to, co nie było ci przydatne. Dopiero wtedy możesz wypełnić swój umysł boskimi myślami.

Pod obsesyjnymi myślami i planami, pod emocjami, pozytywnymi i negatywnymi, jest ocean pokoju.

Twoim ostatecznym celem jest osiedlenie się w niezmiennym pokoju Jaźni. Aby to osiągnąć, musisz porzucić wszystkie myśli.

Koncentracja to nie medytacja, chociaż to właśnie robi większość z was, nazywając to medytacją. A jeśli koncentracja to nie medytacja, to czym jest? Z pewnością medytacja to zrozumienie każdego myślenia, które powstaje, a nie skupianie się na jednej szczególnej myśli; to zaproszenie wszystkich myśli, abyś zrozumiał cały proces myślenia.

Jednym z ważnych błędów człowieka, który należy pamiętać, jest jego iluzja dotycząca swojego Ja. Człowiek, jakiego znamy, 'człowiek-maszyna', człowiek, który nie może 'działać' i przez którego wszystko 'się dzieje', nie może mieć stałego i jednego Ja. Jego Ja zmienia się tak szybko, jak jego myśli, uczucia i nastroje, i popełnia głęboki błąd, uważając siebie zawsze za tę samą osobę; w rzeczywistości jest zawsze inną osobą, nie tą, którą był chwilę temu.

Ciągła uwaga pojawi się tylko po długiej praktyce. Jeśli będziesz naprawdę czujny, każda myśl zniknie w chwili jej pojawienia się. Aby jednak osiągnąć ten poziom rozdzielenia, musisz nie mieć żadnych przywiązań. Jeśli masz najmniejsze zainteresowanie jakąś konkretną myślą, umknie ona twojej uwadze, połączy się z innymi myślami i zawładnie twoim umysłem na kilka sekund. Będzie to łatwiejsze, jeśli jesteś przyzwyczajony do reagowania emocjonalnie na daną myśl.

Uważna czujność i obserwacja prowadzą ucznia do badania nadchodzących myśli z nieświadomego umysłu. Jogini przypominają sobie wszystkie swoje samskary, obserwują je, badają, a nawet wybierają i odrzucają je w zależności od potrzeby. Wzorce myślowe, które są niepokojące, są odrzucane przez joginów, a te, które są pomocne, są wzmacniane. Głębokie badanie tych trzech stanów — przebudzenia, śnienia i spania — ujawnia, że dzięki pomocy i praktyce joga nidry można przejść poza wszystkie poziomy nieświadomości.

Jak pozbyć się strachu? Ramana: Czym jest strach? To tylko myśl. Jeśli istnieje coś poza Jaźnią, jest powód do strachu. Kto widzi rzeczy oddzielone od Jaźni? Najpierw pojawia się ego i widzi przedmioty jako zewnętrzne. Jeśli ego się nie podniesie, istnieje tylko Jaźń i nie ma nic zewnętrznego. Cokolwiek zewnętrznego względem siebie oznacza istnienie patrzącego wewnątrz. Poszukiwanie tego zlikwiduje wątpliwości i strach. Nie tylko strach, wszystkie inne myśli skupione na ego znikną wraz z nim.

Niemożliwe jest zrozumienie tego, co istnieje, za pomocą rozumowania lub intelektualnych debat. Prawda absolutna nie może być naukowo udowodniona, ponieważ nie może być obserwowana, weryfikowana ani demonstrowana za pomocą percepcji zmysłowych. (...) Dlatego naukowcy nie mogą dojść do żadnego obiektywnego wniosku na temat nieśmiertelności duszy i życia po śmierci, a w każdym przypadku nic nie mogłoby ich przekonać. (...) Świat obiektywny jest tylko połową wszechświata. To, co postrzegamy za pomocą naszych zmysłów, nie jest światem w całości. Druga połowa, która obejmuje umysł, myśli i emocje, nie może być wyjaśniona przez percepcję zmysłową obiektów zewnętrznych. (...) Dusza nie została stworzona. Jest z natury świadomością i jest doskonała. Po rozpadzie ciała fizycznego wszystko pozostaje uśpione. Dusza przetrwa.