Jesteś tak przyzwyczajony do myślenia o sobie jako o ciałach posiadających świadomość, że nie możesz sobie wyobrazić świadomości jako posiadającej ciała. Kiedy uświadomisz sobie, że istnienie ciała to tylko stan umysłu, ruch w świadomości, że ocean świadomości jest nieskończony i wieczny, a kiedy jesteś w kontakcie ze świadomością, jesteś tylko świadkiem, będziesz w stanie wycofać się poza świadomość całkowicie.

Kiedy tracisz kontakt ze sobą, gubisz siebie w świecie.

"Świat" to duży termin, ale człowiek musi powiększyć swoje pochodzenie, postrzegając siebie w świetle obywatela świata... Osoba, która prawdziwie czuje: "Świat to moja ojczyzna; to moja Ameryka, moja Indie, moje Filipiny, moja Anglia, moja Afryka", nigdy nie zabraknie jej możliwości do użytecznego i szczęśliwego życia.

Żadne liczby, moce, bogactwa, nauka, elokwencja ani nic innego nie będą miały przewagi, ale czystość, życie zgodnie z nauką, jednym słowem, anubhuti, uświadomienie. Niech w każdym kraju będzie tuzin takich dusz-lwów, lwów, którzy zerwali własne więzy, którzy dotknęli Nieskończoności, których cała dusza przeszła do Brahmana, którzy nie troszczą się o bogactwo, władzę ani sławę, a ci wystarczą, aby wstrząsnąć światem.

Kiedy jesteś nieszczęśliwy, po prostu stykasz się ze swoimi granicami. Przekształć całą sytuację w modlitwę, a przejdziesz przez nią.

Muzyka to wspaniały sposób na nawiązanie kontaktu z wewnętrzną ciszą.

Jeśli tracisz kontakt z naturą, tracisz kontakt z ludzkością.

Samoświadomość to twoja świadomość świata, którą doświadczasz przez pięć zmysłów (dźwięk, dotyk, wzrok, smak i węch). Zwracaj uwagę na swoje wrażenia zmysłowe i bądź świadomy tych pięciu sposobów, w jakie świat dociera do ciebie.

Prawdziwe poczucie humoru to lekkość: nie bijemy rzeczywistości na głowę, ale doceniamy ją z lekkością. Podstawą wizji Shambhali jest ponowne odkrycie tego doskonałego i prawdziwego poczucia humoru, tej lekkiej formy docenienia.

Nie ma geniusza, który nie miałby odrobiny szaleństwa.

Sadhana to pole bitwy. Musisz być czujny. Nie przyjmuj fałszywych przekonań i nie utożsamiaj się z nadchodzącymi myślami, które przyniosą ci ból i cierpienie. Ale jeśli te rzeczy zaczną się dziać, walcz z nimi, afirmując: „Jestem Jaźnią; jestem Jaźnią; jestem Jaźnią;”. Te afirmacje osłabią moc strzał „Jestem ciałem” i ostatecznie otoczą cię tak skutecznie zbroją, że myśli „Jestem ciałem”, które przyjdą do ciebie, nie będą miały już mocy, by cię dotknąć, wpłynąć na ciebie lub sprawić, byś cierpiał.

Zawsze zachęcam ich do praktykowania w sposób, który pomoże im powrócić do własnej tradycji i ponownie zakorzenić się. Jeśli uda im się zintegrować, staną się ważnym instrumentem w transformacji i odnowieniu swojej tradycji. Kiedy szanujemy naszych przodków krwi i naszych duchowych przodków, czujemy się zakorzenieni. Jeśli znajdziemy sposoby, by pielęgnować i rozwijać nasze duchowe dziedzictwo, unikniemy obcości, która niszczy społeczeństwo, i znów staniemy się całością. ... Nauka głębokiego dotykania klejnotów naszej własnej tradycji pozwoli nam zrozumieć i docenić wartości innych tradycji, a to przyniesie korzyści wszystkim.

Usunięcie nietykalności to pokuta, którą hinduiści z kast są winni hinduizmowi i sobie samym.

Delikatne wewnętrzne słabości, buntujące się przeciwko łagodnej krytyce, są jak chore części ciała, cofające się przed nawet delikatnym dotykiem.

Bycie istotą na tej planecie oznacza, że dotknęła cię ręka Stwórcy. Nie ma lepszego błogosławieństwa.

Kiedy widzimy coś pięknego, czym to jest? To po prostu światło, które wchodzi do naszych oczu, sprawiając, że oszalejemy. Albo jakaś częstotliwość wchodzi do naszego ucha, a my oszalejemy. Albo coś drapie nasz język. A czym jest język… to po prostu kawałek mięsa, który porusza się wokół. Ale kiedy coś dotyka jego powierzchni, oszalejemy. To jest to, co oznacza materialna przyjemność, a my traktujemy to poważnie.

Kiedy mięsożerne zwierzę znajduje ofiarę, śmiało ją chwyta i łapczywie pije tryskającą krew. Natomiast zwierzę roślinożerne odmawia swojego naturalnego pożywienia, pozostawiając je nietknięte, jeśli jest posypane odrobiną krwi. U ludzi widzimy, że nie mogą znieść nawet widoku zabijania zwierząt. Rzeźnie zaleca się zawsze lokalizować z dala od miast. Czy mięso można więc uważać za naturalny pokarm człowieka, skoro zarówno jego oczy, jak i nos tak bardzo się temu sprzeciwiają, chyba że zostaną oszukane przez smaki przypraw, soli i cukru?

Przez ponad trzy dekady czekałem, aż do mnie wrócisz. … Wymknąłeś się i zniknąłeś w burzliwych falach życia poza śmiercią. Magiczna różdżka twojej karmy dotknęła cię i zniknąłeś! Choć straciłeś mnie z oczu, ja nigdy nie straciłem cię z oczu! Ścigałem cię przez świetlistą astralną morską przestrzeń, gdzie żeglują wspaniali aniołowie. Przez mrok, burze, wstrząsy i światło śledziłem cię, jak ptak-matka chroniąca swoje młode. Kiedy przeżywałeś swój ludzki czas życia w łonie i pojawiłeś się jako niemowlę, moje oko zawsze było na tobie.

Próbowałyśmy wszystkiego, aby pozbyć się cierpienia. Chodziłyśmy wszędzie, aby pozbyć się cierpienia. Kupiłyśmy wszystko, aby się go pozbyć. Połykałyśmy wszystko, aby się go pozbyć. W końcu, gdy próbowałyśmy wystarczająco długo, pojawiła się możliwość duchowej dojrzałości z gotowością do zatrzymania daremnej próby pozbycia się cierpienia i zamiast tego do rzeczywistego doświadczania cierpienia. W tym przełomowym momencie pojawia się zrozumienie tego, co jest poza cierpieniem, tego, co jest nietknięte przez cierpienie. Pojawia się zrozumienie tego, kim naprawdę jesteśmy.

Cokolwiek widzisz, słyszysz lub doświadczasz w świecie jest efemeryczne. Skontaktuj się z wieczną podstawą wszystkiego.

To jest stan mądrego: widzi, ale nie patrzy; je, ale nie smakuje; dotyka, ale nie czuje. Zmysły działają, ale nie ma przywiązania do nich.

Twój świat to wszystkie te elementy. Światło i dźwięk, smak, zapach i dotyk, splecione razem w wielu wymiarach na cudownym krośnie twojego mózgu. Twój mózg; najskomplikowaniejsza rzecz na świecie, którą sam wyhodowałeś... nawet o tym nie myśląc.

Nawet bogowie zazdroszczą tym, którzy zostali dotknięci miłością Pana.