W obliczu utrzymujących się napięć i konfliktów w różnych częściach świata społeczność międzynarodowa nigdy nie powinna zapominać o tym, co wydarzyło się w Hiroshimie i Nagasaki, jako ostrzeżeniu i bodźcu do opracowania naprawdę skutecznych i pokojowych środków rozwiązywania napięć i sporów. Pięćdziesiąt lat po II wojnie światowej liderzy narodów nie mogą popadać w samozadowolenie, lecz powinni odnowić swoje zobowiązanie do rozbrojenia i zakazu wszelkich broni jądrowych.

...ponownie stajemy w obliczu paradoksu, ponieważ wydaje się, że złagodzenie serca i delikatne leczenie jego ran ochroni cię przed złem. Budowanie twierdzy i obrona za nią uczyni cię tylko bardziej wrażliwym. Leczenie własnego serca to najpotężniejsza rzecz, jaką możesz zrobić, aby zmienić świat. Twoja własna transformacja pozwoli ci tak całkowicie wycofać się od zła, że nie przyczynisz się do niego ani jednym słowem, myślą czy oddechem. Ten proces leczenia jest jak odzyskiwanie duszy.

To, co muszę zrobić, to wszystko, czym się zajmuję, nie to, co myślą inni. Ta zasada, równie trudna w życiu rzeczywistym, jak i intelektualnym, może stanowić całą różnicę między wielkością a nikczemnością. Jest to trudniejsze, ponieważ zawsze znajdziesz tych, którzy uważają, że wiedzą, co jest twoim obowiązkiem lepiej niż ty sam. Łatwo żyć według opinii świata; łatwo żyć w samotności według własnych przekonań; ale wielki człowiek to ten, który w tłumie zachowuje z doskonałą słodyczą niezależność samotności.

Jeśli wszyscy jesteśmy silni, stabilni, możemy ustawić żagle na każdy wiatr, jaki się pojawi. Wybieramy własny kierunek. Jeśli nie jesteśmy silni, jesteśmy jak liść na wietrze, a wiatry świata zabiorą nas tam, gdzie chcą, a nie tam, gdzie chcemy. Dlatego medytujemy codziennie, regularnie, i zdobywamy transcendentalne istnienie w naszym codziennym życiu, a wtedy jesteśmy silni. Kiedy wszyscy jesteśmy przesiąknięci Istnieniem, nie musimy się zastanawiać, która droga jest właściwa, po prostu wybieramy tę, która pojawia się automatycznie. Istnienie to opór wiatru i ustawienie żagla.

Nie przywiązuj się do rzeczy tego świata i nie przywiązuj się do rzeczy innego świata, ponieważ rzeczy to rzeczy. Nie ma znaczenia, czy są one tego świata, czy innego świata – problemem jest przywiązanie.

Jedną z najtrudniejszych rzeczy do nauczenia się jest świadczenie usług bez szefowania, bez robienia zamieszania i bez świadomości wyższości lub niższości. W świecie duchowości pokora liczy się przynajmniej tak samo jak użyteczność.

W Sutrze Lotosu Budda mówi, aby rozświetlić jeden kąt - nie cały świat. Po prostu wyjaśnij, gdzie jesteś.

Jeśli chcesz prawdziwego pokoju na świecie, zacznij od dzieci.

Kiedy pragniesz dobra wspólnego, cały świat pragnie tego z tobą. Uczyń pragnienie ludzkości swoim i pracuj na jego rzecz. Tam nie możesz ponieść porażki.

Ludzie próbują szukać szczęścia w przedmiotach zmysłowych. Kiedy ktoś jest tak pochłonięty światem, nie pozostaje czasu na samoświadomość.

Doktryna anityi to znowu nie proste stwierdzenie, że świat jest przemijający, ale raczej, że im bardziej człowiek chwyta świat, tym bardziej się on zmienia.

Wędruj po świecie jak lew samokontroli; upewnij się, że żaby słabości nie będą cię kopać.

W ostatecznej analizie najważniejsze jest życie jednostki. To tylko ono tworzy historię, tu jedynie zachodzą wielkie transformacje, a cała przyszłość, cała historia świata ostatecznie wypływa jako gigantyczna suma z tych ukrytych źródeł w jednostkach.

Człowiek w życiu świata realizuje sny Boga.

Jeśli musisz być szalony, nie bądź szalony dla rzeczy tego świata. Bądź szalony z miłości do Boga.

Żyj w świecie jak ptak wodny. Woda przyczepia się do ptaka, ale ptak ją strząsa. Żyj w świecie jak ryba błotna. Ryba żyje w błocie, ale jej skóra zawsze jest jasna i błyszcząca.

Bądź cierpliwy, ponieważ słabości ciała zostały nam dane przez Boga w tym świecie dla zbawienia duszy. Dlatego mają wielką zasługę, gdy są znoszone cierpliwie.

Nie pozwól, aby twoje życie biegło w zwyczajny sposób; zrób coś, czego nikt inny nie zrobił, coś, co olśni świat. Pokaż, że Boża zasada twórcza działa w tobie.

W Zazen, w praktyce medytacji, nie próbujemy uciekać od świata. Stawiamy mu czoła bezpośrednio. Stawiając mu czoła bezpośrednio, możemy w pełni się w nim zanurzyć.

Guru nie jest kimś, kto jest ograniczony do ciała. Kiedy jest bezinteresowna miłość do guru, będziemy mogli widzieć go nie tylko w jego ciele, ale także w każdej żywej i martwej rzeczy na tym świecie. Naucz się widzieć wszystko jako ciało guru i służyć im odpowiednio.

Ludzie się mylą, ponieważ chcą, by świat miał sens, jakby był słowami... Jakbyś miał sens, jakbyś był tylko słowem, jakbyś był czymś, co można znaleźć w słowniku. Ty jesteś sensem.

Prawdziwa świętość nie oznacza ucieczki od świata; raczej polega na wysiłku wprowadzenia Ewangelii w codzienne życie, w rodzinie, w szkole i pracy oraz w zaangażowaniu społecznym i politycznym.

Nic na świecie nie może cię zdenerwować tak, jak twój własny umysł.