Czy istnieje medytacja, która nie jest ego próbującym stać się? Czy medytacja jest świadoma, jeśli każdy wysiłek wiąże się z czasem?

Czas, kiedy większość z was powinna wycofać się w siebie, to wtedy, gdy zmusza was do tego tłum.

Jeśli chcesz osiągnąć stan błogości, przekrocz swoje ego i wewnętrzny dialog. Podejmij decyzję o porzuceniu potrzeby kontrolowania, potrzeby bycia akceptowanym i potrzeby oceniania. To trzy rzeczy, które ego robi przez cały czas. Bardzo ważne jest, aby być świadomym ich za każdym razem, gdy się pojawią.

Modlitwa i kult powinny być wykonywane przez każdego, codziennie, jako najwyższy obowiązek wobec Boga; odwiedzanie świątyń i pielgrzymki powinny być podejmowane tylko w sprzyjających warunkach i odpowiednich porach. Nie są one niezbędne dla twojego kultu i obowiązków religijnych, podczas gdy modlitwy i pudże są i muszą być wykonywane w jakiejś formie.

Działamy, zachowujemy się i odczuwamy wibrację, w której się znajdujemy w danym momencie, w zależności od tego, co uważamy za nasz obraz siebie. I nie odbiegamy od tego wzorca. Obraz, który masz o sobie, to premisa, fundament (pomysł), na którym zbudowana jest cała twoja osobowość. Ten obraz nie tylko kontroluje twoje zachowanie, ale także twoje okoliczności.

Sadhak (osoba praktykująca duchowo) nie będzie miała czasu na plotkowanie. Nie będzie miała ochoty rozmawiać z nikim w ostry sposób. Ci, którzy zawsze zajmują się szukaniem wad, nigdy nie osiągną postępu duchowego. Nie krzywdź nikogo myślami, słowami ani czynami. Bądź współczujący wobec wszystkich istot. Ahimsa (nieprzemoc) jest najwyższą dharmą (obowiązkiem).

Każda drobnostka ma cel, ale jednocześnie nie ma celu, ponieważ cała ta rzecz jest grą. To jest istnienie, które jest całością, wykraczającą poza cel. Możesz powiedzieć, że praktycznie nie ma celu. Jeśli musisz przywiązać się do celu, to celem natury jest doprowadzenie cię do Źródła, przypomnienie ci o Źródle, połączenie cię z twoim Źródłem.

Oświecenie jest jak ujrzenie wspaniałego słońca po raz pierwszy rano. To jak zobaczenie pięknych kwiatów rosnących w lesie, figlarnych jeleni, ptaka dumnie latającego, lub ryb pływających. Życie nie jest takie ponure. Rano, kiedy myjesz zęby, możesz zobaczyć, jak bardzo się świecą. Rzeczywistość ma swoją własną odwagę, iskierkę i arogancję. Możesz studiować życie, dopóki żyjesz. Możesz studiować, jak osiągnąć blask życia.

Żyjemy w kulturze całkowicie zahipnotyzowanej iluzją czasu, w której tzw. teraźniejszy moment odczuwany jest jako nic innego jak nieskończona kreska między przeszłością a przyszłością, którą uznaje się za nadzwyczaj ważną. Nie mamy teraźniejszości. Nasza świadomość jest niemal całkowicie pochłonięta pamięcią i oczekiwaniem. Nie zdajemy sobie sprawy, że nie było, nie ma i nie będzie innego doświadczenia niż doświadczenie teraźniejsze. Dlatego jesteśmy poza kontaktem z rzeczywistością.

Możesz pamiętać paradoks czasu, o którym wspomnieliśmy wcześniej: cokolwiek robisz, zajmuje to czas, a jednak jest to zawsze teraz. Tak więc, podczas gdy twoim wewnętrznym celem jest zaprzeczyć czasowi, twój zewnętrzny cel nieuchronnie obejmuje przyszłość i nie mógłby istnieć bez czasu. Ale zawsze jest on drugorzędny. Kiedy stajesz się niespokojny lub zestresowany, zewnętrzny cel przejął kontrolę i zapomniałeś o swoim wewnętrznym celu. Zapomniałeś, że twój stan świadomości jest podstawowy, a wszystko inne drugorzędne.

Tylko świadomość jest rzeczywistością, a to, co uważamy za nieświadome—materia, czas, przestrzeń, ciała, ten świat—są to tylko zjawiska w świadomości, nie oddzielone od niej. Podobnie jak sen, gdy zasypiasz i śnisz—wszystkie rzeczy, które widzisz we śnie, nie mają istnienia poza twoim umysłem. W ten sam sposób cały ten wszechświat, który doświadczamy, nie ma istnienia poza świadomością... Nie ma rozsądnej, logicznej odpowiedzi w obrębie snu na sen.

Nie myl zrozumienia z większym zasobem słownictwa, święte pisma są korzystne, jeśli pobudzają pragnienie wewnętrznego uświadomienia, jeśli jedna strofa na raz jest powoli przyswajana. Ciągłe intelektualne studiowanie prowadzi do próżności i fałszywej satysfakcji z niestrawionej wiedzy.

Czucie i doświadczanie nieskończoności w tym skończonym ciele, życie ponadczasowości w ramach życia - to po to tutaj jesteś.

Człowiek świecki pragnie zrealizować Boga, kontynuując swoje codzienne życie. Lecz pojawią się dla niego problemy, czas jest krótki. Należy go nauczyć prostej, łatwej i bardzo skutecznej techniki Kriya Joga.

Czas płynie od teraźniejszości do przeszłości.

Od starożytności mistrzowie duchowi wszystkich tradycji wskazywali na Teraz jako klucz do duchowego wymiaru. Mimo to, wydaje się, że pozostało to tajemnicą.

Poprzez naszą karmę dokonaliśmy pewnych planów i zdobyliśmy ciało. Przybyliśmy na ten świat udekorowani pięknymi ozdobami. Czym są te ozdoby? Mówi się, że anadi vasana malah: „Masz naszyjnik, wieniec, zrobiony z pragnień bez początku”. Vasana oznacza „pragnienia”, a anadi oznacza „bez początku”; w ten sposób mamy piękny naszyjnik z pragnień bez początku, a także niekończącą się ambicję. Ale ten wieniec nie jest nowy. Anadimeans oznacza, że od czasów niepamiętnych nosimy vasany, pragnienia, z życia na życie.

Możesz zobaczyć wszystko w wszechświecie w jednej mandarynce. Kiedy ją obierzesz i powąchasz, jest cudowna. Możesz poświęcić czas na jedzenie mandarynki i być bardzo szczęśliwy.

Nasza największa chwała nie polega na tym, by nigdy nie upaść, ale na tym, by podnieść się za każdym razem, gdy upadniemy.

On nigdy się nie rodzi, nigdy nie umiera, nie ma początku ani końca, jest wieczny i nieskończony. Przez wszystkie czasy, przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, pozostaje ten sam. Początek i rozpad Wszechświata wszystko to jest w Nim. Nic nie istnieje bez Jego istnienia. On jest wszystkim.

Wielka praca wymaga wielkiego i wytrwałego wysiłku przez długi czas.

Nie ma znaczenia, ile razy poniosłeś porażkę... Liczy się udana próba.

Jeśli zbadamy nasze własne życie, odkryjemy, że czasami jesteśmy wykorzystywani jako instrumenty mayi, by tworzyć niezgodę i nieharmonię wśród innych Vaishnavów. Stajemy się największym wrogiem Krishny, w imię Jego bhakty.