Czytaj trochę. Medytuj więcej. Myśl o Bogu cały czas.

Aby zaspokoić istotę witalną, należy jej zaoferować pewną aktywność, a jednocześnie umysł powinien być powoli przyzwyczajany do zainteresowania się jogą.

Gdybyś poświęcił jedną dziesiątą czasu, który poświęcasz na rozproszenia, takie jak ganianie za kobietami czy zarabianie pieniędzy, na praktykę duchową, oświeciłbyś się w ciągu kilku lat.

Życie daje ci mnóstwo czasu na zrobienie wszystkiego, co chcesz, jeśli pozostaniesz w teraźniejszym momencie.

Sentymentalizm i emocjonalizm nie mają nic wspólnego z miłością.

Motyl nie liczy miesięcy, ale chwile, i ma wystarczająco dużo czasu.

Twoje uporczywe pragnienie to twój uporczywy głos. Ale kiedy miłość stygnie, serce milknie. Płonąca miłość to wołanie serca! Jeśli wciąż będziesz pełen pragnienia, będziesz wołać, a jeśli twoja miłość wytrwa, twój krzyk zostanie usłyszany bez wątpienia.

Ludzie mają trudności z puszczeniem swojego cierpienia. Z lęku przed nieznanym wolą cierpienie, które jest im znane.

Szczęście to po prostu stan umysłu, w którym nasze myślenie jest przyjemne przez większość czasu.

Inną przyczyną zamieszania i wynikających z tego uczuć nerwowości, pośpiechu i niepokoju jest absurdalny nawyk próbowania robienia wielu rzeczy naraz.

Mądry człowiek powinien utrzymać równowagę między miłością a siłą; powinien nieustannie zwiększać i rozszerzać miłość w swojej naturze, a jednocześnie wzmacniać wolę, aby serce nie zostało łatwo złamane.

Sprawiedliwość nigdy nie jest czymś w sobie, ale w relacjach między ludźmi w jakimkolwiek miejscu i czasie. Jest to rodzaj umowy, by nie szkodzić i nie być szkodzonym.

Nasza droga jest czasami wyboista, a czasami gładka; niemniej jednak życie to nieustanna podróż... wszystko, co robimy, traktowane jest jako nasza podróż, nasza droga. Ta droga polega na otwieraniu się na drogę, otwieraniu się na kroki, które mamy zamiar podjąć.

Śmierć nie ma dla nas znaczenia: po tym jak nasze ciała zostaną rozpuszczone przez śmierć, są pozbawione czucia, a to, co nie ma czucia, nie ma dla nas znaczenia. Dlatego właściwe zrozumienie śmierci sprawia, że śmiertelność staje się przyjemna, nie dlatego, że dodaje nieskończonego czasu, ale dlatego, że zabiera pragnienie nieśmiertelności.

Wszyscy doświadczamy smutnych skutków ślepego poddania się konsumpcjonizmowi. Przede wszystkim reprezentuje on prymitywny materializm. Jednocześnie stanowi radykalne niezadowolenie, ponieważ szybko uczymy się, że im więcej posiadamy, tym więcej chcemy, podczas gdy głębsze aspiracje pozostają niezaspokojone, a może nawet stłumione.

To, co istnieje w prawdzie, to tylko Jaźń. Świat, indywidualna dusza i Bóg są tylko jej przejawami. Jak srebro w perle, te trzy pojawiają się jednocześnie i znikają jednocześnie. Jaźń to to, gdzie nie ma absolutnie żadnej myśli "ja". To nazywa się "Ciszą". Jaźń sama w sobie jest światem; Jaźń sama w sobie jest "ja"; Jaźń sama w sobie jest Bogiem; wszystko jest Śiwą, Jaźnią.

Nauczyciele mogą być żywym przykładem dla swoich uczniów. Nie chodzi o to, żeby nauczyciele szukali uczniów, którzy ich idealizują. Osoba, którą warto idealizować, nie przejmuje się tym, czy inni ją idealizują, czy nie. Każdy musi zobaczyć, że nie tylko uczysz wartości ludzkich, ale je żyjesz. Czasami nieuniknione jest, że będziesz idealizowany - lepiej, aby dzieci miały wzór do naśladowania lub cel, ponieważ wtedy w nich może pojawić się cecha oddania.

Ci, którzy próbują pokonać nienawiść nienawiścią, są jak wojownicy, którzy biorą broń, by pokonać innych, którzy niosą broń. To nie kończy nienawiści, lecz daje jej przestrzeń do wzrostu. Jednak starożytna mądrość proponuje inną, ponadczasową strategię pokonywania nienawiści. Tą wieczną mądrością jest spotkanie nienawiści z brakiem nienawiści. Metoda pokonywania nienawiści nienawiścią nigdy nie odnosi sukcesu w pokonaniu nienawiści. Lecz metoda pokonywania nienawiści brakiem nienawiści jest wiecznie skuteczna. Dlatego ta metoda opisana jest jako wieczna mądrość.

Stwierdzam, że w jakiś sposób, zmieniając punkt skupienia, staję się tym, na co patrzę, i doświadczam rodzaju świadomości, jaką ono ma; staję się wewnętrznym świadkiem tej rzeczy. Nazywam tę zdolność wchodzenia w inne punkty świadomości miłością; możesz nadać temu dowolną nazwę. Miłość mówi: "Jestem wszystkim". Mądrość mówi: "Jestem niczym". Pomiędzy tymi dwoma, moje życie płynie. Ponieważ w każdym momencie czasu i przestrzeni mogę być zarówno podmiotem, jak i przedmiotem doświadczenia, wyrażam to, mówiąc, że jestem zarówno tym, jak i tym, i ponad tymi dwoma.

Medytacja jest najbardziej niezwykłą rzeczą, jeśli wiesz, jak to zrobić, i nie możesz tego nauczyć się od nikogo; i to jest jej piękno. To nie jest coś, czego się uczysz, technika, dlatego nie ma w niej autorytetu. Dlatego jeśli chcesz poznać siebie, obserwuj siebie, obserwuj, jak chodzisz, jak mówisz, jak jesz, co mówisz, plotki, nienawiść, zazdrość. Jeśli jesteś tego świadomy, bez żadnego wyboru, wszystko to jest częścią medytacji, a gdy idziesz, gdy podróżujesz, gdy ten ruch postępuje, cały ten ruch jest medytacją. A potem ten ruch jest nieskończony, ponadczasowy.

Czcij zarówno ducha, jak i formę, uczucie wewnętrzne oraz symbol zewnętrzny.

Nie marnuj swojego cennego czasu. Nie marnuj swojego umysłu. Nie marnuj swoich słów. Nie marnuj swoich myśli. Każda chwila w Bogu.

Naszym rzeczywistym wrogiem nie jest żadna siła zewnętrzna, lecz nasze własne płaczące słabości, nasza tchórzliwość, nasz egoizm, nasza hipokryzja, nasz krótkowzroczny sentymentalizm.